حجت الاسلام علوی تهرانی: کسی که اهل الله است علامتش این است که با محبوب انس دارد

دنیا به دو بخش تقسیم می شود. یک بخش دنیای مذموم است و یک بخش هم دنیای ممدوح است. قاعده و ملاک کلی برای دنیای ممدوح آن است که، تعریف دنیا هر چه باشد بعلاوه خدا؛  دنیای مذموم آن است که، تعریف دنیا هر چه باشد منهای خدا می شود. هر چیزی که برای خدا نشد مذموم است و هر چیزی که برای خدا شد ممدوح است. ولو اینکه رفاه باشد.

در متون دینی ما می گویند دنیا مذموم است مگر برای سه خصوصیت. اگر  سه دسته دنیا را انتخاب کنند، آنها دنیایشان مذموم نیست. یکی از آنها، کسانی هستند که اهل الله هستند. حالا باید توجه داشت که از این مسئله صحبت کنیم از این نظر انسان ها به سه گروه تقسیم می شوند. هر طائفه ای هم علامت خاص خودش را دارد و این علامات در روایات ما آمده است. بخشی از مردم که عمده مردم هستند اهل دنیا هستند. گروه دیگری از مردم که تعدادشان کمتر است اهل آخرت هستند. تعداد دیگری از مردم که تعدادشان خیلی کمتر است این ها اهل الله هستند. در مباحث سلوکی برای اهل الله مشخصاتی را ذکر کرده‌اند، سیزده مشخصه؛ سیزده مشخصه قطعیت ندارد آن چیزی که ما پیدا کرده ایم سیزده مشخصه است.

این تعداد کبریت احمر نظام خلقت هستند، یافت نمی شوند به دنبالشان هم نگردید. این ها خصیصه هایی دارند و دنیا را انتخاب می کنند. اینها دنیا را انتخاب می کنند، دنیای اینها می شود ممدوح  شیوه زندگی این ها در دنیا با سایرین متفاوت است. چه یوسف باشند و چه دیگری باشند اینها اهل الله هستند. حال برای اینکه ما یک ترحماتی را دفع کنیم یکی از خصیصه های این طائفه را بیان کنیم و آنگاه بگویم که اینها شیوه زندگی شان چگونه است. اولین خصیصه ای که برای این طائفه بیان می کنند این است:  این ها کسانی هستند که با خدا انس دارند.

به این جهت با خدا انس دارند که خداوند در زندگی اینها و در قلب شان چنان تجلی پیدا کرده است که این ها جز به آن خدایی که در قلب آنها تجلی کرده به احد دیگری دل نمی بندند. تجلی خدا برای آنها موجب شده است که آنها به امور دیگری توجهی نداشته باشند. آن ها به این مقام که در آیۀ شریفه بیان شده است، رسیده اند:" اَلذینَ امَنوا اَشَدَّ حُبّاًْ لِلّه: و کسانی که ایمان آوردند این ها به نحو شدید عاشق خدا هستند"(1) رابطه محبت بین این طائفه با خدا یک طرفه نیست بلکه دو طرفه است. هم خدا آنها را دوست دارد و هم آنها خدا را دوست دارند." يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ "(2) هم آنها خدا را دوست دارند و هم خدا آنها را دوست دارند. یعنی کسانی که در مرتبه اهل اللهی هستند.

 یکی از علائم کسانی که در این مرتبه هستند این است که از مردم وحشت و ترس دارند نه اینکه از فیزیک مردم می ترسند؛ نه از مردم می ترسند چرا که آنها را مانع آن مقام می دانند. اما در عین حال بین مردم زندگی می کنند و جسم و جسدشان بین مردم است اما قلبشان فارق از دنیا و مردم است و تنها متوجه ذات اقدس خدا هستند.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: "انسان و آدمی به محض ایمان نمی رسد و مراتب ایمان برای او کامل نمی شود مگر اینکه خدا را از خودش، پدرش، مادرش، عیالش، فرزندش و مالش و خلاصه تمام مردم بیشتر دوست داشته باشد. " ایمان خالص یعنی همین و کسی که به مرحله ایمان می رسد باید اینگونه باشد.

