روز چهارم ماه رمضان در مسجد امام حسن مجتبی(ع)+گزارش تصویری

مرحوم زاهد رضوان الله تعالی می گفتند در نجف شخصی بود کارش دزدی بود و روزه هم می گرفت. موقع افطار در کوچه و بازار سراغ مردم  می آمد و به آنها التماس می کرد که وقت افطار شده است و من روزه ام و مال حلالی ندارم که بتوانم با آن افطار کنم ساعتها از افطار می گذشت و این بنده خدا افطار نمی کرد.

چه اشکالی دارد آدمهایی که نمی توانند از هوای نفسانی خود دور باشند خمس مال را بدهند که حداقل سحر و افطار را حلال بخورند.

مرحوم شیخ طوسی رضوان الله تعالی داستانی درباره امیر المومنین علیهم السلام در کتاب التهذیب به روایت از امام صادق علیهم السلام می نویسد :

خادم حضرت علی سلام الله علیهم افطاری را برای ایشان آورد که یک کیسه مهر و موم شده بود شخصی در آنجا بود گفت یا امیرالمومنین! کیسه غذایتان را چرا مهروموم کرده اید؟ این نشانه بخل است می ترسید که کسی لقمه ای از غذای شما بخورد ؟

حضرت تبسمی نمود و فرمودند یک احتمال دیگری هم بده شاید دلیل دیگری دارد.

دلیل اینکه من این را مهروموم کرده ام این است مسیر تهیه این را می دانم و میدانم که این غذا پاک و طیب و حلال است و نمی خواهم کسی چیزی روی ان بگذارد که راه تهیه و کسب آن فرق می کند و مشخص نیست.

خواجه عبدالله انصاری می فرماید: همه نگران پایان کار هستند و می گویند آخر و عاقبت چه می شود در حالیکه من نگران آغازم، اگر لقمه ای حلال بردی دیگر نگرانی ندارد در واقع لقمه حرام تاثیرش را در نسل انسان می گذارد مثلا تا 7 نسل تاثیر خود را می گذارد که کار را سخت می کند.