پای منبر ولی/ لزوم پرهیز از کوچک شمردن گناهان
وارث: لازم نیست که اگر انسان می خواهد احساس گناه کند، حتما بایستی سال های متمادی غرق در گناه باشد. نخیر ؛ یک گناه هم، یک گناه است؛ نباید گناه را کوچک دانست . در این روایات، باب " استغفار الذنوب" داریم که حقیر شمردن گناهان را مذمت کرده اند. علت این که خدای متعال می فرماید:" می آمرزیم" این است که بازگشت به خدا، خیلی مهم است؛ نه اینکه گناه، کم و کوچک است. گناه، عمل خطرناکی است؛ منتها بازگشت و توجه به خدا و ذکر او، این قدر اهمیت دارد اگر کسی این را صادقانه و درست و حقیقی انجام دهد، آن وقت آن بیماری صعب العلاج ، از بین می رود. بنابراین ، اغترار و مغرور شدن به کار نیک _ کار نیکی که ما خیال می کنیم کار نیک است؛ ممکن است آنقدر هم نیک نباشد، یا چندان اهمیتی نداشته باشد- موجب می شود که شما سراغ استغفار نروید.
امام سجاد در دعای دیگری به خدا عرض می کند: " فامّا انت یا الهی فاهل ان لایغترّ بک الصدیقون "ببینید واقعا چه بیان و چه معرفتی در این دعا وجود دارد! راه این است. ایشان می فرماید، صدّیقین هم که مقام بالایی از مقام بندگی انسان را دارند، باید مغرور نشوند به اینکه ما راه خدا را درست رفتیم و دیگر به کار احتیاج نداریم. نخیر؛ " ان لایغترّ بک الصدّیقون " این هم مانع استغفار است. اگر غفلت نبود، اغترار باالله هم نبود، خود فریبی و خود شگفتی هم نبود، آن وقت انسان استغفار می کند.
منبع: آداب روزه داری ، احوال روزه داران