حجت الاسلام عالی:در توفیق بندگی یک دل باشیم تا سعادت ملاقات پیدا کنیم

راه اول) مشاهدات عرفا

راه دوم) علائم ظهور:علائم ظهور در عین حال که یک منتظر و یک شیعه باید علائم را بداند و از را علائم نیز احتمال خوب و معقولی می‌دهد اما نه بیشتر از احتمال دیگر قطعی بخواهد تطبیق دهد این کار خطرناکی است

راه سوم) قواعد و شرایط تحقق ظهور؛ راه سوم این است که به سراغ قواعد و شرایط ظهور چرا که ظهور امام زمان عجل‌الله قواعدی دارد و یک چیز خلاف قاعده نیست. و باید یک زمینه هایی باشد تنا حضرت بیایند و حکومت را برقرار کنند و تا آن شرایط نباشند حضرت ظهور نمی کنند برویم سراغ آن قاعده و شرایط که اگر شرط باشد آمادگی موجود می‌ آید آنها را بشناسیم و به وجود بیاوریم.

حضرت آماده هستند و ما هستیم که باید آماده شویم امام زمان عجل‌الله  علاوه بر این لقبشان منتظر است منتظر هم هستند و ما باید یک کاری بکنیم شما در همین دعای سلامتی امام زمان علیه‌السلام می‌ خوانید :" خدایا برای ولی‌ات، حجت ابن الحسن قاعد و راهنما و سرپرست او باش تا زمانی که حجتت را اسلام بدهی در زمین و او را مستقر کنی با توق و رحمت" به زور و جبری این شکل نیست که حضرت بخواهد تحمیل کند پس ما باید تحمل اش را داشته باشیم.

امام باقر علیه‌السلام فرمودند :" حکومت و دولت ما اهل بیت (علیهم السلام ) قرار بود در سال هفتاد هجری تحقق پیدا کند. وقتی اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) به شهادت رسید غضب خدا شدید شد و مقدرات عوض شد و دولت ما اهل بیت (علیهم‌السلام) تا سال صد و چهل به تاخییر افتاد و در سال صد و چهل هجری شیعیان ما کوتاهی کردند و بدا افتاد و مقدرات عوض شد و ظهور و دولت ما به تاخییر افتاد به جای نامعلومی"

از روایت این چنین بیان می‌‌شود که؛ زمانی که مسلمین امام حسین علیه‌السلام را به شهادت رساندند این ضعف را نشان دادند و دولت ما به تاخیر افتاد در سال صد و چهل هجری که شیعیان کوتاهی کردند .

مجددا عقب افتاد پس کوتاهی از ما است،  که موجب می‌ شود امر ظهور به تاخییر بیافتد بنابراین ما باید آن قاعده و آن فرمول را بدانیم و انقلاب حضرت را مانند هر انقلاب دیگر بتوانیم شرایط اش را فراهم کنیم.

باید یک تحول انفسی در نفس و در درون ما رخ بدهد تا یک تحول آفاقی در درون ما به وجود بیاید اگر حضرت تشریف نیاوردند به دلیل خود ما است.

امام زمان عجل‌الله تعالی در نامه ای که به شیخ مفید نوشته است جمله ای دارد، می‌ فرمایند و شما ببینید از این سه راهی که برای تحقق امر ظهور گفتیم حضرت بر کدام یک دست گذاشته اند فرمودند:

"ولو ان اشياعنا، وفقهم الله لطاعته، علي اجتماع من القلوب في الوفاء بالعهد عليهم "

اگر شیعیان ما که خدا به آنها توفیق بندگی بدهد یک دل باشند و قلب هایشان در خواستن ما باهم مجتمع باشد سعادت ملاقات با ما و ظهور ما دیگر تاخییر نمی افتاد.

حضرت در جمله به این امر تاکید کرده اند که ظهور و آمدن ما قاعده دارد و قاعده اش این است که اول از همه شیعیان ما در خواستن ما یک دل بشوند یعنی اگر جمعی همدل شوند برای ظهور امام زمان عجل الله تعالی، اگر مشکلاتی نیز ایجاد شود دیگر پراکنده نمی شوند. امام زمان عجل‌الله تعالی نیز فرمودند شیعیان ماباید در خواستن ما یک دل شوند.

