در شب چهاردهم رمضان الکریم در هیئت ریحانة النبی (س) برگزار شد+ گزارش تصویری

وارث: مراسم شب چهاردهم ماه مبارک رمضان در هیئت ریحانة النبی سلام الله علیها  با سخنرانی حجت الاسلام شهاب و مداحی کربلایی محمدحسین پویانفر در کهف الشهدا برگزار شد.

در ادامۀ خبر متن سخنان حجت الاسلام شهاب را می خوانید:

درباره رازهای خوشبختی از بیان امیرالمومنین در نامه 47 نهج البلاغه گفتیم، که به عنوان وصیتی به امام حسن مجتبی علیه السلام عرض شده بود. اولین وصیت رعایت تقوا، دوم ترک غفلت و سوم دوری از دنیاپرستی بود. در کلام امام دو نکته نهفته است. یکی این که ما از هجمه ی دنیا به سوی بشر ناگزیریم؛ دنیا با همه ی دل فریبی هایش به سوی ما می آید.

اگر جایگاه شئون و مقامات دنیا برای ما محفوظ باشد، به تعبیر امیرالمومنین، "الدنیا دار الصدق"، "دارالعافیه"، دنیا محل آسایش است؛ پس چرا می گوید دنیاپرستی نکن؟

عده ای هستند که دنیا و ما یتعلق آن را هدف قرار گرفته اند. امام می گوید دنیا اگر وسیله باشد دار العافیه است. ولی اگر هدف شود دار الشرور می شود، دارالسرور نیست.

تعاریف زیادی پیرامون دنیا از ائمه معصوم علیهم السلام آمده است. جابربن یزید جوفی که در رده اصحاب امام باقر عیله السلام است، زمانی که نونهال بود از کوفه خارج شد. وقتی از طرف امام به طرف مدینه بازگشت پنجاه سالش بود و مجتهدی مسلم و جامع الشرایط بود. او نقل می کند: امام پرسیدند یا جابر دنیا چیست؟ امید داری که برای تو چگونه باشد؟ سپس امام دنیا را توصیف کردند. فرمودند: "هل هي الّا طعام اكلتهاوثوب لبسته او امرأه اصبتها" دنیا جز این است که تو غذایی از آن می خوری؟ لباسی است که از آن خودت را می پوشانی؟ یا زنی است که به او میرسی؟ یعنی محدوده ی دنیا در خوردن و پوشیدن و اطفاء شهوت است. پس چرا برای دنیا اینقدر حرص می خوری ؟ چه برکتی دارد؟

روزی جابربن عبدالله انصاری وارد مسجد شد و نزد پیغمبر نشست. آهی کشید. پیغمبر فرمودند: چه شده است؟ جابر گفت غصه می خورم از آن جهت که یک عده به نعمت های دنیا رسیدند و من نرسیده ام. پیغمبر فرمودند می خواهی دنیا و نعمت هایش را به تو معرفی کنم؟ ایشان هفت دسته از نعم دنیا را نام بردند. ابتدایش زیباست ولی انتهایش باتفکر، دلبستگی به دنیا را فراهم نمی کند. پیغمبر فرمودند از خوردنی هایش شروع کنیم. بهترین خوردنی در دنیا عسل است. ولی میدانی عسل چیست؟ گفت خیر. پیغمبر فرمودند استفراغ زنبور، پس به چه دل بستی؟ جابر سکوت کرد.

بعد فرمودند بهترین آشامیدنی در این دنیا آب است که تو می خوری، سگ و خوک و وحش و طیر هم می خورند. در نوشیدن شراب پاک آب تو با سگ شریک هستی. جابر سکوت کرد. سپس فرمودند از بهترین پوشیدنی های دنیا حریر است که لعاب دهان کرم ابریشم است. جابر گفت از مرکب بگویید. پیغمبر فرمودند بهترین مرکب اسب است که عاملی است که هم می توانی با آن راهبری کنی و هم کسی را به قتل برسانی. لذا نعم دنیا نسبی است. خیر و شرش مطلق نیست. همان است که فنا بر آن متیقن و متعین است. برهمین اساس گفته می شود که دنبال آن را نگیر.

از بوییدنی هایش بهترین آن مشک است که خون خشکیده ی ناف آهو است. از شنیدنی هایش هم صدای غنا و طرب موسیقی است که مورد غضب خداست. حال با این تعاریف دنیا ارزش غصه خوردن را دارد؟ نعم دنیا را برایت گفتم. مگر انسان چند دست لباس بر تن می کند؟ چند نوع غذا می خورد؟ چند مرکب سوار می شود.؟ بعضی ها به تعبیر امیرالمومنین علی علیه السلام حمال دنیا هستند. هفتاد سال برای اهل دنیا می دود. البته بعضی ها هم از باب قرب الی الله می دوند. قرآن 115مرتبه هریک از کلمات دنیا و آخرت را آورده است. آنچه که نزد خداست باقی است، در عین بقای آخرت، دنیا فناپذیر است.

قرآن می فرماید: "عرض الحیاة الدنیا" (نساء 94) تمام نعم دنیا عارضی و فانی است. فرق اولیاء خدا با ما اینست که ما دنیا را وسیله قرار دادیم، آنها هدفی برای قرب خدا .

در جای دیگر می فرماید: "ماالحیاة الدنیا لعب و لهو" (انعام 32)

امام صادق علیه السلام می فرماید: مثال دنیا مثل پوست مار است. چینش پولک هایش بسیار زیباست. دست که به آن بکشی پوستش آنقدر لطیف است که غافل می شوی از این که سم کشنده ای درونش است. همانند کودکانی که با دستشان با مار بازی می کنند، با دنیا بازی نکن. چون کودک سم قاتل را نمی بیند. مثل مرد عاقلی باشید که از این حذر می کند.