حجت الاسلام کرمی: یکی از چیزهایی که عمل را واکسینه می کند " اخلاص " است +گزارش تصویری

وارث: جلسه هفتگی هیئت روضه العباس علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام کرمی و مداحی ذاکرین اهل بیت علیه السلام کربلایی نریمان پناهی، حاج حسین سیب سرخی و حاج ابراهیم رحیمی برگزار شد.

در ادامه متن سخنان حجت الاسلام کرمی را می خوانید:

مسألۀ اخلاص در عمل که مسأله ای کیفی و محتوایی است و از مسائلی است که یک سالک در مسیر سلوکش باید هم فهم درستی از آن داشته باشد و هم از نظر عمل بتواند جهاتی را که اخلاص را تأمین می کند، رعایت کند. فلهذا آنچه که در مجامیع و منابع ما وارد است این است که ارزش ذاتی عمل انسان به میزان اخلاص آن است. البته اخلاص به خودی خود امری مقوله به تشکیک و ذات مراتب اشتدادی است که ممکن است اگر چند میلیارد مخلص را که شاعبه ای در عملشان نیست و عملشان پیرایه ندارد را بخواهیم لحاظ کنیم، دو مخلص را پیدا نمی کنید که آنها در مرتبۀ واحده باشند.

صدیقه طاهره سلام‌الله علیها می فرمایند: اگر سالک بالاترین مرتبه اخلاص را لحاظ کرد، خداوند هم بالاترین مراتب سعادتش را در نظر می گیرد. در طول تاریخ چه انسان هایی که ماندند و چه کارهایی که ماند. یعنی یکی از چیزهایی که عمل را واکسینه می کند و عمل را از آفات و ابتلائات صیانت می دهد، مسألۀ اخلاص است.

شما یک بذر را ولو مخلاصانه در جایی که متروک است و هیچ امکان نظاره ای نیست و در دسترس افراد نیست بکارید، خداوند تضمین کرده است که عمل مخلصانه باقی بماند. گاهی اتفاقاتی در زوایای مقفولی در کرۀ زمین افتاده است که آنجا قلم برای نگارش و انسان برای گزارش و چشمی که ببیند و ثبت و ضبط بشود،نیست که خداوند در تاریخ آن بذر را به شجرۀ طیبه تبدیل کرده است و این شجره در همۀ اعصار برای همه میوۀ تر و تازه داشته است.

یکی از نمونه های مُبَرَزَش شیعیان جنوب لبنان است. شما که می بینید سید حسن نصرالله کَروفَر و جَبَلان می کند و نقطۀ عطف و محل توجه و خبرساز، هنگامه از اینجا به همه عالم برپاست. وقتی منطقۀ جنوب لبنان را از لحاظ تاریخی مورد مطالعه قرار بدهیم، این منطقه جزء شامات است. شامات اصطلاحاً جمع شام است. منطقۀ حکومت معاویه بوده است. بعد از جنگ جهانی که مرزها مرسم شد، شام به چهار کشور تبدیل شد: سوریه، اردن، لبنان، فلسطین. آن زمان حاکم واحد این چهار شام را اداره می کرد. این منطقه از ابتدا مهد دشمنی با امام علی علیه‌السلام بود. دشمنان درجه یک امام علی علیه‌السلام در این منطقه بودند. چه اتفاقی باعث شیعه شدن آنها شد؟ جناب ابیذر مدتی در آنجا تبعید بود. اخلاص او و جهات معنوی او و بذر محبت امام علی علیه‌السلام آن روز کاشته شد و شجرۀ طیبه الان به بار نشست.

این چیزی است که عمل را ابقا می کند. حاج عباس قمی چنان کتابی نگاشتند که تمام کتب ادعیه و مناجات تحت شعاع آن قرار دارد. اخلاص ایشان! وقتی این کتاب را نوشتند به حضرت زهرا سلام‌الله علیها هدیه کردند و یک سال هر چیزی که در مفاتیح نوشته شده بود را عمل کردند. روزی حاج عباس با پدرشان پای منبر روحانی ای نشسته بودند که او مفاتیح حاج عباس را به دست داشت و در ارتباط با آن سخن می گفت و می خواند. پدر حاج عباس به او گفت: این همه درس حوزه خواندی ولی چرا همانند او یک منبری این چنینی نشدی! حاج عباس گفت: پدرجان شما مرا دعا کن تا بتوانم همانند این آقا بالای منبر کتاب بخوانم. صحبتی از اینکه کتاب را خود نوشته است، نکرد. این ها پله های ترقی انسان است.

اینکه ما می گوییم اخلاص شرط ماندگاری عمل است، به حسب روال طبیعی، تاریخ بشریت قواعدی دارد و مِلاکاتی دارد که زوادات تاریخی می گوید: چیزی به نام عاشورا و کربلا نباید بماند چون به حسب ظاهر چیزی که برای ابقا لازم است را عاشورا نداشته است. حادثۀ عاشورا حادثه ای نبود که در طول تاریخ بماند. اولاً حداثه به لحاظ وسعت و کمیت حداثۀ گسترده ای نبوده است، به لحاظ کمیت تلفات 70،80 نفری داشته است. دزر حالی که پس و پیش عاشورا حوادثی اتفاق افتاده است که تلفات آنها با حادثۀ عاشورا قابل مقایسه نیست. همانند قیام توابین. 4000 نفر بودند که پای خطبۀ حضرت زینب سلام‌الله علیها در کوفه روز دوازدهم متحول شدند. می خواستند کشته شوند که چنین هم شد. آنها اولین کسانی بودند که شعار دادند: " یا الثارات الحسین " 4000نفر کجا و 80 نفر کجا؟ تمام امکانات ثبت وقایاع هم دست دشمن بود. اخلاص اصحاب امام و خانواده و خودشان بود که باعث ماندگاری این حادثه شد.

در ادامه این مراسم؛ ذاکرین اهل بیت علیه السلام کربلایی نریمان پناهی، حاج حسین سیب سرخی و حاج ابراهیم رحیمیبه روضه خوانی و سینه زنی پرداختند.