انتظار مقدس در نهاد مقدس

خصوصیات زن مهدوی نسبت به همسر خود

1- اطاعت از شوهر: در روایتی از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله نقل است که فرمود: «اگر می خواستم دستور دهم کسی برای غیر خداوند سجده کند، همانا به زن دستور می دادم که برای شوهرش سجده نماید.»[2] روشن است که سجده برای غیر خداوند جایز نیست و چنین تعبیری صرفاً به غرض ترغیب زنان به حفظ احترام و اطاعت شوهران بیان شده است.

اسلام تاکید دارد که در هر جمع یا گروهی که انسان ها قرار می گیرند برای خود یک رئیس یا یک مسئول انتخاب کنند. خانواده یکی از این جماعتهاست و خداوند مسئول آن را انتخاب کرده است. مرد مسئول خانواده است و دیگر اعضای خانواده باید تحت قیمومیت او قرار بگیرند. از این روست که اسلام سفارش زیادی به زنان کرده است که در خانواده، اطاعت مردان را پیشۀ خود سازند. اطاعت زن نسبت به مرد در همۀ شئون زندگی می باشد، البته به غیر از مواردی که اطاعت از مرد، در جهت مخالفت با حکم خداوند است که در این مورد زن نباید از شوهر خود اطاعت کند.

زن مهدوی زنی است که در زندگی مشترک با همسر خود ترکیب مناسبی از «عقل» و «احساس» را کنار هم می گذارد و بهترین یاور و شریک زندگی برای همسر خود می شود.

بنابراین زن مهدوی بزرگترین خصلت خود را، اطاعت از شوهر می داند چرا که سعادت و شقاوت زن به آن بستگی دارد، زیرا امام صادق علیه السلام می فرمایند: «چه سعادتمند است زنی که شوهرش را گرامی بدارد، او را نیازارد و او را در هر حال اطاعت کند.»[3] در این زمینه زنان از بهترین الگو برخوردارند؛ حضرت علی علیه السلام می فرماید: «به خدا قسم تا زمانی که زهرای مرضیه زنده بود... در هیچ امری مرا نافرمانی نکرد.»[4]

2- بهترین یاور برای اطاعت خداوند: یکی از مهمترین وظایف زنان همین موضوع است که بارها و بارها داستان آن را از منبرها و سخنرانیها شنیده ایم. در یکی از روزهای ابتدائی زندگی آن دو بزرگوار، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به دیدارشان رفت و از حالشان جویا شد. ایشان از حضرت علی علیه السلام پرسیدند: همسرت را چگونه یافتی؟ حضرت در پاسخ ایشان فرمودند: «همسرم بهترین یاورم در راه اطاعت و بندگی خداوند است.»[5]

3- درخواست از شوهر، در حد استطاعت او: متاسفانه برخی خصلتها مانند چشم و همچشمی و یا اسراف، دامنگیر خانواده های ما شده است و باعث یکسری اختلافات میان همسران گردیده است. در حالی که اگر خوب دقت کنند می یابند که بسیاری از خرجهایی که می کنند غیرضروری است و می توان آن را انجام نداد. حضرت زهرا علیهاالسلام الگوی عملی همۀ زنان مهدوی است. به این سخن حضرت دقت فرمایید؛ «ای ابالحسن؛ از پروردگار عالمیان شرم کردم از اینکه شما را به امری تکلیف کنم که در توانتان نیست.»[6]

تجمل

همان طور که می دانید 50 تن از کارگزاران دولت مهدوی، زنان هستند.[7] یکی از راه هایی که می توان خود را به اینان نزدیک کرد در این روایت بیان شده است. مردی به رسول خدا صلی الله علیه و آله عرضه داشت: «همسری دارم که چون به خانه وارد می شوم، به پیشوازم می آید و هنگامی که خارج می شوم، مرا بدرقه می کند و هرگاه مرا نگران می بیند، می گوید: نگرانی ات از بابت چیست؟ اگر از بابت رزق و روزی است، دیگری (خداوند) آن را به عهده گرفته و اگر به جهت آخرت است، خداوند بر نگرانی ات بیفزاید.» حضرت فرمود: «خداوند کارگزارانی دارد و این زن از کارگزاران اوست و نصف پاداش شهید را می برد.»[8]

4- صدا زدن شوهر با نام زیبا: زنان به خوبی می توانند با الفاظی ظریف و زیبا دل همسر خود را بربایند و همچنین میتوانند ایشان را با تعابیری زیبا صدا بزنند. عبارات زیبا و طنین دلنشین حضرت زهرا علیهاالسلام خطاب به همسرشان اینگونه بوده است: «روحی لروحک الفداء و نفسی لنفسک الوقاء یا اباالحسن؛ ای اباالحسن، جانم به فدایت و خودم به قربانت.»[9]

