غم و شادى رسول اکرم(ص)

آیا نمى دانى که گریه او مرا آزار مى دهد. (1)

و روزى دیگر، پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم به مجلس میهمانى مى رفت که در بین راه ، امام حسین علیه السلام را که در اوان کودکى بود، دید و پیش رفت و آغوش باز کرد و فرزند دلبندش را مى خنداند و در حالیکه حسین علیه السلام از این سو به آن سو مى گریخت ، رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم او را گرفت و یک دست زیر چانه و دست دیگر را پشت سر ریحانه خود، حسین علیه السلام گذارد و بوسید و فرمود:

حسین منى و اءنا من حسین احب الله من احب حسینا حسین سبط من الاسباط . (2)

حسین از من و من از حسینم ؛ دوستدار حسین محبوب خداست ؛ حسین امتى از امت ها است .

من اءحسن ، اءحسن الله الیه و الله یحب المحسنین. (3)

کسى که نیکى کند، خداوند به او نیکى مى نماید و نیکوکاران محبوب خداوند هستند.

امام حسین علیه السلام

1- ذخائر العقبى /143 و نور الابصار /114 و احقاق الحق 11/311 و فضائل الخمسة 3/258.

2- سنن ترمذى 5/617 حدیث 3775 و بحار الانوار 37/74 و 43/261 و 45/314.

3- کشف الغمه 2/205 و بحار الانوار 78/121.

منبع: روضه نیوز

/م.س 215