حجت الاسلام عالی: خداوند ما را برای معاشرت با خود ساخته است +گزارش تصویری

کد خبر: 33723
سلسله جلسات اعتقادی اخلاقی جوان موفق ازدیدگاه امام علی علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام عالی و مداحی ذاکر اهل بیت علیه السلام حاج محمدرضا طاهری در هیئت محبان حضرت زهرا سلام الله علیها برگزار شد.
وارث: سلسله جلسات اعتقادی اخلاقی جوان موفق ازدیدگاه امام علی علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام عالی و مداحی ذاکر اهل بیت علیه السلام حاج محمدرضا طاهری در هیئت محبان حضرت زهرا سلام الله علیها برگزار شد.

در ادامه متن سخنان حجت الاسلام عالی را می خوانید:

تقوا سیستم محافظت و ایمنی ای است که روح پیدا می کند و می تواند او را در مقابل تهدیدها و خطرهایی که روح را بیمار می کند و می کشد، خودش را نگه دارد. تقوا واکسینه کردن روح است که صرفاً با گوشه گیری به دست نمی آید. کارهایی را باید انجام دهیم تا بتوانیم سیستم حفاظتی خود را به دست آوریم.

حدود 100 توصیه ای که امیرالمومنین علی علیه‌السلام در نامۀ خود به فرزندش می کند، برای این است که آن سیستم محافظتی و ایمنی در روح ما ایجاد شود. آدم بتواند روحی پیدا کند که هر وقت وسوسۀ شیطان به سمتش بیاید او را متوجه کند و بتواند در مقابلش دفاع کند.

در توضیح اینکه چگونه این تقوا به دست می آید امیرالمومنین علی علیه‌السلام توصیه فرمودند: این است که آدم ملتزم به دستورات خداوند باشد. آن مقدار از امر و نهی های خدا را که میداند، پایش بایستد و سعیش را بکند. ممکن است جایی اوامر و دستورات خدا از دستش در برود اما سعیش را بکند.

سعی کردن خیلی مهم است، گاهی آدم بی تفاوت است و برایش مهم نیست. گاهی هم برایش مهم است و سعیش بر این است که انجام دهد.

قلب خودت را با ذکر خدا تعمیر کن. تعمیر به معنای عمران و آباد کردن است. برخی از قلب ها خراب است. اگر قلب بی در و پیکر باشد و محافظت درستی نداشته باشد، به قول سنایی دل آدم دِه می شود.

ده بود آن نه دل که اندر وي / گاو و خر باشد و ضياع و عقار

جنس ما از جنس خداست. درست است که خدا نیستیم و دلمان خدا نیست ولی خدایی هست. فرمود: " نفخته فیه من روحی " من از روح خودم در شما دمیدم. شوخی نیست. اینکه آن روح الهی که در ما دمیده شد چه بود، بماند؛ هر چیزی که هست ما با خدا سنخیت داریم.

نخست موعظه پیر صحبت این حرف است / که از مصاحب ناجنس احتراز کنید

این مصاحب هر چیزی غیر از خداست. هر چیزی که خدایی نیست ناجنس است و با ما سنخیتی ندارد. لذا آدم احساس خلأ می کند. آدمی که خدا را ندارد چنین احساسی می کند. در قرآن می فرماید: اگر کسی از ذکر خدا دور بماند زندگی اش تَنگ می شود. ماهی را از تُنگ بیرون بیندازی احساس خفگی می کند. در تنگ طلا هم باشد، اگر آب نباشد تنگ طلا به چه دردش می خورد؟ اگر آدم در رفاه کامل باشد و خدا را نداشته باشد احساس راحتی نمی کند.

در سوئد شاید یک فقیر هم پیدا نشود ولی درصد خودکشی اش دومین کشور جهان است. چرا احساس راحتی نمی کند؟ چون خدا را ندارد. خداوند فرمود: اگر کسی از ذکر من دور بماند معیشت و زندگی اش پرفشار است و سخت.

