استاد انصاریان: امیرالمومنین(ع) میزان شناخت، در امور معنوی است

زندگی انسان که در کره زمین آغاز شد انسان در هردو مرتبه مادیت و معنویت نیاز داشته است. برای مادیات ترازوی فعلی را اختراع کرده است. خداوند مجموع ترازوهای اختراعی بشر را قبول کرده است و در رابطه با آنها 3 مساله را در قرآن مجید مطرح کرده است که در سوره های اسراء، شعرا، الرحمن بیان کرده و تهدید سنگینی هم در سوره مطففین به خائنان در ترازو می کند. اما آن سه مسائله:

در سور مبارک اسراء و شعرا دومرتبه فرموده است:

1.که اجناستان را با ترازوی درست و سالم وزن کنید. امر هم دارد در آیه که نشانه وجوب است.(سلامت ترازو)

2.در سوره مبارک الرحمن: "أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ" (الرحمن8 )«تا مبادا از اندازه درگذريد ».

مخصوصا در اجناس با میزان بالا. در اندازه گیری طغیان نداشته باشید. (طغیان در ترازو نکنید)

رجوع کنید به آیات قرآن ببینید طغیان گران چه کسانی اند.

3."وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ" «و وزن را به انصاف برپا داريد و در سنجش مكاهيد»(عدالت را در ترازو رعایت کنید)

انقد برای خداوند این مساله مهم است که خداوند یک سوره را به این امر اختصاص می دهد.

مفسرین می گویند که این 8 بار که کلمه "ویل" در قرآن آمده است. "ویل" چاهی است در طبقه آخر دوزخ که عذابش با 7 طبقه فرق دارد و سخت تر و سنگین است. برخی هم می گویند کلمه "ویل" فریاد خدا بر سر کم فروشان است که نتیجه این فریاد و قهر خدا هم آتش دوزخ است.

پس نتیجه هر دو تفسیر یک امر است آن هم جهنم است. " وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفِینَ الَّذِینَ إِذَا اكْتالُوا عَلَى النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ، وَ إِذا كالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ، أَ لا یَظُنُّ أُولئِكَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ لِیَوْمٍ عَظِیمٍ " (مطففین تا ۴)

«واى بر كم فروشان!آنها كه به هنگام خرید، حق خود را بطور كامل مى گیرند، و به هنگام فروش از كیل و وزن كم مى گذارند، آیا آنها گمان نمى كنند كه در روز عظیمى برانگیخته خواهند شد، روز رستاخیز در دادگاه عدل خدا»

خداوند می فرماید مطففین دو اخلاق دارند: در زمان خرید کاملا در همه چیز دقت می کنند تا کامل بخرند و در زمان فروش کم می گذارند در جنس و از حق مردم کم می کنند.

 حال اگر من موجب کاسته شدن ایمان مردم شوم  چه عذابی خواهم داشت. این است که امام صادق علیه‌السلام در تاویل آیه شریفه: "فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا ۚ" می فرماید: «بی دین کردن 1 نفر گناهش مساوی است با بی دین کردن کل مردم آفریده شده.»

اما در امر معنوی هم خدا ترازوی سالم برپا کرده است. چرا که مردم با تکیه بر آن راه را از بی راه تشخیص دهند. بزرگان اهل سنت در این زمینه روایتی نقل کرده اند: از وجود مبارک رسول خدا صلی‌الله‌وعلیه‌و‌آله از ابی ایوب:« ای عمار اگر در آینده علی را در جاده ای دیدی و کل مردم را  در راهی غیر  از راهی که علی علیه‌السلام در ان استدیدیبه سمت علی علیه‌السلام برو  و کل مردم را به کنار بزن. اگر تو تا ابد با علی زنده بمانی علی تو را به وادی شقاوت نمی کشاند. عمار علی نمی گذارد از خدا و قرآن جدا شوی. » (تاریخ بغدادج13ص188)

علی علیه‌السلام  میزان شناخت است.

اهل سنت روایت دیگری دارند که بودن با علی علیه‌السلام چه سودی دارد؟

خوارزمی در کتاب "مقتل الحسین"( ج 1 ص 39)از رسول الله صلی‌الله‌وعلیه‌و‌آله نقل می کند: خداوند با آن نوری که می خواست علی علیه‌السلام را خلق ، 70 هزار فرشته آفرید که آنها تا قیامت دائم برای علی علیه‌السلام و شیعه علی علیه‌السلام و محب علی علیه‌السلام  درخواست آمرزش و استغفار از خداوند متعال می کنند.

این استغفار کاربرد دارد و نهایتا محب علی علیه‌السلام را شیعه می کند.