حجت الاسلام سید رضا عمادی: ماه رمضان فصل توشه گیری فقرا است+ گزارش تصویری
وارث: مراسم شب شانزدهم و هفدهم ماه مبارک رمضان با سخنرانی حجت الاسلام سید رضا عمادی و مداحی حاج سید مجید بنی فاطمه و کربلایی مسعود اصلانی در هیئت ریحانة الحسین(ع) برگزار شد.
در ادامۀ خبر متن سخنان حجت الاسلام سید رضا عمادی را می خوانید:
"يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ"(بقره 183) << اى كسانى كه ايمان آورده ايد، بر شما روزه نوشته شد چنان كه بر آنان كه پيش از شما بودند نوشته شد، باشد كه پرهيزگار شويد. >> برای شما روزه واجب شد چنانچه برای قبلیان شما هم نوشته شده بود. یعنی یهود و نصاری هم روزه داشتند، حال ممکن است به کیفیت دیگری بوده باشد.
"أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ" (بقره 184) << روزهايى چند، شمرده پس هر كه از شما بيمار يا در سفر باشد، به شمار آن از روزهاى ديگر روزه بدارد، و بر كسانى كه روزه توان فرسا باشد بازخريدى است كه آن طعام دادن درويش درمانده است- هر روز يك خوراك- پس هر كه به خواست خود كار نيكى كند براى او بهتر است و روزه داشتن براى شما بهتر است اگر مى دانستيد.>>
تعیبر قرآن "أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ" است. یازده ماه می خورید، اکنون یک ماه رانخورید.
دین سخت نیست. خداوند می فرماید: "اگر توانستید روزه بگیرید، اگر نتوانستید قضایش را بگیرید، اگرنتوانستید کفاره بدهید، اگر نتوانستید استغفار کنید و بگویید خدایا مرا ببخش.
مرحوم سیدعلی نجفی که عارف و رزمنده بودند، مثال خوبی می زدند. گاهی یک مثال بسیار راه گشا است. هندوانه تازه آمده بود، نوبر بود، به همین دلیل گران بود. هرکسی نمی توانست بخرد. وقتی فصلش نبود فقرا توان خرید هندوانه نداشتند. باید صبر می کردند تا فصلش برسد و ارزان شود. ما نیز فقرای معنوی هستیم، "انتم الفقراء لله"(فاطر15) ما در حدی نیستیم که شوال هم روزه بگیریم، شب زنده داری کنیم. میرزا جواد ملکی تبریزی نیستیم که 365 شب سال را احیاء بگیریم. ولی اکنون ماه مبارک رمضان فصلش است و به کسی فشار نمی آید. ارزانش کردند که به فقراء معنوی هم برسد. خداوند می فرماید: ارزانش کردیم، تو هم ببر. غیر از ماه رمضان اگر بگوید روزه بگیر، (روایت داریم : که روه گرفتن در دوشنبه ها و پنج شنبه ها مستحب است) هرکسی نمی تواند بگیرد، هرکسی مایه ی معنوی ندارد. آنهایی که دلشان آماده است و قدرت معنوی دارند، به آنها فشار نمی آید، آنها در طول سال عبادت می کنند. شب زنده داری می کنند. روزه می گیرند. مناجات می خوانند. چه بسا جوشن کبیری را که ما سالی سه بار در شب های قدر می خوانیم، آنها هفته ای دوبار بخوانند. ابوحمزه ثمالی هم بخوانند. ولی برای ما فقراء فصلش که نباشد حال و هوایش هم نیست. ماه رمضان فصل عبادت و سفره ی الهی است.
حدیث قدسی داریم: بندگان من اگر بدانند چقدر دوستشان دارم، از شوق جان می دادند. "لو علم المدبرون کیف اشتیاقی بهملماتوا شوقا"
در ادامه ی آیات سوره بقره داریم :
"شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ" (بقره 185)
تعبیر قرآن "هدی للناس" است. تعبیر هدی للمومنین، هدی للمتقین یا هدی للصالحین نیاورده است. همگانی و عمومی است. اگر ذی الحجه برای کسانی است که توان حج رفتن دارند، اگر رجب و شعبان برای کسانی است که مایه معنوی دارند، رمضان برای همه است. سفره را پهن کرده اند و بدون هیچ گزینشی گفته اند هرکس که می خواهد بیاید.
همه چیز در ید اختیار خداست. برگی از درخت نمی افتد مگر به اذن و اراده ی خدا. حدیث قدسی داریم: اگر ته ته دلت امید داشته باشی که فلانی کار من را راه می اندازد، به عزت و جلالم قسم حاجتت را نمی دهم.
موسی علیه السلام خدمت خضر علیه السلام رسید و گفت: من موسی هستم. (یعنی باید مرا بشناسی)خضر گفت: خب که چه؟ گفت آمدم شاگردی کنم. گفت نمی شود. گفت: چهل سال گشتم تا تو را پیدا کنم؛ التماس کرد و گفت: سختی های زیادی در راه پیدا کردن تو کشیده ام. خضر گفت: این کار در توان تو نیست، برو. موسی گفت: اگر خدا بخواهد من آدم شوم، باز هم آدم نمی شوم؟ خضر گفت: اگر خدا بخواهد، همه چیز می شود.
