چرا بعضی نوزادان ناقص متولد می شوند؟

در جواب گوییم باید در حقیقت، اشکال کار را در خودمان جستجو کنیم، نه ذات اقدس حق. لطفا به مثالی که زده میشود خوب دقت کنید:

خداوند در سوره رعد میفرماید: (و انزلنا من السماء ماء فسالت اودیه بقدرها) (2) (ما از آسمان باران را نازل کردیم پس جوی هایی به اتدازه گنجایش خود روان شدند). هنگامی که باران رحمت الهی به زمین می بارد هر موجودی به مقدار ظرفیتش از آن استفاده میکند، این باران در یک کانال پاک و بدون آلودگی، به صورت زلال جاری می شود، اما همین باران در یک جوی پر از لجن و کثیفی رنگ میگیرد و به صورت آلوده جریان میابد. پس تصدیق میکنید که باران یک حقیقت و یک چیز بود، اما به خاطر قابلیت قوابل به رنگهای مختلف در آمد.

فیض حق متعال هم همانند این باران است که بدون هیچ غل و غشی و پاک و زلال نازل می شود (و انزلنا من السماء ماء طهورا) (3)، اما وقتی در قوابل ظهور میکند، به لحاظ قابلیت قابل تغییر میکند. و چون باید فیض خداوند برای خلق یک انسان، از راه کانال پدر و مادر نازل شود، در نتیجه اگر پدر و مادر در هنگام انعقاد نطفه و همچنین مادر در هنگام بارداری و حتی شیردهی به دستورات وارد شده عمل نکنند، باران زلال فیض الهی را ضایع و آلوده میکنند و در نتیجه این بچه به مشکلاتی بر میخورد. اگر فرزندی مثلا فلج به دنیا می آید به خاطر عدم رعایت دستورات انعقاد نطفه توسط پدر و مادر است، و العیاذ بالله مربوط به حق متعال نمی شود.

لذا حضرت علامه آیت الله حسن زاده آملی چه خوش فرمودند که: "نکاح برای انشاء صورت انسانی است نه برای اطفاء شهوت حیوانی" (4). و این وظیفه بر دوش پدر و مادر عزیز است که با توجه به دستورات دین مقدس نطفه را منعقد کنند. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله برای انعقاد نطفه بیش از 50 دستورالعمل داده اند تا از این نواقص جلوگیری شود و شرع مقدس برای مادر باردار و شیرده دستورات فراوانی داده است تا بتواند شجره طیبه ای را به جامعه تحویل دهد. و اهمیت این مطلب از اینجا روشن می شود که که در روایات ما آمده است با اینکه پیامبر خدا غرق در طهارت و پاکی بودند، اما همراه حضرت خدیجه چهل روز چهله گرفتند و سپس نطفه حضرت زهرا سلام الله علیها را منعقد کردند.

علاوه بر حالات پدر و مادر، حتی اوقات و حالات ستارگان و کواکب نیز بر نطفه موثر است که خواندن داستان زیر که درباره جناب ابن سینا است خالی از لطف نیست:

گویند که درویشى بر پدر ابن سینا میهمان شد و پس از صرف غذا درویش به پدرش گفت که من مى خوابم و تو بیدار باش که امشب ستاره ای طلوع مى کند پس مرا بیدار کن که مرا شغلی است. پس درویش در خواب شد و پدر شیخ ابو علی سینا نشست و چون دید که ستاره بدان محل موعود رسیده است، اوّل با زوجه خود مواقعه نمود، از آن پس غسل کرده پس درویش را بیدار نمود. درویش دید که ستاره از محل موعود تجاوز کرده است، به پدر شیخ ایراد کرد که مرا دیر بیدار کردی و وقت گذشته است. پدر شیخ کیفیت واقعه را با درویش در میان نهاد. درویش گفت که از برای تو ولدی پیدا خواهد شد که اعجوبه ی زمان و وحید دوران باشد، پس شیخ الرئیس (ابن سینا) سرآمد علمای زمان شد.(5)

خلاصه اینکه علاوه بر سه عامل دوست و محیط و استاد، عامل نطفه هم یکی از عوامل سعادت و شقاوت انسان می باشد.

با توضیحاتی که داده شد، میتوانیم مقداری از این عبارت سنگین حضرت علامه حسن زاده را متوجه شویم:

"خوى والدین و حتى احوال آنها در اوقات و نیات آنها بلکه احوال نفس اوقات، در حال انعقاد نطفه‏ و غذاى مادر در زمان حمل چون دیگر اوصاف روانى و جسمانى او همه را تأثیرى خاص در مزاج طفل است. و حق سبحانه از مجراى وجود والدین نفخ روح مى ‏کند که کأنّ هر سه نافخ روح ‏اند. و روح از این مجارى رنگ مى ‏گیرد چون آب آسمان از وادیها" (6)

