باران به دعاى امام حسین علیه السلام
وارث: حضرت على علیه السلام این کار مهم را بر عهده امام حسین علیه السلام گذارد؛ از اینرو امام حسین علیه السلام به پا خاست و بعد از حمد و ثناى الهى و درود بر پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
اللهم ! معطى الخیرات و منزل البرکات !ارسل السماء علینا مدرارا واسقنا غیثا مغزارا واسعا غدقا مجلا سحا سفوحا فجاجا تنفس به الضعف من عبادک و تحیى به المیت من بلادک . آمین رب العالمین !
بارالها! اى بخشنده خیرات و فرود آورنده برکات ! باران سرشار بر ما بباران و ما را با بارانى فراگیر، انبوه ، پردامنه ، پیوسته و مستمر، روان و فرو رونده در زمین عطا فرما که ناتوانى را از بندگانت برداشته و زمین هاى مرده خود را زنده سازى . آمین اى پروردگار هستى !
دعاى حضرت تمام نشده بود که آسمان را ابر گرفت و بارندگى شروع شد. (۱(
این چنین مولا علی علیه السلام و امام حسین در حق این مردم لطف و مهربانی داشتند ولی آیا این مرد چگونه جواب خوبی های این بزرگواران را دادند .
یه روز همین مردم برای نزول باران به امام حسین علیه السلام رجوع میکند و یه روز هم همین مردم آب رو بر طفل شش ماهه امم حسین علیه السلام می بندند .
پی نوشت:
۱ – بحار الانوار ۴۴/۱۸۷٫
منبع: پایگاه بشیران