حاج منصور ارضی: خداوند متعال دوست دارد که تو برای خودت، خانواده ات و دیگران خیر بخواهی
سخنان حاج منصور ارضی در دعای کمیل شب جمعه مصادف با شب ولادت حضرت فاطمه الزهرا(سلام الله علیها) در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام):
وارث: سخنان حاج منصور ارضی در دعای کمیل شب جمعه مورخ 1394/1/20 مصادف با شب ولادت حضرت فاطمه الزهرا(سلام الله علیها) در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام)به شرح زیر است:

اَعُوذُ بِاللّهِ منَ الشّیطانِ الرَّجیم بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِیمِ الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ بِجَمیعِ مَحامِدِهِ کُلِّهَا عَلی جَمیعِ نِعَمِهِ کُلِّها (دعای افتتاح)
از همین امروز صبح نیت کنیم هر جایی که بودیم در هنگام اذان به نماز بایستیم.
" اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَخِیرُکَ فِیمَا عَزَمَ رَأْیِی عَلَیْهِ" (مناجات استخاره از ادعیه الوسائل الی المسائل – مفاتیح الجنان) خدایا من خیر میخواهم از تو در هر چه بر آن تصمیم گرفته ام. آن اختیاری را که ما داریم، تنظیم میکنیم برحسب پسند خدا. سوال این است که این خیری که خدا میخواهد را چگونه پیدا کنیم؟ ما خیری را در نظر میگیریم جلو میرویم و از خدا میخواهیم نتیجهی کار همان که مطلوب اوست بشود. " عَزَمَ رَأْیِی عَلَیْهِ" عزم رای من را تو تنظیم کن. " وَ قَادَنِی عَقْلِی إِلَیْهِ" مسیر عقلی ما را در مسیر خودت قرار بده. " فَسَهِّلِ اللَّهُمَّ مِنْهُ مَا تَوَعَّرَ وَ یَسِّرْ مِنْهُ مَا تَعَسَّرَ" مسیر ما دشوار است، خدایا دشواری اش را تو میتوانی سهل و آسان کنی. خیلی وقتها آدم احساس میکند این مسیر سهل است ولی مشکلات دارد و ما خبر نداریم، نشان دهندهی این است که شما در هر کاری باید توکل به خدا کنید و در هر کاری توجه به خدا داشته باشید و همین را از ما میخواهند. ما میدانیم این راهی که میرویم راهی است پر پیچ و خم با این همه دشمنان که برای ما موانع قرار داده اند اولین دشمن هم به فرمودهی رسول خدا صلّیاللهعلیهوآله نفس خودمان است " اَعدى عَدُوِّکَ نَفسُکَ الَّتى بَینَ جَنبَیک" سرسختترین دشمنت نفس تو هست که در میان دو پهلویت قرار دارد(بحار الانوار جلد۶۷) . این خواهشهای نفسانی ما را گرفتار کرده است, حتی یک نماز هم که میخواهی بخوانی هزاران فکر و خیال میکنی یعنی در وادی محبت نماز نمیخوانی این وادی محبت بندگی را سیقل میدهد. ما نمازی را که خدا از ما میخواهد نمیتوانیم بخوانیم ولی از همین امروز صبح نیت کنیم هر جایی که بودیم در هنگام اذان به نماز بایستیم و به خدا بگو میخواهم به محبت تو دیگر نماز بخوانم من که از نماز چیزی نمیفهمم حتی لغاتش را هم بر حسب حال خودم ترجمه میکنم اما آنچه هست تو را دوست دارم که ایستاده ام مقابلت و نماز میخوانم و همین بندگی ات را سیقل میدهد.
خداوند متعال دوست دارد که تو برای خودت، خانواده ات و دیگران خیر بخواهی.
