حاج منصور ارضی: در مجالس اهل بیت(ع) حواستان باشد که آن منافذی که دشمن ایجاد کرده است را با گریۀ بر حسین(ع) ببندید

وارث: مراسم عزاداری ایام وفات حضرت امُ کُلثوم سلام الله علیها با سخنرانی حجت الاسلام مهدی پور و مداحی و سخنرانی حاج منصور ارضی و با حضور جمعی از شاعران اهل بیت علیه السلام در هیئت شعرای اهل بیت علیه السلام متوسلین به حضرت امُ کُلثوم سلام الله علیها (حسینیه انصارالعباس علیه السلام) برگزار شد.

در ادامه متن سخنان حاج منصور ارضی را می خوانید:

جوانان باید شکرگزار باشند و از این مجالس به نحو احسنت استفاده کنند. بحث قرآنی و بحث حدیث و مهم تر از همه آن جنگ مخفیانه ای که باید با بی عفتی ها و بی حجابی ها و این فضاها باید داشته باشند را باید به هر طریقی درس بگیرند و نیروی امر به معروف و نهی از منکر شوند. جوانان دقت کنند.

نکتۀ مهم اینکه این مجمع در این فضا تشکیل شده است و فضا را عطرآگین کرده است، عرض کنم که وقتی ما با خواننده ها بحث می کنیم آنها بحث کمبود قصیده را به میان میکشند.

دوستان قصیده خواندند ولی باید بیشتر شود، خصوصاً ناد علی بزرگ که برای ما زنده است. آن بزرگانی که برای ما زنده هستند. با یک رباعی و غزل نمی توان به اتمام رساند و بعد به نوحه و شور رساند. باید در قصیده ها مقصد مشخص شود.

باید بدانیم که حضرت زینب سلام‌الله علیها خواهر دیگری هم داشته است. باید بدانیم که بدون او به جایی نمی رسد. وقتی اسیران از کربلا بازگشتند خانم جان داد و مرد. فقط یک نفر را داریم که تا زمان امام صادق علیه‌السلام زنده بودند، که آن هم حضرت سکینه سلام‌الله علیها بودند. در روایت داریم: آن مرد که روضه می خواند قیامتی به پا شد خصوصاً در خانم ها. از حضرت صادق علیه‌السلام پرسیدند: صدای کیست؟ (میفرمود: یا ابتاه، یا ابتاه ) برخی می گویند 73 و برخی 93 سال داشتند.

در قصیده ها اشاره کردند که اصلاً امکان ندارد با دشمن امام علی علیه‌السلام وصلتی صورت گرفته باشد.

نکته بعدی اینکه آنها ذره ای در برابر دشمن کوتاه نیامدند و تعظیم نکردند. خیلی ناغافل روسری بکشند و موها را بکشند و این ها! آنها ذره ای التماس نکردند. لذا می گوید: وقتی همه وارد مجلس شام شدند با آستین ها صورتشان را پوشانده بودند. از دختر کوچک تا آن خانم. اصلاً به کسی رو نمی اندازند.

در قصیده همه چیز گفته می شود. بحث سیاسی و اجتماعی. در مورد زن ها که شعر می گوییم باید رعایت آن عظمت بزرگواران را داشته باشیم.

سپر تمام کربلایی ها حضرت زهرا سلام‌الله علیها بود. تا جایی که می توانست نمی گذاشت کسی سیلی بخورد. تا جایی که نمی شد حضرت ام کلثوم سلام‌الله علیها بود. ما باید این ها را در قصاید اشاره کنیم. " اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ "در دعا و زیارت اول و آخر را می گویند. ما باید در شعرهایمان اول و آخرین دشمنان را بگوییم. دشمن را مشخص کنیم. کسی که آن موقع بوده است الان هم هست. سر میبرد، می سوزاند، همه کار می کند.

ما احتیاج داریم. جامعه و جوانان احتیاج دارند. باید شورها و نوحه هایمان پربار شود.

آهای جوانان برای ما دشمن برنامه ریزی کرده است. اگر کمک به دشمن بدهیم، دیگر نمی توانیم کمک به ام کلثوم سلام‌الله علیها بدهیم. دیگر نمی توانیم برای امام حسین علیه‌السلام سینه بزنیم. شاید بگویید من آمدم! خیر حواس پرتی سینه میزنید. شیطان میداند چگونه سوارتان شود. لازم نیست به شیطان درس دهید. تو بار شیطان را کم کن که نتواند از تو زیاد بار بگیرد. زمانی که از ارزش ها بهره برداری شود، ارزش است. آمدن شما ارزش است. همانند آبکش نباشید که در آب می گذاریم تا پر شد بیرون می آوریم خالی میشود!

وقتی در این مجالس هستید حواستان باشد که آن منافذی که دشمن ایجاد کرده است را با گریۀ بر حسین علیه‌السلام ببندید.