حجت الاسلام علی پناه: تنها راه رسیدن به یقین چیست؟

وارث: مراسم جشن شب میلاد حضرت زین العابدین امام سجاد علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام علی پناه و مدیحه سرایی مداحان اهل بیت علیهم السلام حاج سید مجید بنی فاطمه، حاج امیر احمدی و کربلایی علی ناظمی در هیئت ریحانة الحسین سلام الله علیها برگزار شد.

در ادامه بخشی از متن سخنرانی حجت الاسلام علی پناه را می خوانید:

در روایت است که یکی از اصحاب امام سجاد علیه السلام از حضرت درخواست موعظه کردند و بلافاصله بعد از شنیدن این درخواست حضرت به صورت صحابی نگاهی کردند و از او پرسیدند که آمدی این موعظه را بشنوی و بعد در زندگی به کار بندی یا فقط می خواهی بشنوی و وقت من را بگیری؟

خیلی از ما انسان ها وقتی که با یک عالم ربانی مواجه میشویم از ایشان سوالات بسیاری می پرسیم و وقت ایشان را می گیریم اما نهایتا به فرمایشات ایشان عمل نمی کنیم و در واقع مشکل ما همین است. مشکل ما ندانستن نیست ما وظایف و تکالیفمان را خوب میشناسیم اما عمل نمی کنیم. بزرگی در تهران بود که وجود شریفش موجب تربیت یافتن خیلی از افراد مستعد شد به نام مرحوم شیخ مرتضی زاهد. ایشان شخصیت بزرگی بود که در محضر شان افراد بزرگی چون حاج آقا فخر تهرانی و آقا سید عبدالکریم پینه دوز تربیت شدند که همین آقا سید عبدالکریم پینه دوز در بازار تهران مغازه محقر کفاشی داشت که به شهادت خوبان روزگار، همان مغازه محقّر محل رفت و آمد مام زمان علیه السلام بوده است!

از جایگاه او میتوان به جایگاه بلند مرتبه استادش شیخ مرتضی زاهد پی برد. و با توجه به فرموده مرحوم آیت الله حاج میرزا عبدالعلی تهرانی که ایشان هم از بزرگان بودند، آنچه که میتوان در مورد علت این جایگاه رفیع مرحوم شیخ مرتضی زاهد گفت این است که ایشان به هر آنچه که از دین یاد گرفتند عمل کردند و چون عامل به وظایفشان بودند، آقا شیخ مرتضی زاهد شدند. اما آیا ما به وظایفمان عمل می کنیم؟!

پیامبر صلی الله علیه واله وسلم می فرمایند: (شما به هر آن چیزی که از دین یاد گرفتید ولو اندک عمل کنید، خداوند آن چیزی که بلد نیستید را یادتان می دهد.) خداوند استاد شما می شود. راه باز است، بستگی دارد من چقدر طالب باشم؟ من چقدر عمل کنم؟ خیلی از بزرگان استادی نداشتند. قرآن می فرماید: (اگر تقوا پیشه کنید، خود خداوند استاد و مربی شما میشود.) مشکل ما این است که خیلی حرف ها را بلد هستیم اما حال عمل کردن نداریم.

آن شخص آن زمان که خدمت امام سجاد علیه السلام رسید و تقاضای موعظه کرد، حضرت فرمودند اهل عمل هستی یا خیر؟ صحابی عرض کرد پدر و مادرم به قربان شما قول می دهم به تمام مواعظ جامه عمل بپوشانم. حضرت شش موعظه به وی فرمودند که در این مجال به موعظه آخر می پردازیم که بسیار مهم است. حضرت در موعظه آخر می فرمایند که: (اعلم أنك لن تخلوا من عين الله فانظر كيف تكون: این را بدان هرجا که میروی در منظر خدایی و خدا تو را می بیند پس مراقب تمام اعمالت باش.)

مبادا از گناه آنقدر لذت ببریم که از اعمالمان غافل شویم! فردی خدمت امام حسین علیه السلام رسید و عرض کرد که گناه من را از خدا دور کرده است به فریادم برسید حضرت فرمودند این پنج کاری را که می گویم انجام بده اگر توانستی این پنج کار را انجام دهی، آنوقت گناه کن. فرمودند برو و جایگاهی را پیدا کن که در آن جایگاه خدا تو را نبیند، آنگاه هر گناهی که می خواهی انجام بده! هرجا برویم ملک خداست. در هر حالتی که باشیم خدا ما را می بیند. خدا رحمت کند حاج آقا مجتهدی را که می فرمودند اگر از کل قرآن همین یک آیه را باور کنیم، کافیست. ( الم یعلم بأن الله یری) آیا نمی دانید که خدا شما را می بیند؟ اگر می دانیم چرا گناه می کنیم؟!

در قیامت زمین و آسمان به اعمال ما شهادت می دهند. امام صادق علیه السلام می فرمایند همین زمینی که برخی فکر میکنند شعور ادراک ندارد، کنار سه گناه فریاد می کشد. اول آنجایی که خون مظلومی بر زمین ریخته میشود، زمین فریاد می کشد. دوم آنجا که قطره های آب غسل زنا روی زمین ریخته میشود و سوم آنجا که غافلی بین الطلوعین خواب می ماند و نمازش قضا می شود. چه تعداد از ما این حقایق را باور کردیم؟

امام کاظم علیه السلام می فرمایند: (کمترین چیزی که میان مردم تقسیم شده است، یقین است.) یقین کمترین چیزی است که به بندگان داده شده است. همه می گویند ما می دانیم قیامت و حساب و کتابی هست، اما آنطور که می خواهند زندگی می کنند! مشکل این است که به مرگ باوری نرسیدیم. باید به مرگ باوری رسید و فرموده اند که برای باورمند شدن فقط باید یک کار را انجام دهیم و آن این است که به هر آن چیزی که از دین آموختیم عمل کنیم هرچند اندک باشد. تنها راه باورمندی همین است.