حجت الاسلام پناهیان: تنها گناه کبیره ای که بخشیده نمی شود یآس از حضرت حق است +گزارش تصویری

کد خبر: 31725
مراسم مناجات خوانی شب لیله الرغائب با سخنرانی حجت الاسلام پناهیان و مداحی ذاکر اهل بیت علیه السلام حاج میثم مطیعی در هیئت شهدای گمنام برگزار شد.

وارث: مراسم مناجات خوانی شب لیله الرغائب با سخنرانی حجت الاسلام پناهیان و مداحی ذاکر اهل بیت علیه السلام حاج میثم مطیعی در هیئت شهدای گمنام برگزار شد.

در ادامه متن سخنان حجت الاسلام پناهیان را می خوانید:

اضطرار شما یک اضطرار معرفتی است، یک اضطرار موقعیتی نیست. اگر شما بتوانید مضطرانه دعا کنید خیلی کار جلو می رود. هم سر مسلمانان را می برند، هم بمب بر سر شما می ریزند و هم شما ناله می زنید این یعنی سطح معرفت و معنویت رفته است بالا. خدا به چه زبانی به ما بگوید که این انتظار را از ما دارد. هیچکس از دعا کردن خسته نمی شود. شما برای امام حسین علیه السلام ده شب سینه میزنی چون آمادگی و تمایلش را داری. شب های قدر تا صبح بیدار می مانی اصلا خسته نمی شوی چون آمادگی اش را داری. آدم روزه می گیرد آنقدرها هم گرسنه نمی شود چون آمادگی اش را دارد. هر شب برنامه دعا و مناجات برای خودتان بگذارید و در ماه رجب و شعبان خودتان را برای ماه رمضان آماده کنید. بیایم در ماه رجب برنامه ای بریزیم که آماده بشویم در ماه شعبان هر شب مناجات شعبانیه برقرار باشد و در ماه مبارک رمضان هر شب مناجات ابوحمزه ثمالی را بخوانیم.

با دعا می توان کاری کرد که با موشک نمی شود آن کار را انجام داد، اینها را باور کنیم.

شب 23 ماه رمضان امسال بنا بر تقویم شب جمعه است و بسیاری از علائم دارد به ما علامت می دهد که ما کمی حواسمان را جمع بکنیم. بنشینیم برنامه ریزی انجام دهیم که اگر واقعا ظهور نزدیک است من باید چه کاری را انجام بدهم؟ امسال و سال آینده ما خیلی نزدیک به ظهور شده ایم باید چه کاری را انجام بدهیم؟ هیچ راهی جر دعا نداریم.  

ظهور، قیام و خروج یکجا وقوع پیدا نمی کند و به تدریج اتفاق می افتد. هرچه جلو تر می رویم سخت تر می شود انکار نزدیک بودن ظهور. دلایل دارند ما را محاصره می کنند علائمی که دارد بیان می شود و خودشان را نشان می دهند، علائم بسیار آشکاری هستند. اشارات و روایات در اینباره فراوان هستند. اینهمه آمادگی در منطقه اگر بخواهد نزدیک به ظهور نباشد باید حداقل یکبار در روایات ذکر می شد که یکبار همه این علائم خودشان را نشان می دهد ولی ظهور نخواهد شد. کما اینکه درباره سفیانی روایتی وجود دارد که اینگونه است. که یک سفیانی اول داریم، یک سفیانی دوم داریم . اگر یک جریانی در منطقه ظهور می کند و خونریزی می کند مردم به روایت رجوع می کنند که آیا این سفیانی اول است یا خیر  احتمالاتی داده می شود و این احتمالات، احتمالاتی نیستند که بشود به سادگی از کنارشان رد شد. با این قدرتی که برای اسلام پدید آمده است ما باید چکار کنیم؟ من تصور نمی کنم که وضعیت فعلی ما شبیه بدر، اُحد، خیبر و یا خندق باشد، شبیه هیچکدام از اینها نیست. وضعیت ما شبیه غزوه حنین است. فرق این غزوه ها در چیست؟ در بدر مومنین در حداقل بودند و احدی باور نمی کرد که پیروز بشوند. در اُحد مومنین در خانه خودشان به استقبال دشمن رفتند و گروهی از مومنین ضعف نشان دادند، ما واقعا نداریم که گروهی از مومنین ضعف نشان بدهند. از گروه های مختلف مومنین در عراق و سوریه هیچکدام سنگر را خالی نکردند و عقب نشینی نکردند. دوران خندق نیست که ما آنقدر محاصره برایمان سنگین شده باشد که دور خودمان خندق بکنیم. دوران ما شبیه دوران حُنین است. حُنین تنها نبردی بود که مسلمانان تعدادشان از نامسلمانان بیشتر بود و شکست خوردند در ابتدا چون مغرور شدند به تعدادشان و به خدا توکل نکردند. شما باور نمی کنید که ما تعدادمان بیشتر است؟ ما هیچوقت اینقدر زیاد نبودیم. همین مردمان یمن تعدادشان چقدر بیشتر است نسبت به آنهایی که حمله ور شدند نسبتشان، خیلی متفاوت است با جنگ 33 روزه لبنان.