کسی که اهل الله است علامتش این است که با محبوب انس دارد. وجود مقدس امام سجاد علیه السلام در مناجات محبیین( مناجات خمس عشر ) شعار این گروه را اینگونه بیان می کند. " خدایا من را از کسانی قرار بده که در تمام عمر، آه و ناله و شوق تو را داشته باشم." در تمام عمر نه یک قطعه ای از زندگی شان؛ آنهایی که اهل الله هستند از خدا می خواهند. تمام عمر خدا برای آنها جوری رقم گزارد که اهل ناله و انابه و گریه از باب شوق خدا باشند. آرزوی اهل اشتیاق که انس با خدا دارند؛ خدا است و جز حضرت حق چیز دیگری نمی بینند و از خدا خواسته اند که خدا چشم قلبشان را نسبت به رویت غیب کور کند.

شیوه آنها در زندگی این است که اهل مناجات هستند. در حدیث قدسی به جناب موسی کلیم الله خطاب آمده است:" پسر عمران، دروغ پنداشتی و ترحم کردی کسی که ادعا می کند مرا دوست دارد اما زمانی که شب تاریکی خود را گستراند از من غافل شود. سپس حضرت حق برای حضرت موسی علیه السلام مثال ملموس می زند که مگر هر عاشقی در پی خلوتی با معشوقش نمی گردد؟ آنها نمی توانند لاف گزاف بزنند من خبر دارم چه کسانی مرا دوست دارند. من از افرادی که عاشقم هستند خوب خبر دارم. زمانی که شب شد، من چشم دلشان را باز می کنم و اقاب های آخرتی را از مقابل چشمشان مانند یک فیلم می گذرانم. اینها در حالت وضوح با من گفتگو می کنند که گویی مرا با چشم دل می بینند و من هم آنها را مورد مخاطبه قرار می دهم."

 آنها خدا را با چشم قلب می بینند. آنگاه پیامبر اکرم صل‌اله‌علیه‌وآله می فرمایند: دنیا ملعون است( مورد لعن و نفرین حضرت حق است.) هر چه در دنیا به عنوان لذایذ است لعنت شده است مگر آن بخشی از دنیا که تنها و تنها برای خدا باشد.

پیامبر اکرم صل‌اله‌علیه‌وآله در حدیث دیگری می فرمایند:" در روز قیامت، دنیا هر کس را در مقابل چشمش حاضر می کند چون ما آنچه را در روز قیامت می بریم دنیا است. آنچه را برای خدا بوده است را جدا می کنند و باقیش را در داخل جهنم می اندازند."

پس یکی از خصوصیت دنیای ملعون این است که افراد را جهنمی می کند و یکی از افرادی که دنیایی را انتخاب می کنند که به جهنم نمی کشد اهل الله هستند. آنها شیوه زندگشان چیست و در زندگی چه کار می کنند:

در حدیثی وجود مقدس حق تعالی در معراج به پیغمبرش توصیه هایی دارد:

" ( پیامبر صل‌اله‌علیه‌وآله را مورد خطاب قرار می دهد) یا احمد! این طور نیست که هر کس بگوید من عاشق خدا هستم ، عاشق خدا باشد( به کلام نیست به کردار است) آنها طور دیگری در زندگی شان زندگی می کنند. غذا را به اندازه ای که سیر بشوند می خورند. آنها لباس های ساده می پوشند" کسی که می گوید من عاشق خدا هستم باید این طور غذا بخورد. آنها آنقدر سجده هایشان طولانی است که در سجده خوابشان می برد. آنها قیام هایشان طولانی است. آنها اهل سکوت هستند و در زندگی توکل شان به من است. و اهل گریه زیاد هستند و خیلی کم می خندند. خونشان را خانه خدا قرار داده اند و دنبال علم هستند و با زاهدان نشست و برخاست دارند و عالم دوست هستند و فقیران دوستانشان هستند و دنبال رضای من هستند و از غضب من و مخلوقات من فرار می کنند و مخلوقات را فرا می خوانند و آنها اهل ذکر و یاد خدا هستند و اهل وفای به وعد و تعهدشات هستند و قلبشان پاک است و غذایشان حلال است و در انجام واجبات اهل کوشش هستند."

آن ها در دنیا اهل ایثار هستند یعنی آنچه را که دارد با وجود تمام نیازی که دارند اما دیگران را از خودشان مقدم میدانند. آنها از جانشان می گذرند.

ما در کمک کردن و انفاق به دیگران چهار مرحله داریم . یک مرحله اش مرحله عالیه به نام ایثار است که شامل حال من و شما نمی شود و شعارشان در زندگی رنج خویش و آسایش دیگران است.

پی نوشت ها

1-سوره مبارکه بقره آیه 165

2- سوره مائده آیه 54