" وَ یَسِّرْ مِنْهُ مَا تَعَسَّرَ" هموار کردن سختیها در هر چیزی یعنی آن حالی که در طول هفته پیدا کرده ای، ناراحتیها، گرفتاریها، فضای زندگیها خراب شده, فضای جامعه, فضای بیرون از جامعه که وقتی نگاه میکنی میبینی آنقدر جنایت دارد انجام میشود و ما نمیتوانیم کاری کنیم. همین اندازه که بگویی " وَ یَسِّرْ مِنْهُ مَا تَعَسَّرَ" مهم است. برای همهی مسلمانان مخصوصا یمنیها و بحرینیها دعا کنید. خداوند متعال دوست دارد که تو برای خودت، خانواده ات و دیگران خیر بخواهی. دامنهی این خواهش را در درون خودت خلاصه نکن, شامل همه قرار بده تا گرفتار " وَحَبَسَنی عَنْ نَفْعی بُعْدُ اَمَلی" و آرزوهاى دور و دراز دنیوى از هر سودى مرا باز داشته(دعای کمیل) نشوی. بعضیها آنقدر خواهش، درخواست و حاجاتشان از خدا فقط برای خودشان است که در همان گرفتار میشوند مانند کرم ابریشم که بهترین چیز را به دور خودش میتند چون انسان از همین تار تنیده به عنوان ابریشم استفاده میکند اما او خودش را در آن زندانی کرده است، عده ای این طوری اند. بعضی از ما حتی هیئت را برای خودمان میخواهیم اگر کسی غریبه وارد شود و سر جای ما بنشیند نمیتوانیم تحمل کنیم که این نشان میدهد حتی بعد از سالها شب زنده داری هنوز بعضیها آدم نشده اند.
دنبال اهل بیت علیهم السلام رفتنمان، یقینا درست است ولی شیطان شک را در این چیزها میاندازد
" وَ اکْفِنِی فِیهِ الْمُهِمَّ وَ ادْفَعْ عَنِّی کُلَّ مُلِمٍّ" کفایت کن مهم مرا و دفع کن از من هر بدی. " وَ اجْعَلْ رَبِّ عَوَاقِبَهُ غُنْماً" همه فقط همین الان و حال را در نظر میگیرند و حاجت از خدا میخواهند به عواقب کار فکر نمیکنند. واقعا به عاقبت چیزهایی که میخواهیم فکر میکنیم؟ میدانیم که نتیجهی این درخواست، ما را به کجا میرساند؟ کجا کار میکنی؟ انتهای کار را میدانی چیست؟ همیشه باید حواست جمع باشد و دقت کنی این برای تو دلیل نمیشود چون فلانی رفته آنجا کار میکند من هم میروم, باید بدانی عاقبت کار دینت حفظ میشود, اگر به همین اندازه نگران باشیم خوب است. ما دنبال دینیمان هستیم، یقینا درست است دنبال اهل بیت علیهم السلام رفتنمان، یقینا درست است ولی شیطان شک را در این چیزها میاندازد، در این شک میکنیم درِ خانهی خدا آمدیم ما را قبول میکند یا نه، در این شک میکنیم که به زیارت آمدیم با تمام ابعادش آیا زیارت ما قبول است یا نه. معارف و دستورات آمد تا ما بفهمیم و به دیگران هم بگوییم تا عرفانمان درست شود که در چاله نیفتیم. امیرالمومنین علیه السلام را بر خودمان آگاه میدانیم لذا دعایش(دعای کمیل) را که میخوانیم یقین داریم که در این دعا هم ما را کمک میکند.
به مقدار قربی که داری به همان اندازه نگاهت میکنند.
