پای منبر ولی/ رمضان؛ شهر خدا

وارث: بعد می رسد به این جمله؛ والحمد اللّه الذی جعل من تلک السبیل شهره شهر رمضان(1)؛ حمد خدای را که یکی از این راههایی که ما را به او ؛ به کمال و به بصیرت نسبت یه معدن عظمت می رساند. همین ماه، رمضان است. امام تعبیر می کند به " شَهره"؛ یعنی " شهر خودش". شهر خدا را یکی از راهها قرار داد. خیلی پر معنا است. اگر فکر کنیم  همه‌ی ماهها ماه خدا و آن را به خود نسبت خاص می‌دهد، معلوم می شود نسبت به این بخش، توجه و عنایت ویژه ای دارد. یکی از این بخش ها همین " شهر الله " است؛ شهر خدا، ماه خدا. خود این نسبت ، در فضیلت ماه رمضان، کافی است. شهر رمضان، شهر صیام و شهر الاسلام. ماه روزه؛ ماهی که روزه‌ی آن، یکی از ابزارهای بسیار کارآمد برای تهذیب نفس است؛ چرا که در آن گرسنگی کشیدن و با هوس ها و اشتهاها مبارزه کردن نهفته است.