«پارههای دل»؛ سرودههای عاشورایی روشنروان در آستانه انتشار
وی ادامه داد: در این اثر تعدادی از سرودهها در رابطه با موضوعات مختلف ویژه این دو ماه شامل شهادت امام حسین(ع)، شهادت امام سجاد(ع)، شهادت حضرت رقیه(س)، شهادت امام حسن و امام رضا(ع) و شهادت پیامبر(ص) ذکر شده است. این سرودهها ویژه مجالس عزاداری آلالله است.
بهمن ماه سال گذشته نخستین اثر از این شاعر با مقدمه محمود کریمی، مداح اهل بیت(ع)، منتشر شد. کریمی درمقدمه یک صفحهای خود از تواضع واخلاق مجتبی روشن روان وگوشهای از همکاریهای شعری شاعر وخودش را نیز بیان کرده است. دربخشی از این مقدمه کوتاه اینگونه آمده است:
« کاری به نکات فنی و صنایع ادبی این کتاب ندارم؛ شاعرش را خوب میشناسم. معمولاً نمیگه شعر گفتم، میگه: اینجا هوا ابری شده یا اگر خیلی خوب باشه، میگه: اینجا سیل اومد. خودش رو شاعر نمیدونه، به خاطر همین، انتقاد بجا رو راحت قبول میکنه... . براش فرق نداره شعر بگه یا نوحه، هدفش نوکری اربابه. هر وقت برام مرثیه خونده نصف وقت به گریهمون گذشته. ممنونم یه برگ از این کتاب رو هم به بنده داد. حضرت صدیقه (سلام الله علیها) به ما هم بیشتر لطف کنن انشاالله تعالی.»
ابیات ذیل گزیدهای از اشعار روشنروان در مدح حضرت سیدالشهدا(ع) است:
به دل آتشی دارم از جنس شور
نموده مرا شور عشقت صبور
بیا با نفسهای پر آتشات
بسوزان مرا پای شعر و شعور
شبی با خیال تو میخوابم و
از این دیده منتظر کن عبور
مرا از ازل نوکرت کردهاند
از این نوکری سینه غرق سرور
ببین چشم من در دل روضهات
به یاد لب خشک تو شد نمور
به فریاد دستان ما هم برس
نظر کن به این سو ز آفاق دور
هو النّاظریُّ و نداری نظیر
امیری حسین ٌو نعم الامیر
خمارِ ِخمار ِخمار ِ تو من
غبار ِغبار ِ غبار ِ تو من
صدا زد نبی «نور عینی حسین»
پریشانترین بیقرار تو من
و فرموده زهرا: «بنیّ حسین»!
شکستهترین بغض زار تو من
شعرهایی با مطلعهای «یک سال و نیم بعد تو سالار تشنه لب...» و یا «ندیدم کسی در دلآرایی تو بقربان اخلاق مولائی تو..» و«میزنم دم زعلمدار رشید حرم عشق» ازسرودههای این شاعراهل بیت(ع) است.
/ف.م214