سپس حضرت در نامه شان یک جمله دردناکی فرمودند:

" فَما یَحْبِسُنا عَنْهُمْ إِلاّ ما یَتَّصِلُ بِنا مِمّا نَکْرَهُهُ وَلا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ"(1) "

هیچ چیز ما را زندانی نکرده است مگر آن چیزهایی که از شیعیان به ما می‌رسد از آن چیزهایی که بدمان می‌آید و گناهان شیعیان، ما را زندانی کرده است.

شوخی ندارد. کسی که گناه می‌کند با این گناهش در زندان را بیشتر قفل می‌کند. ممکن است به زبان بگویم" یا حجت ابن الحسن عجل علی ظهورک" اما زمانی که گناه می‌کنم با عمل‌مان می‌گویم در زندان بمان و نیا چرا که با ایشان سنخیت نداریم. لذا سعیمان را بکنیم.

امام خمینی رحمه الله علیه قدم نهادند تا شرایط ظهور را تحقق کنند و آنهایی که با معرفت هستند به دنبال این هستند که باری از دوش حضرت بر دارند و کاری کنند که حضرت ظهور کنند.

آقای عسگر اولادی از زبان امام خمینی نقل می‌ کنند:

"پیش از سال چهل و دو که امام را هنوز دستگیر نکرده بودند و به عراق بیاورند، امام در قم بودند من یک پیغام از مبارزان تهران به قم می‌ بردم. در راه متوجه شدم که تحت تعقیب هستم. خیلی ترسیدم و ترسم برای شخص خودم نبود. بیشتر به این خاطر بود که من اسم چهل، پنجاه نفر از کسانی که مبارزه می‌ کردند می‌ دانستم و می‌ ترسیدم. در زندان در زیر شکنجه اسامی آنها را لو بدهم. لذا با این حالت ترس راهی قم شدم .

به خانه امام رسیدم ایشان در خانه بودند و من را دیدند و فهمیدند اتفاقی افتاده است که من ترس دارم، رفتیم. در اتاق و با هم صحبت کردیم و ایشان به من فرمودند :

ما می خواهیم حرکتی را شروع کنیم ؛ قبل از سال چهل و دو- پرچمی از امیرالمومنین علیه‌السلام در این کشور بلند شود و تازه این اولین قدم ما است.

در قدم دوم می‌ خواهیم مسلمانانی که در کشورهای اسلامی زیر دست و پا ، با ذلت زندگی می‌ کنند. آنها را از این ذلت بیرون بیاوریم و مسلمانان را بیدار کنیم.

 در قدم سوم جهانی را که به سمت کفر می‌ رود به سمت ایمان و  عدالت خواهی سوق دهیم تا پس از این سه قدم امام زمان عجل‌الله تعالی تشریف فرما شوند. ما راه خیلی بزرگی را در پیش داریم شما هم اکنون ترسیدید؟"

درودخدا بر آن پیری که بر خشت خام چیزی می‌ دید که جوانان در آینه هم نمی بیند درود خدا بر آن پیری که عمرش کفاف نداد تمام آن سه قدم را که هدف‌اش بود را ببیند.

خوب این اتفاق افتاد و نظام ولایی تشکیل شد و پرچم امیرالمومنین علیه‌السلام بلند شد. ضعف و مشکل داریم اما در عین حال باید این را در نظر گرفت که کار بزرگی شکل گرفته است. امام دیگر عمرش کفاف نداد قدم دوم و سوم را بردارند.

 قدم دوم بیداری اسلامی بود که در دل بیداری اسلامی یک جریان مقاومت شکل گرفت و به نظرم این مبارک است. و این ها کسانی هستند که زمانی که برای سربازی حضرت آب دیده می‌ شوند و می‌ توانند پای ایشان بایستند.

حضرت، آدم ضعیف نمی خواهد به آدم با بصیرت و با فهم نیاز دارد. در قدم سوم امام می‌خواست یک عدالت خواهی در جهان ایجاد کند. در جهان حتی سیاسیون کشورهای غربی جرات ندارند با ادبیات کفرآلود با مردشان صحبت کنند، بی خدایی و کفر دیگر خریدار ندارد.

در ادامۀ این مراسم، ذاکران اهل بیت علیهم السلام، حاج سید مجید بنی فاطمه و حاج ابراهیم رحیمی به مولودی خوانی پرداختند.