شب ولادت بی بی دو عالم حضرت زهرا سلام الله علیها زیارت آمدی باید چکار کنی؟ چه توجهی باید داشته باشی؟ آنهایی که دارای معرفت هستند میسنجند که آیا اعمالشان سنخیتی با بی بی سلام الله علیها دارد که نامش را ببرند؟ اگر نداریم استغفار کنیم. شب ولادت بی بی دو عالم مظهر همهی پاکیها، مطهره و طاهره است یعنی هر کسی هر چه قرب پیدا میکند به همان اندازه پاکش میکند, انسانها به آن فضای درونیشان اندازه گیری میشوند به همان اندازه که قرآن میفرماید " مَّا کَانَ عَلَى النَّبِیِّ مِنْ حَرَجٍ فِیمَا فَرَضَ اللَّهُ لَهُ سُنَّةَ اللَّهِ فِی الَّذِینَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَکَانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَرًا مَّقْدُورًا" برای این پیامبر درباره آنچه را که خداوند برای وی فرض و واجب نمودهاست هیچ گرفتگی و حرج و تنگی نیست. آنست سنّت خداوند درباره پیامبرانی که پیش از او آمدهاند؛ و امر خدا پیوسته به قدر معیّن و اندازهای محدود بوده است (سوره الاحزاب آیه 38) شما نمیتوانید آن کسی که دارای معارف عالی است مواظب نفسش، غذایش، مالش و همهی زندگیش است که به نجاست آلوده نشود را با فردی که بی توجه بوده بگویید تقربشان یکی بوده است بعضی خیال میکنند تقرب جسمانیست فقط همین که میآید در مجلس حضرت زهرا سلام الله علیها مینشیند کافیست توقع هم دارد که او را به مقامات عالی برسانند, به مقدار قربی که داری به همان اندازه نگاهت میکنند. قرب مجالس با قربی که در زیارت عاشورا آمده فرق میکند به خاطر همین در عاشورا دقت کنید میگویید " اِنّی اَتَقَرَّبُ اِلی اللَّهِ" یا در برائت میگویی تقرب میجویم از برائت دشمنان خدا و اهل بیت علیهم السلام " بَرِئْتُ اِلَى اللَّهِ وَ اِلَیْکُمْ مِنْهُمْ وَ اَتَقَرَّبُ اِلَى اللَّهِ" ولی قرب مجالس آن حال شماست.
حضرت خدیجه سلام الله علیها همهی زندگی اش را برای خدا داد, خدا هم تمام هستی را، حضرت انسیة الحوراء را به او عطا کرد.
شب جمعه، عالیترین وقت را به ما داده اند شب تولد حضرت زهرا سلام الله علیها کم گیر میآید قدر بدانید. تمام ملائکه منتظر ورود هستند ورود کسی که نور است و همهی تاریکیها را از بین میبرد " یَا نُورَ الْمُسْتَوْحِشِینَ فِی الظُّلَمِ" وقتی که آمد همه تاریکی را " وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الَّذِی أَضَاءَ لَهُ کُلُّ شَیْءٍ" روشن کرد. وقتی بی بی سلام الله علیها به دنیا آمد خیلی پیغمبر و حضرت خدیجه علیهما السلام خوشحال بودند، در این دل شب یک چیزی از حضرت بخواهید. حضرت خدیجه سلام الله علیها همهی زندگی اش را برای خدا داد, خدا هم تمام هستی را، حضرت انسیة الحوراء را به او عطا کرد. چهار زن آمدند برای تحویل گرفتن این خانم چون ملائکه قادر نیستند این انسیة الحوراء را درک کنند, چه کسانی؟ همهی آنهایی که امتحان داده اند و قبول شده اند. دقت کنید چه کسی قرار است به دنیا بیاید " السَّلامُ عَلَیْکِ یَا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَکِ الَّذِی خَلَقَکِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَکِ" تمام امتحان شدهها حضرت آسیه، حوا، هاجر و مریم سلام الله علیهن آمدند. اولین زن گریه کن در عالم برای اباعبدالله علیه السلام حضرت حوا است. جبرئیل روضه میخواند, آدم و حوا سلام الله علیهما گریه میکردند. چه کسی دارد میآید؟ " یَا نُورَ الْمُسْتَوْحِشِینَ فِی الظُّلَمِ" هیچ عیبی ندارد اگر به بی بی بگویی " یا عالِماً لا یُعَلَّمُ" از آنجایی که رسول الله صلّیاللهعلیهوآله به امیرالمومنین علیه السلام میفرماید: او عالم است او از همه چیز خبر دارد از آنچه که قرار نیست در عالم اتفاق بیفتد هم با خبر است علم ما لا یکون دارد.