5- خصایص زن خوب: زنی از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله دربارۀ پاداش اخروی زنان در ازای کارهای خانگی در مقایسه با پاداش مردان در برابر عبادتهای جمعی و جهاد پرسش نمود. حضرت در پاسخ فرمود: «خوب شوهرداری کردن زن و کوشش وی در جهت کسب خشنودی شوهر و سازگاری با او از حیث پاداش الهی با تمامی آن فضایل (که برای مردان مقرر گردیده) برابری می کند.»[10]

همچنین امیر مومنان علی علیه السلام می فرماید: بهترین زن دارای پنج نشانه است: آسان گیر، نرم خو و سازگار است و هنگام خشم شوهرش چشم بر هم نمی گذارد تا آن که او را خشنود کند و در غیاب شوهرش حافظ مال و آبروی اوست.»[11]

زن مهدوی بزرگترین خصلت خود را، اطاعت از شوهر می داند چراکه سعادت و شقاوت زن به آن بستگی دارد، در این زمینه زنان از بهترین الگو برخوردارند؛ حضرت علی علیه السلام می فرماید: به خدا قسم تا زمانی که زهرای مرضیه زنده بود...در هیچ امری مرا نافرمانی نکرد.

6- حدیث حولا: مناسب است در این بخش از بحث، به سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله دربارۀ ارتباط مناسب زن و شوهر اشاره ای کنیم. رسول خدا صلی الله علیه و آله در حدیث معروف «حولا» که نکته های ارزنده ای را در بر دارد، این چنین می فرمایند:

حولا از همسرش نافرمانی کرد. شوهرش ناراحت شد و با او قهر کرد. کوشش های حولا برای راضی کردن شوهرش ثمری نداشت. حولا که در اثر تربیتهای رسول خدا صلی الله علیه و آله از پیامدهای این کار و رفتار شوهرش نگران بود، جز متوسل شدن به پیامبراکرم صلی الله علیه و آله چاره ای ندید. حضرت وقتی از ماجرای او و شوهرش آگاه شدند، در پاسخ به او، مجموعه ای از وظایف زن را در قبال شوهرش و آثار و برکات خوش رویی و انجام وظیفۀ زن را برای او چنین بیان فرمودند:

* ای حولا، هر زنی که نمازش را برپای دارد و ملازم خانه اش باشد و کمتر از آن خارج شود و پیرو خواسته های شوهرش باشد، خداوند همۀ گناهان گذشته و حالش را خواهد بخشید....

* ای حولا، هر زنی که در سختی ها و راحتی های شوهرش صبر و تحمل داشته باشد، خداوند او را در قیامت با همسر ایوب پیامبر محشور خواهد کرد...[12]

* ای حولا، هر زنی که در حضور و غیبت شوهرش حریم او را حفظ کند؛ خویش را برای وی بیاراید... روز قیامت چون زنان پاک و مطهر و منور به نور الهی خواهد بود. چنین زنانی اگر همسرشان در دنیا مومن بوده باشد، در قیامت نیز با ایشان خواهد ماند و اگر همسرشان مومن نبوده باشد، خداوند آنان را همسر مردانی از گروه شهدا قرار خواهد داد.[13]

خانواده مهدوی زمینه ساز ظهور

سلسله مباحث «انتظار مقدس در نهاد مقدس» را هم اکنون به پایان رساندیم. به امید روزی که خانواده های مهدوی سراسر ایران عزیز را فرابگیرند و در پرتو آن جامعه ای مهدوی تشکیل گردد، تا زمینه ای شود برای ظهور مولای عزیزمان حضرت حجت بن الحسن العسکری روحی له الفداء.

پی نوشت:

[1] ر.ک. هویت و نقش های جنسیتی، محمدرضا زیبایی نژاد، نشر مرکز امور زنان، ص93

[2] وسائل الشیعه، ج14، ص115

[3] مستدرک الوساتل، ج14، ص247

[4] بحارالانوار، ج43، ص134

[5] بحارالانوار، ج43، ص117

[6] الاربلی، کشف الغمه، ج1، ص469.  بحارالانوار، ج43، ص59

[7] مجلسی، بحارالانوار، ج52، ص223، باب علامات ظهوره...، ح87، دارالکتب الاسلامیه

[8] وسائل الشیعه، ج14، ص17.  ابن بابویه، من لایحضره الفقیه، ج3، ص390

[9] مهدی حائری مازندرانی، کوکب الدری، ج1، ص196، محمد دشتی، نهج الحیاة، حدیث75

[10] سیوطی، درالمنثور، ج2، ص153

[11] وسائل الشیعه، ج14، ص20و21

[12] طبرسی، مستدرک الوسائل، ج14، ص252

[13] ابن بابویه، من لایحضره الفقیه، ج3، ص279.  طبرسی، مستدرک الوسائل، ج14، ص246

[14] الکافی، ج8، ص38.  وسائل الشیعه، ج16، ص277.  بحارالانوار، ج52، ص257، باب25

فاطمه قاسمی

کارشناس ارشد مبانی نظری اسلامی

/م.س215