مطالعه سیره و زندگی ائمه (ع) برای هدایت نسل جوان ضروری است

کد خبر: 24697
واعظ حوزه علمیه قم گفت: دوستان و دوستداران اهل بیت علیها السلام باید بیشتر از دیگران از خود مراقبت کنند تا مبادا مورد رنجش حضرت حجت (عج) شوند.
وارث: حجت الاسلام و المسلمین حبیب الله فرحزاد در جمع نمازگزاران و مجاوران مسجد مقدس جمکران اظهارداشت: شیعیان باید مراقب باشند در دوران غیبت با رفتار و گفتار خود قلب  امام زمان (عج)  را به درد نیاورند.

این محقق و پژوهشگر حوزه علمیه قم افزود: به نظر شما امروز به دلیل هجمه های فرهنگی موجود و دشمنی دشمنان، از چه تعداد خانواده جامعه ما چند نفر ماهواره دارند؟ آیا وضعیت حجاب مناسب و زیبنده جامعه ما به عنوان منتظران حضرت است؟

حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد ادامه داد: مطالعه سیره و زندگی ائمه اطهار علیها السلام عامل بزرگی برای هدایت نسل جوان ایران اسلامی است چرا که با مطالعه آن مورد عنایت حضرات معصومین(ع) قرار خواهیم گرفت و سربزنگاه دست ما را خواهند گرفت.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به سیره امام علی بن موسی الرضا علیه السلام اشاره کرد و گفت: امام رضا علیه السلام، مظهر رفعت و مهربانی است و هر کس به ایشان تمسک بجوید بی شک آقا دستش را خواهند گرفت.

وی بیان داشت: ابوالحسن علی بن موسی (ع) ملقب به «رضا» امام هشتم از ائمه اثنی عشر(ع) و دهمين معصومين از چهارده معصوم (ع) می باشد. سال تولد آن حضرت را 148 و 153 ه.ق و ماه تولد ايشان را بنا بر روايت ذی القعده گفته اند.

حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد ادامه داد: مشهورترين لقب ايشان «رضا» بوده كه بنابر روايتی در عيون اخبار الرضا علت ملقب بودن آن حضرت به «رضا» اين بوده است كه " هم دشمنان مخالف و هم دوستان موافق به (ولايت عهد او) رضايت دادند و چنين چيزی برای هيچيک از پدران آن حضرت  دست نداده بود، از اين رو در ميان حضرات معصومین(ع) تنها او به «رضا» ناميده شد. مادر آن حضرت (ام ولد) بوده است.

وی به شخصيت علمی و اخلاقی آن بزرگوار اشاره کرد و گفت: شخصيت ملكوتی و مقام شامخ و زهد اخلاق حضرت رضا (ع) و اعتقاد شيعيان به او سبب شد كه نه تنها در مدينه، بلكه در سراسر دنيای اسلام به عنوان بزرگترين و محبوبترين فرد خاندان رسول اكرم (ص) مورد قبول عامه باشد و خصوصيات اخلاقی و زهد و تقوای آن حضرت به گونه ای بود كه حتی دشمنان خويش را نيز شيفته و مجذوب خود كرده بود، با مردم در نهايت ادب تواضع و مهربانی رفتار می كرد و هيچ گاه خود را از مردم جدا نمی نمود.


/ب.ط211