جشن میلاد حضرت محمد(ص) و امام جعفر صادق(ع) در هیئت روضه النور برگزار شد +گزارش تصویری

برداشتی که از عقل داریم این است که انسان های عاقل، عاقل هستند و دیوانگان عقل ندارند. اما آنچه که روایات برای ما بیان می کند می فرمایند: عقل آن چیزی است که ما را به بندگی خداوند برساند اگر چنین شد صاحب عقل است. چیزی که ما از عقل بیان می کنیم می گویند " عقل معاش " .

امام علی علیه‌السلام می فرمایند: معاویه صاحب عقل نیست آن مکر و حیله است که شبیه عقل است. عقل آن چیزی است که انسان را به بندگی خداوند برساند. آنچه که مکتوب شده و مورد نظر است آن مکتوب الهی است و چیزی که به پیامبر صلي‌الله عليه وآله وحی شده و مکتوب شده است و اصل این است وگرنه مکتوب زیاد است و دردی را دوا نمی کند.

هر چیزی که در این عالم مشاهده می کنیم باید خدا را در آن مشاهده کنیم که آن نور است، نه با روشن کردن چراغ که اطرافمان را ببینیم. همه عالم به وجود مقدس نور پروردگار و اما تمام این ها در موجود اولی جمع شده است که پیامبر عظیم الشأن صلي‌الله عليه وآله می فرمایند: اولین چیزی که در عالم خلق شد نور من است.

امیرالمومنین علی علیه‌السلام می فرمایند: هیچ چیز را در این عالم مشاهده نکردم مگر اینکه قبلش و با او و بعدش خدا را دیدم. اگر بخواهیم چشممان بینا باشد باید آنچه که خداوند می خواهد ببینیم. اگر می خواهیم گوشمان شنوا باشد باید آنچه که خداوند متعال بیان می کند بشنویم. این اصل اولیه است.

در هنگام ولایت پیامبر صلي‌الله عليه وآله اتفاقاتی در عالم افتاده است. آنچه که غیر از خدایی است مشکل پیدا کرد. با تولد حضرت آتشکده فارس خاموش شد در حالی که 1000 سال روشن بود ولی خاموش شد. تمام بت ها سرنگون شد. پادشاهان در آن روز لال بودند و توانایی صحبت کردن نداشتند. نور حضرت ساطع شد که عالم را روشن کرد. طاق کسری شکست. 14 کنگره فروریخت.

اجداد مبارک حضرت چه کسانی هستند؟ عبدالله ابن عبدالله مطلب ابن هاشم ابن عبد مناف. عبد مناف را قمرالبقا می گفتند. دو فرزند داشتند که از پیشانی به هم چسبیده بودند و با شمشیر از هم جدایشان کردند. اسم یکی از آن دو " امر " است و دیگری " عبد الشمس " . همانند پدرشان با مقام و فضیلت بودند. شترهایی را می کشتند و آبگوشت درست می کردند و با دستان خود تیلیت می کردند و به مردم می دادند که تیلیت کردن را " هشیم " می گویند و به همین خاطر به هاشم معروف شدند. عبدالمطلب از امر به دنیا می آید موهایی سپید داشت به همین خاطر به او "شَیبَه " می گفتند. آنقدر مورد تشکر و تقدیر قرار می گرفت به خاطر خدمات و کمک هایش به او " شیبة‌الحمد " می گفتند.

حضرت محمد صلوات الله علیه نه پدر دید و نه مادر. سوال این جاست که حضرت در این 40 سال چه ایمانی داشت که مبعوث به رسالت شد؟! اگر بگوییم هیچ شریعتی را قبول نمی کند اشتباه است که حضرت اعمالی را انجام می دادند اعتکافات حضرت  و 20 حجی که قبل از بعثتشان انجام دادند که قطعاً این اعمال بر اساس دستوراتی است. در جامعه ای که شراب خواری بود حضرت مقام امینی داشتند. باید شریعتی باشد. اگر بگوییم شرایع قبل را قبول دارد باز هم اینگونه نیست. حضرت هیچ مراوده ای با علمای این شرایع ندارد و هیچ چیزی را در تاریخ نداریم که این ارتباط برقرار باشد.

فقط یک چیز است و آن ارتباط حضرت با خدا به وسیله وحی است. که امیرالمومنین علی علیه‌السلام در خطبه قاسعه می فرمایند: پیامبر خدا از زمانی که از شیر گرفته شد بزرگترین ملک پروردگار محافظ او بوده است و بزرگ ترین فرشته خدا او را تعلیم می دادند. پس تابع هیچ شریعتی نبوده است و به وسیله وحی با خدا در ارتباط بودند.

خداوند متعال می گوید: خلق عظیم توست که مردم را دورت جمع کرده است و گرنه همه از تو فاصله می گرفتند. امام علی علیه‌السلام وقتی می خواهد در مورد پیامبر نقل کند؛ می فرماید: کمترین مصرف را برای خود دارند؛ در درونش حزن و اندوه است ولی در چهره بشاش است. این ها خصوصیات فردی پیامبر صلي‌الله عليه وآله است.

در ادامه این مراسم؛ حاج مرتضی طاهری و دیگر ذاکرین اهل بیت علیه السلام  به مدیحه خوانی پرداختند.