خداوند ما را برای معاشرت با خود ساخته است. با او است که آدم احساس معاشرت می کند. قلب تو با ذکر و یاد او آرامش پیدا می کند.

اگر حقیقتاً خدا در زندگی کسی حضور داشته باشد و واقعاً به خدا اعتقاد داشته باشد و دائم الذکر باشد، در زندگی کم می آورد؟ کسی پشت اوست؟ میداند که خدایی پشت اوست که بی نهایت قدرت و بی نهایت عظمت و بی نهایت رحمت پشت اوست. چه احساس کمبودی خواهد داشت؟

درست است که هم ذکر لفظی داریم و هم قلبی ولی مهم ذکر قلبی است. میدانیم که هر ذکری خاصیتی دارد. مرحوم آیت الله بهجت(ره) می گفتند: مفاتیح که اذکار و ادعیه در آن است، داروخانه است. هر کدام آثار خود را دارد، منتها مداومت بر ذکر آثار آن را نمایان می کند. در روایت داریم: حداقل از چهل روز تا یک سال مداومت در ذکر داشته باشیم آثارش در وجود آدم پیدا می شود. عدد ذکر را از هر کسی نگیرید که این اعداد را اهل بیت علیه‌السلام باید بگویند وگر نه خطرناک است. شما اگر دارویی را به جای سه بار شش مرتبه بخورری، چه بسا ضرر داشته باشد.

یکی از اذکار فوق العاده که افضل اذکار است و اگر آدم بتواند مداومت داشته باشد، ذکر صلوات است. یکی از آثارش این است که آلودگی و آثار آلودگی را در ما از بین میبرد و کم کم ریشۀ گناهان را می سوزاند.

امام رضا علیه‌السلام فرمودند: کسی که قادر نیست بر چیزی که ذنوبش را جبران کند، بر پیامبر و آلش صلی‌الله‌علیه‌وآله زیاد صلوات بفرستد، صلوات زیاد ریشۀ ذنوب را می سوزاند.

ما نمیدانیم آثار گناهان چیست و چقدر آدم را بیچاره می کند. اگر آثارش را می دانستیم طور دیگری برخورد می کردیم.

هر گناهی خروج از ولایت است. با هر گناهی شکی نیست که از ولایت اهل بیت علیه‌السلام خارج می شویم. کسی که گناهی را مرتکب می شود با ولایت امیرالمومنین علی علیه‌السلام آن کار را انجام می دهد؟ یعنی امیرالمومنین علی علیه‌السلام به او دستور داده است؟ تحت مدیریت ایشان این کار را نمی کند. تحت کنترل شیطان است و دستش در دست شیطان است.

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: سارق حین دزدی مومن نیست. زانی زمانی که در حال ارتکاب فحشا است تحت ولایت نیست و مومن نیست.

عملش تحت ولایت اهل بیت علیه‌السلام نیست اما ذاتش هست. کسی که گناه می کند به معنای مرتد شدن او نیست. این عمل اوست که با مدیریت شیطان انجام می شود و شکی در آن نیست. ذاتش خوب است ولی عمل زشت است. همانند الماسی است که در گِل و لجن افتاده است. هنوز الماس است و ارزشمند و فقط با شست و شو تمیز می شود.

امام باقر علیه‌السلام فرمود: کسی که گناه می کند نقطۀ سیاهی در او حک می شود. بنابراین کسی که گناه می کند عملش تحت ولایت ابلیس است و همین هم باعث ظلمت و آلودگی می شود و خدا نکندکه این گناه استمرار پیدا کند! اگر چنین شود و تاریکی روی تاریکی بیاید ممکن است وارد ذات انسان شود.

در ادامه این مراسم؛ ذاکر اهل بیت علیه السلام حاج محمدرضا طاهری به مدیحه خوانی پرداختند.