بی بی دو عالم باید اسم ما را بنویسد.
امروز نویسندهی اسمت میخواهد به دنیا بیاید او باید اسم ما را بنویسد لذا حضرت صادق علیه السلام نسبت به کسی که مدعی بود ما از شیعیان و دوستان شماییم فرمود: ما در صحیفهی مادرمان اسمتان را ندیدیم. همین که نیت کردی بیای دور این خانه ای که حضرت زهرا سلام الله علیها میخواهد به دنیا بیاید و میخواهی دور این خانه مناجات کنی جزء محدقین هستی. این مناجات لذت دارد, این که خیلی از علما اصرار دارند وقتی مناجات میکنی رو به قبله بنشینید ولی مصیبت را میگویند دور هم بنشینید, برای مناجات اصرار دارند رو به قبله بنشینی یعنی رو به حضرت زهرا سلام الله علیها نشسته ای. بی بی با ورودش میخواهد ما را از تاریکیها نجات دهد. بزرگان ما این گونه حرف میزدند چهار زن برای ورودش در این عالم حاضر شدند و حضرت را تحویل مادر دادند با آن شرحی که دارد, موقع تشییع پیکرش هم غیر از خود اهل بیت علیهم السلام چهار مرد آمدند, سلمان اباذر مقداد و حذیفه.
بی بی جان ما از شما یاد گرفتیم و نمیتوانیم شب جمعه کربلا نرویم
بی بی جان ما برای مصیبت شما خودمان را رساندیم و گریه کردیم حالا یک ماه، دو ماه، یک روز حتی یک ساعت خیلی هم خوشحالیم که خودمان را توانستیم بکشانیم و میدانیم که فردای قیامت هم ما را میکشانند " الْجَنَّةِ زُمَرًا" را دقت کنید هم در جهنمیها هم در بهشتیها " وَسِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَیْکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِینَ" و کسانى که از پروردگارشان پروا داشته اند گروه گروه به سوى بهشت سوق داده شوند تا چون بدان رسند و درهاى آن[به رویشان] گشوده گردد و نگهبانان آن به ایشان گویند سلام بر شما خوش آمدید در آن درآیید[و] جاودانه[بمانید] (سوره الزمر آیه ۷۳) ولی همهی هم و غم ما این است که زندگیمان، خانواده مان در مسیر شما باشد و گرنه دنیا با همهی سختی هایش قلیل است و میگذرد. بی بی جان ما از شما یاد گرفتیم و نمیتوانیم شب جمعه کربلا نرویم چون خود شما شب جمعه به کربلا میروید در روایت هم دارد که هر شب جمعه ای که حضرت زهرا به کربلا میآید آن چهار زن آسمانی همراهش هستند, با هاجر و مریم و حوا و آسیه, آیند پریشان از جنان در دشت ماریه.
بی بی جان تو خواستی و اسم ما را گریه کن نوشتی نویسندهی خداست کرام الکاتبین است زهرا سلام الله علیها, شما نوشتی که ما هر شب جمعه یاد حسین علیه السلام باشیم حالا شاید ظاهری هم باشد و گریه نکنیم اما همین اندازه که بتوانیم بگوییم یاحسین علیه السلام عنایت بی بی است. خدمت اباعبدالله علیه السلام هم که میرسی میگویی "السلام علیک یا اباعبدالله" حسین جان شب ولادت مادرت است.
منبع: قدیم الاحسان
/ف.م214
بی بی جان تو خواستی و اسم ما را گریه کن نوشتی نویسندهی خداست کرام الکاتبین است زهرا سلام الله علیها, شما نوشتی که ما هر شب جمعه یاد حسین علیه السلام باشیم حالا شاید ظاهری هم باشد و گریه نکنیم اما همین اندازه که بتوانیم بگوییم یاحسین علیه السلام عنایت بی بی است. خدمت اباعبدالله علیه السلام هم که میرسی میگویی "السلام علیک یا اباعبدالله" حسین جان شب ولادت مادرت است.
منبع: قدیم الاحسان
/ف.م214