بانوی شب‌های روشن، فانوس فریاد در باد

بانوی شب‌های روشن، فانوس فریاد در باد

تک یادگار رسالت، در رجعت کفر و بیداد

تنها تو بودی و تنها، در قحط مردیّ و رادی

مَردِ تو ـ افسوس ـ در بند، رجّاله‌ها ـ آه ـ آزاد

تنها تو مِعجَر نهادی، طوفان شدی ایستادی

شاید که احیا کنی باز، آن عهدها ـ رفته از یاد ـ

هر جا ز غیرت نشانی، از گونه‌ نیلی تو است

از پهلوی تو گرفته است، بنیان توحید بنیاد

شهر پیمبر چه خاموش! محراب و منبر، فراموش!

تنها تو بودی و تنها، از مأذن عدل، فریاد

خاک تو پنهان و یعنی: تو در زمین در نگُنجی

جایی که جناتِ عدن است از آبِ مَهر تو آباد

بانوی شب‌های روشن، تو جانی و این جهان تن

از شوق تو مِهر تابید، از شور تو زندگی زاد