آیت الله ضیاء آبادی: قرآن نوری است که هرگز خاموش نمی شود

2-     

باید چشم انسان سالم باشد ، بینا باشد

3-     

میان چشم آدم و شیئ مانعی در کار نباشد

همین سه شرط در دیدن حقایق معنوی نیز لازم است، خدا را شناختن، با وحی نبوت و امامت آشنا بودن، به معاد معتقد بودن. این ها عقاید محسوس نیست بلکه حقایق معنوی است.  در این ها هم همان سه شرط لازم است تا دیده شود:

1_ نور حاضر است و الله نور سماوات والارض " و خود پروردگار در عالم انسان نور قرار داده است؛ وحی آمده و قرآن نازل شده است._ وحی و قرآن نوری است که خدا قرار داده است" قد جاعکم کتاب الله نورا"

 پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ، نور است. قرآن هم نوری است که هرگز خاموش نمی شود.

 قرآن نور ، آوردنده اش نور و فرستاده اش نور است. "نورٌ علی نورٌ علی نور"

 شنیده ایم که پیامبر سایه نداشت چون نور که از خود تولید سایه و ظلمت نمی کند. آفتاب خاتمیت زمانی که طالع شد بساط همه سایه ها و ظلمت ها برچیده شد و عالم غرق در نور شد. جای خورشید نبوت، آفتاب ولایت نشسته است که تا روز قیامت نیز نورافشانی می کند.

سایه پیغمبر(صلی الله علیه و آله) ندارد می دانی چرا

آفتابی چون علی (علیه السلام)در سایه ی پیغمبر است

2- شرط دوم برای رسیدن به حقایق معنوی، داشتن چشم عقل است با چشم در پرتو نور خورشید همه را می بینیم، با چشم عقل هم در پرتوی وحی قرآن همه را ببینیم. در پرتو عقل خدا و معاد شناخته می شود. 

 دو شرط نور و عقل حاضر است اما هر چه به قرآن نگاه می کنیم روشن نمی شویم و به خدا نزدیک نمی شویم بلکه همچنان از خدا دور مانده ایم و به کمال نرسیده ایم. مشخص است که ما به شرط سوم نرسیده ایم.مانعی میان چشم عقل من و قرآن آمده و دیوار شده است که قرآن نمی بیند.

 امام صادق علیه السلام زمانی که قرآن می خواندند این دعا را داشتند:

"الهی لاتطبع عند قرائتی علی سمعی و لا تجعل علی بصری غشاوه، و لا"(1)

" امام می فرمودند: خدایا هنگام خواندن قرآن مُهر به چشمم نخورد و پرده در مقابل چشمم نیوفتد"

پس مشخص می شود که قرآن حقیقی این نیست که ما می بینیم بلکه این خط قرآن است و این مرکبی است بر روی کاغذ نوشته شده و کار بشر است. بشر است که قلم و کاغذ ساخته است و بر صفحه ها نوشته است و آنچه می شنویم صدای قاریان است. این ها قرآن نیست بلکه مرتبه ای بسیار نازله ای از مراتب قرآن است و چشم من نمی تواند قرآن را ببیند و قرآن نغمه آسمانی دارد که گوش من نمی تواند بشنود.

این مانع گناهان ما است که میان چشم عقل من و قلب من با قرآن قرار دارد .

 چشم سر من و گوش من برای دیدن قرآن کافی نیست .برای دیدن قرآن، چشم و گوش دل می خواهد. چشم دل و گوش دل باید باشد. که آن ها نیز با گناه تیره و بسته خواهد شد. اگر واقعا زود استغفار کردیم این مانع برداشته می شود. اما اگر این کار را نکردیم در آخرچشم دلمان کور می شود. از این جهت است که نه نغمه قرآن و نه جوار قرآن را می بینیم.

" أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ ‏وَجَعَلَ عَلى بصره غشاوه"

در وجود اکثر ما هوی نفس حاکم است، خدا حاکم نیست. و خدا فرموده است: " اگر چنین شد من خودم گوش را کر و چشم را کور می کنم."

 "دل آینه صورت غیب است ولیکن ، شرط است که بر آینه زنگار نباشد"

چشم جمال خدا باید به دل ما بیافتد اما زمانی که آینه دوده دارد و تاریک است و نور به آن وارد نمی شود. یک پر کاه اگر مقابل مردمک ما باشد هیچ نمی بینیم آن وقت این همه گناه در مقابل چشم دل ما است و

کور نشویم؟!

آیه " أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ ‏وَجَعَلَ عَلى بصره غشاوه" را هر روز بخوانیم و به آن عمل کنیم مطمئن باشیم ثواب می دهد و با همین یک آیه قرآن همه چیز را اصلاح کنیم و مطمئن باشیم با همین یک آیه قرآن همه چیز اصلاح می شود اگر چنین نکردی هزار بار هم ختم قرآن کنی بی فایده است.  

 عجب نبود گر از قرآن نصیبت نیست جز نقشی

که از خورشید جز گرمی نیابد چشم نابینا

 دلی که جای هوای نفس شد دیگر جای خدا نیست، چرا که از گناه و هوا مملو شده است. اگر می خواهی دلت مملو از خدا باشد هوا را از دلت بیرون کن و نگو آنچه خودم می خواهم، بلکه بگو خدا چه می خواهد.

  از پیامبر اکرم پرسیدند : محبوبترین مردم نزد خدا چه کسی است؟ فرمود: هر کس بیشتر به مردمان خدا خدمت کند او نزد خدا مقام دارد (2)

در ادامۀ این مراسم، مداح اهل بیت، حاج آقای مهجور به روضه خوانی پرداختند. 

پی نوشت:

1_أحسن‌الحدیث _ الزمر، 23

2_اصول كافي، شيخ كليني، ج2، ص164

/م.س215