***

ای خوش آن کودکی کز آغازش*طیب و طاهر است زهدانا
بعد از آن مهد ناز او باشد*همچو زهدان پاک دامانا

ز غذای حلال می‌نوشد* پاک و پاکیزه شیر پستانا
خوی مادر ز شیر پستانش*می‌نشیند به طفل آسانا

مادر است صغری و پدر کبری*خود نتیجه است طفل ایشانا
شرط انتاج این مقدمتین* اندرین امر هست ایمانا

رنگ گیرد از این مقدمتین* نفخ روح خدای خلقانا
یا که هر یک دمندة روح است*گفته‌ی بعضی از بزرگانا

دامن مادر است پرورده است*عیسی و موسی بن عمرانا
ز آمنه مادر و ز عبدالله* پدر است خاتم رسولانا (7)

***

حال برای اینکه مطلب روشن تر شود، فرمایشات بسیار شیرین و مهم حضرت علامه حسن زاده آملی را در این رابطه می خوانیم:

گاهی سؤال پیش می آید، خدایی که احسن الخالقین است،چرا فرزندان اینگونه متولد میشوند؟ گاهی بیمار و گاهی ناقص؟!

پاسخ: حرف در پدر و مادر است، حرف در خوراک و اوقات است، حرف در معلم نداشتن و مطلب نشنیدن است. حرف در فقط اطفای شهوت حیوانی است.
نکاح برای اطفای شهوت حیوانی نیست! نکاح برای انشاء صورت انسانی است!

عزیزان من خود را به دست روحانیون اصیل که مودب (ادب آموز) هستند بسپارید که از خود حرفی ندارند، حرف آفریدگار و خدا و پیامبرتان را در شما پیاده می کنند. و اینکه اشکالی در تولد فرزند می بینید، برای این است که حرف نشنیدید!

نقل خاطره:

مرد و زنی با پسر ۵۱ – ۴۱ ساله خود به قم آمدند و گفتند این پسر به سردرد مبتلاست و پزشکان قادر به درمان نبودند ،آوردیم خدمت شما!
سؤال کردم از پدر و مادر : این فرزند عزیز از چه زمانی سر دردش شروع شده؟

مادر پاسخ داد : از همان ابتدای بچگی شروع شد.
پرسیدم : نوسان هم دارد دردش یا همیشه یکسان است؟

مادر گفت : بلی آقا هر وقت اول ماه شده درد سرش بیشتر می شود!

پس با اجازه مادر،پدر را به اتاقی دیگر بردم و در خلوت از او پرسیدم: آقا این ساعت مچ شما ،دین دارد یا بی دین است؟ برنامه دارد یا ندارد؟ برای کوک کردن و باز کردنش و…؟
گفت: بله آقا ، حساب و کتاب دارد.

گفتم: آفرین این ساعت را ساعت ساز درست کرده که برنامه داشته ، آن طیاره که در آسمان پرواز میکند ،کشتی که در آب حرکت میکند و … همگی دارای دین و برنامه هستند . بک آن از دینش غافل شود ، سقوط میکند طیاره و غرق می شود آن کشتی!

کدام صنعت است که بی دین باشد؟
مگر این مردم قطرات نطفه نبوده اند؟ فلینظر الانسان مم خلق؟

در ادامه گفتم: شما هیچ موجودی را بی دین پیدا نمی کنید ! می شود این همه که ساخته این نطفه ها هستند دین و برنامه داشته باشند و خود این نطفه ها دین نداشته باشند؟!

این فرزند شما که صرع دارد، بی دینی او را مبتلا کرده! دین داری تنها به نماز و روزه و… نیست ! دین را باید در شئون زندگی پیاده کرد.

امام صادق ( ع ) فرمودند: اگر نطفه هنگام هلال ماه ( شب اول ، شب دوم و سوم ماه ) منعقد شود ، فرزند به بیماری صرع مبتلا می شود و علاج شدنی نیست!

** در این باره در کتب حضرت علامه حسن زاده آملی به اسرار و نکات بسیار مهمی بر خواهید خورد، مثلا می توانید به اوائل کتاب "شرح فص حکمه عصمتیه فی کلمه فاطمیه" ایشان مراجعه کنید. همچنین می توانید به حدیث اول مجلس 84 کتاب "امالی شیخ صدوق" مراجعه کنید که 50 دستورالعمل در آن ذکر شده است که البته در رساله انشاء صورت انسانـی آمده است و...

پی نوشتها:

1. سوره مومنون، آیه 14
2. سوره رعد، آیه 17
3. سوره فرقان، آیه 48
4. هزار و یک کلمه، کلمه 438،علامه حسن زاده آملی
5. برگرفته از قصص العلماء، مرحوم تنکابنی، حکایات زندگی شیخ ابو علی سینا
6. هزار و یک نکته، نکته 848، علامه حسن زاده آملی
7. دیوان اشعار علامه حسن زاده آملی

علی کاظمی / وبلاگ قاصدون

/ف.م214