احیاء شب بیست و یکم ماه رمضان در هیئت الرضا(ع)+گزارش صوت و تصویر
دعا به معنی حقیقت بندگی و اعلام نیازمندی پروردگار عالمیان است. همچنین دعا از ابزارهای عقل است برای بندگی نه فقط درخواست چیزی از خدا. فلذا هرچه عقل، شعور و معرفت بیشتر باشد، دعاها بیشتر می شود. همین است که در دعای ابی حمزه، اوج بندگی امام سجاد علیه السلام را می بینیم. جلوه ی تکامل عبودیت در کثرت دعاست.
شب قدر به احتمال بسیار زیاد طبق روایات یا بیست و یکم است یا بیست سوم. همین امیرالمومنین که در ایام شهادتشان به سر می بریم، بسیار از عذاب خداوند گریه و دعا می کردند. آیا نعوذبالله ایشان کوچکترین گناهی انجام داده بودند؟ خیر. این کمال بندگی این انسان کامل است. ماهم برای تحکیم و تثبیت نعمات و دین و ایمان خود باید دعا کنیم. همانطور که پیامبر هم به دعا از خدا طلب بالاترین ایمان را می نمودند هرچند خود صاحب آن بودند. این برای ما درس است.
هر چیز دنیوی آفاتی دارد. در دعا می توان از خداوند پول و ثروت و مقام و غیره خواست. اما اینها دارای آفت است و چه بسا می تواند انسان را از خداوند دور کند. اما امور معنوی آفتی ندارد. هرچه که از خداوند بیشتر بخواهیم به نفع ماست. به سفارش علما باید تا می توانیم از خداوند ایمان و مدارج معنوی بخواهیم.
شهدا، بعضا جزو متمولین و مرفهین بودند. مثلا جناب زهیر مرد بسیار ثروتمندی بود اما بعد از زیارت امام حسین علیه السلام در خیمه ی ایشان، تمام دارایی خود را به همسر خود بخشید و پا در رکاب اباعبدالله گذاشت. کمال دعای امشب ما باید همین باشد که خود را خرج خداوند کنیم.