حالا که جبهه حق تعدادشان بیشتر است مثل حُنین نشود که توکل نکردند و شکست خوردند. نیاز به دعا داریم. با دعا اسلام را یاری کنیم شاید در یکی از جلسات دعا دلمان به سوز و گداز در بیاید که خدا هم ما را لایق بداند که از ما هم کمک بگیرد. آخر الزمان یک جورایی سختگیری بیشتر می شود. میبینی کسانی آمدند خط مقدم که انتظارش را نداشتی و کسانی که انتظار داشتی حضور داشته باشند جا مانده اند.

آخرالزمان هم یک جورایی کار سخت می شود و هم سنگین می شود و کار دست خدا است.

برنامه ات برای این 3 ماه چیست؟ ما رسممان است که شب های قدر از یکدیگر می پرسیم که برنامه ات برای شب های قدر چه است و کجا می روی؟

در باب بعد فردی دعا. در دعای ماه رجب می گویند: " یا من ارجوه لکل الخیر " واقعا ما این هستیم؟ امید ما به خدا چقدر است؟ ما به مقدار امیدمان به در خانه خدا میرویم نه به مقدار گناهانمان. ما به مقدار امیدمان به در خانه خدا می رویم نه به مقدار نیازمان. ما به مقدار امیدمان در خانه خدا می رویم نه به مقدار اضطرارمان. در همه زمینه ها به خدا امید داریم؟ اگر تا یک جای کار پیش رفت و دیگر ادامه پیدا نکرد امیدمان را از دست می دهیم؟ یا اگر دیدیم مقداری از زمینه ها فراهم است به خدا امید پیدا کنیم و دعا کنیم؟ خدا می گوید مگر من ناتوان هستم که حتما باید مقداری از زمینه ها فراهم باشد تا امید پیدا کنید؟ من می توانم بی سبب اوضاع آدم را تغییر دهم. امید به خدا داشتن کار خیلی دشواری است! کار ساده ای نیست.

من واقعا امید دارم به تو ای خدا.  خدا می گوید اگر واقعا امید داشتی همه آنچه را که می خواستی را به تو میدادم. نمیبینی به من یا خودت که حاجاتت را برآورده کنم. امید نداری و مأیوس هستی! و ابلیس خیلی کارها می کند برای ایجاد یأس. خودش مأیوس هست از رحمت حضرت حق و هر که را که امیدوار ببیند این   یأس را به او منتقل می کند. لذا می فرماید: شما بعد از گناه بلافاصله تا 7 ساعت نشده توبه کنید و نماز بخوانید. یکی از آثار گناه این است که امید را از آدم می گیرد چون گناه به وسوسه ابلیس است و گردو غبار نا امیدی را بر دل انسان می نشاند. کسانی که دعا نمی کنند و نمی خوانند خوب هایشان نا امید هستند و بدهایشان متکبر هستند. آنها که متکبرانه دعا می کنند و احساس نیاز نمی کنند خداوند آنها را با خواری به جهنم می برد. تنها گناه کبیره ای که بخشیده نمی شود یآس از حضرت حق است.

در ادامه این مراسم؛ ذاکر اهل بیت علیه السلام حاج میثم مطیعی به مناجات خوانی پرداختند.