جلسه درس اخلاق استاد جاودان در مجتمع آموزشی سادات موسوی برگزار شد +گزارش تصویری

وارث: جلسه درس اخلاق با سخنرانی استاد جاودان در شب هفدهم ربیع در مجتمع آموزشی سادات موسوی برگزار شد.

در ادامه متن سخنان استاد جاودان را می خوانید:

یک نظم عرفی داریم که مثلاً باید صبح ساعت هفت محل کارمان باشیم تا ساعتی از بعد از ظهر. یکی از دوستان برادرش در آمریکا زندگی می کند او در یکی از شرکت های بزرگ تجاری آمده بود، یک کتابچه برای دستور رفتار در این شرکت با خود داشت، چه زمانی نهار بخوریم، چه بپوشیم و چه کنیم و چه نکنیم. این نظم عرفی است. مراعات کردن این نظم نشان دهنده بخشی از شخصیت انسان است.

دستوراتی که شرع می فرمایند نظم دیگری است. چشمتان آزاد نیست، گوشتان باید منظم بشنود و آزاد نیست، هر غذایی را نمی توانیم بخوریم و هر جایی نمی توانیم برویم، با هر کس نباید دوست باشیم حتی با هر کس معاشرت هم نمی توانیم بکنیم.

این حرام و حلال که در شرع آمده است اگر مراعات کنیم حداقل نظم در شرع را انجام داده ایم و حداقل ثمره را به دست می آوریم.

هیچ آدم نام و نشان داری نمی تواند قانون را بر هم زند. اگر آدمی به حداقل انجام دادن نظم رسیده باشد آنجاست که به راحتی خواهد رسید. حداقل نظم حلال و حرام خداوند است. من در تمام عمرم به مال مردم دست نزدم، این نظم است؛ برخی از مردم می گویند: به مزه اش قانع ام.! با اینکه مال مردم است.

اینجا می آییم تا کمی از نظم ها را بیاموزیم. مثلاً احکام می گوییم یا کمی هم به نظم های اخلاقی می پردازیم. بر اساس مراعات نظم اخلاقی، آدم به راحتی آخرت می رسد. با عمل مکرر به نظم به جایی می رسیم که دیگر در عمق جان از آن پیروی می کنیم.

هر چقدر بیشتر به نظم عمل کنیم درجاتمان بیشتر می شود. باید مخلوقات خدا را دوست داشت. آنهایی که به مراتب بالاتر رسیده اند به آن عمل می کنند یعنی حقیقتاً بنده ها را دوست دارند و به آنها خدمت می کنند.

حضرت ابراهیم علیه‌السلام فرزندانش را دعا کرد و زمانی که خداوند به او مقامی مرحمت فرمود، حضرت دستانش را به آسمان بلند کرد و دعا کردند: خداوندا به برخی از فرزندانم چنین مقامی بده.

در تورات آمده است که ما از اسماعیل امت بزرگی پدید خواهیم آورد. 500 میلیون عرب از او ماند که همان امتی بودند که هستند. در این جمع آدم های گنه کار هم وجود خواهد داشت و این طبیعت انسان است! اگر بدی را انتخاب کنیم قدم ها سخت می شود، قدم به قدم سخت تر. حضرت ابراهیم علیه‌السلام نمی توانستند تک تک 500 میلیون فرزندش را با نام و غیره اسم ببرند و دعا کنند که به امامت برسند، حضرت فرمودند برخی از فرزندانم!

آنچه که ممکن است پیامبر دعا کرده باشد این است: خدایا امامت را به این گونه از فرزندانم هم عطا کن. خداوند در قسمتی از جوابشان گفتند نمی شود، اصلاً نمی شود و امکان رسیدن چنین مقامی که من باید بدهم ندارد. منحصر است به کسی که پاک است.

حضرت موسی علیه‌السلام به آبادانی رسیدند که چوپانی با گوسفندانش آنجا بودند و دو خانم هم کنار چاهی ایستاده بودند. حضرت به آنها کمک کردند و دختران گفتند: نزد پدر برویم تا مزدتان را بدهد. حضرت فرمود: چگونه برویم؟ گفتند: ما جلو می رویم و پشت ما بیایید حضرت فرمودند: ما چنین مرسومی در آیینمان نداریم، من جلو می روم و شما پشتم بیایید و جهت را به وسیله سنگ به من نشان دهید و حرفی نزنید. رسیدند و حضرت فرمودند: من هرگز برای کاری که در راه خدا انجام داده ام مزد نمی گیرم.

در سلسله آدمیزاد همه ناپاک نیستند، افراد پاک هم وجود دارند. خداوند به کسی امامت می دهد که سراسر پاک باشد و برای هر دوره یک امام می دهد و احتیاجی به امامت متعدد در یک بازه زمانی نیست. باید به گونه ای باشد که هر نسل امامی داشته باشد. سلسله امامت از خلقت آدم تا پایان بوده و هست. دقیقه ای اگر زمین بدون امام باشد عالم انسانیت بهم می ریزد.