حجت الاسلام علی پناه: جوانی بهترین و طلایی ترین مقطع عمر است

در ادامۀ خبر متن سخنان حجت الاسلام علی پناه را می خوانید:

 در قیامت سه گروه مورد عنایت حضرت حق تعالی هستند. خداوند آنها را به صورت مجزا و ویژه مورد خطاب قرار می دهد. از بس که خدا آنها را دوست دارد و برایشان ارزش قائل است که به صورت ویژه و مجزا مورد خطابشان قرار داده است. اولین خطاب کسانی هستند که از ماه رجب به خوبی استفاده کردند و از برکات و فیوضات این ماه برخوردار شدند و به این واسطه توشۀ مناسبی برای آخر عاقبت خودشان تهیه دیدند.

در حدیث داریم که گاهی از جانب خدا به شما نفحاتی می رسد. به تعبیر خودمانی تر خداوند اراده می کند که فرصت های نابی را در اختیارتان بگذارد. اینگونه هم نیست که این فرصت ها همیشه در اختیارمان باشد لذا حضرت پشت آن فرمودند: پس تا می توانید از این فرصت های طلایی استفاده کنید. این فرصت ها دیگر تکرار نمی شود.

شهید باکری، شب قبل از شروع عملیات خیبر بچه ها را دور خود جمع کرد و گفت: امشب، شب عملیات است و درب شهادت به روی خیلی ها باز است. دعا کنید تا ما هم شهید شویم. ما حریف دشمن می شویم ولی اگر بمانیم اصلاً مشخص نیست که بتوانیم حریف نفسمان هم بشویم. دعا کنید که عاقبت بخیر شویم.

یکی از نفحات فرصت طلایی جوانی است. پیامبر صلی‌الله علیه وآله وسلم می فرمایند: تا می توانید از جوانیتان استفاده کنید. هر کس که در این عالم به جایی رسید، مقدماتش را در جوانی آماده کرد. زمینه اش در جوانی فراهم شده است که در سنین بالا به او عنایاتی شده است. تا می توانید از جوانیتان استفاده کنید.

قرآن می فرماید: مبادا بهرۀ دنیایی ات را فراموش کنی. رسوا خدا صلوات الله علیه فرمودند منظور این آیه این است که می خواهد بگوید مراقب باشید تا جوانیتان مفت از کف نرود. بهرۀ دنیایی انسان از عمرش همین مقطع طلایی جوانی اوست. مراقب باش تا از کف ندهی و ضایع اش نکنی.

مرحوم علامه جعفری(ره) می فرمودند: شب آخر عمر مرحوم آیت الله طالقانی (ره) خدمت ایشان بودم. همه چیز حکایت از رفتن داشت. می خواستند خداحافظی کنند. [(مومن می خواهد اهل الله شود و دل به دنیا نمی بندد.) در وصیت نامه اش می نویسد: با قلبی مطمئن میروم و دنیا مفت چنگ خودتان. مردم همه خوابند و زمانی که جناب قابض ارواح می آید تازه از خواب بیدار می شوند. زمانی به خود می آیند که کار از کار گذشته است و می خواهند از این دنیا به عالم برزخ منتقلشان کنند. فریاد می زنند: خدایا ما را بازگردان تا توشه ای برای قیامتمان بگیریم و خطاب می رسد: زمانی که می توانستی کاری نکردی، حالا به فکر افتادی؟

امام صادق علیه‌السلام ذیل این آیه می فرماید: اگر همین آدم را به دنیا بازگردانند همانی می شود که بود و تغییری نخواهد کرد.

مومن دل به دنیا نبسته است که بخواهد دل ببرد. دنیا را برای اهلش می گذارد. در تمام عمرش در تلاش بوده است تا اهل الله شود.] آن شب همه چیز حکایت از رفتن داشت، مثل اینکه استاد ما با زبان بی زبانی از ما خداحافظی می کرد. بعد از اتمام آن مجلس خدمتشان رفتم و گفتم: حضرت استاد حالا که از فیض وجود شما محروم می شویم دلم می خواهد که امشب به من توشه ای دهی که در تمام عمر برای حال من نافع باشد. تا این جمله را گفتم شیخ مرتضی صورتم را نگاه کردند و گفت: از من توشه می خواهی؟ یادگار من به تو همین یک شعر باشد:

 تا که دستت می رسد شو کارگر - چون فتی از کار خواهی زد به سر

علامه جعفری می فرمودند: من هر چه دارم از برکت همین موعظه دارم. پیامبر صلی‌الله علیه وآله وسلم فرمود: جوانی بهترین و طلایی ترین مقطع عمر است. تا می توانید از آن استفاده کنید.

از نفس به نفس این محافل استفاده کنید. تا این فرصت های دنیایی سرنیامده استفاده کن. زمانی می رسد که دوست داریم دهانمان را باز کنیم و صدا بزنیم "صلی الله علیک یا اباعبدالله" اما دیگر زبان در دهان نمی چرخد و پر از خاک شده است.

اغلب وقتی انسان چنین نگاهی پیدا کند، دیگر به خودش اجازۀ فرصت سوزی نمی دهد. دیگر ماه رجب این آدم به غفلت پشت سر گذاشته نمی شود. دیگر ماه رمضانش به بطالت نمی گذرد. این جماعت در قیامت با "اَین الرجبییون" خطاب می شوند. کنایه از اینکه کجا هستند آنهایی که از تمام فرصت های عمر که یکی از آنها ماه رجب بوده است، به خوبی استفاده کردند.

دومین خطاب "اَین الرضوییون" است. کجا هستند کسانی که در عمرشان متولی به ولایت ثامن الحجج علی ابن موسی الرضا علیه‌السلام بودند؟ ممکن است در ذهنتان سوال ایجاد شود که چرا نمی گویند: "اَین علوییون" ؟ مگر نه اینکه امام علی علیه‌السلام اَب الائمه است؟ او از تمام ائمه بالاتر است. چرا نمی گویند: "اَین علوییون" ؟ چرا نمی گویند: "اَین حسینییون"؟ دلیلش این است که ما تا شیعۀ هفت امامی هم سراغ داریم. اصطلاحاً به آنها واقفیه می گویند. یعنی افرادی که ائمه بعد از امام رضا علیه‌السلام را قبول ندارند. این هم نور باطل صددرصد انحرافی است. اگر هم به آنها شیعه می گوییم از باب تسامح است.

امام رضا علیه‌السلام فرمودند: هر که در کربلا جد ما امام حسین علیه‌السلام را زیارت کند همانند این است که خداوند را در عرش زیارت کرده است.

در ادامۀ این مراسم ذاکرین اهل بیت علیهم السلام حاج علی نجفی و کربلایی علی بهادری به روضه خوانی و سینه زنی پرداختند.