حجت الاسلام معرفت: کینه خوارج از بازوی ابن ملجم علیه اللعنة با تمام فشار بر سر مبارک علی(ع) اصابت کرد!

در ادامه متن سخنرانی حجت الاسلام معرفت را می خوانید:

در جلسات گذشته آیه 207 سوره مبارکه بقره را محور قرار دادم و از نظر مطلب، چون این آیه به وجود مبارک امام علی علیه السلام اختصاص دارد، تناسب زمانی را لحاظ کرده است و در پرتو این آیه شریف به محضر مبارک امیرالمومنین علیه السلام عرض ادب کردیم. از منظر این آیه شریفه اگر بخواهیم علی علیه السلام را معرفی کنیم، باید بگوییم امام علی علیه السلام شخصیتی است که خود را در محضر خدا معرض فروش قرار داد تا رضایت خدا را به دست بیاورد و به دو عنوان قرآنی راضی و مرضی ممتاز شود.

بحث رضایت، جزء مباحث اخلاقی دین ما است. اصول مهمی در مباحث ما است. دو اسم راضی و مرضی را ما به وجود مبارک امیرالمومنین علیه السلام در حد اطلاقی می توانیم مطرح کنیم و به همین مناسبت این ذات مقدس را در بخش رضایت مندی الگو و اسوه می گیریم.

 همه این مطالب به آن سخنی که امام علی علیه السلام هنگام ضربت خوردن بیان کرد و آن جمله ماندگار را به حافظه تاریخ ثبت کرد تا متفکرین و اندیشمندان جلیل الفکر با خواندن و شنیدن این جمله خود را ممتاز بگردانند؛ بیان می‌کنیم.

 با تمام وجود معتقد هستم اگر ما بتوانیم به تدبر به این جمله امام علی علیه السلام برسیم، باید در دنیا و آخرت خود را سر افراز بدانیم که خدا این توفیق را داد و خواست سخن امیرالکلام را در حد خودمان بفهمیم. پیش از این که این جمله را از نظر جمع بندی عرایضم مطرح کنم، به این نکته والایی که در نهج البلاغه، امیرالمؤمنین علیه السلام اشاره کردند، نظر می کنم. حضرت فرمودند: "إِنَّا لَأُمَراءُ الْكَلامِ: ما فرمانروایان عرصه کلام هستیم."

امیر یک عنوان قابل عزل و نصب است. امیرالمؤمنین علیه السلام با بیان این جمله مطلبی را ارائه کرده است که امیری ایشان نه به دست کسی داده شد و نه امکان عزل از ایشان برای کسی ممکن بوده است. امام علی علیه السلام از آن روزی که قدرت زبان را در اختیار گرفت تا لحظه ای که چشم از این جهان گشوده در طول این مدت امیری خود را اثبات کرده است و ایشان این عرصه را آن گونه در اختیار گرفته بودند که همه سخن شناسان تاریخ، مات و مبهوت این ابراز سخن از ایشان هستند. شاید برخی بگویند در این جا سخن شناسان عرب مطرح هستند نه دیگر زبان ها؛ اما برخی از افراد اروپایی که به معنا و مفهوم سخن امیرالمؤمنین علیه السلام آشنا شده اند می گویند: اگر امام علی علیه السلام در مسجد کوفه دوباره جلوس کند اروپا برای شرقیان اجازه حضور در آن مسجد را نخواهند داد.

شهید مطهری، کتابی به نام سیری در نهج البلاغه نوشته‌اند که حاصل سخنرانی های ایشان است. این کتاب برای ما شیعیان و کسانی که می خواهند با نهج البلاغه آشنا شوند، ضروری است. ما باید این کتاب را بشناسیم و اگر توانستیم برای درس دادن این کتاب، کلاس تشکیل دهیم.

کینه خوارج علیهم اللعنة از بازو و آستین ابن ملجم مرادی علیه اللعنة با تمام فشار بر سر مبارک امام علی علیه السلام اصابت کرده است و جمجمه شان خورد شده است و به محض احساس تیغ تیز شمشیر به سر مبارک، امام علی علیه السلام لبهایشان گشوده شد." فزت و رب الکعبه: به خدا کعبه رستگار شدم" "فزت" گزارشی از عمر سپری شده ایشان است که، خوشبخت شدم و اگر کسی شک دارد برای اثباتش قسم به خدای کعبه می خورد" ورب الکعبه"

خدا دارای هزار و یک اسم است و من باید از نظر هوشمندی و ذکاوت آنقدر هوشیار و هوشمند باشم تا بتوانم به مناسبت موقعیتی که پیدا کرده ام، یکی از اسماء هزارگانه خدا را بیان کنم. در بخش اسم و صفت حق تعالی من کدام یک را برگزینم؟ آن حالتی که من در برخی از شرایط دارم، آن اسم اعظمی را بیان کنم که با آن موقعیت جور باشد. اسم اعظم یعنی چه؟ اسم اعظم یعنی تطبیق دادن حال نیازم با اسم خداوند متعال که با آن مطابقت کند. اسم اعظم یعنی دارا بودن نه دانا بودن و این جمله را بزرگان گفته اند. اسم اعظم دارایی است و اگر کسی دارا باشد می تواند، از این سرمایه برای عنایت استفاده کند.

انتخاب اسم در آن موقعیتی که من در آن قرار گرفته ام، جزء عجایب است. امام علی علیه السلام از این هزار و یک اسم، (فزت وربّ الکعبه) را انتخاب کرد. در واقع حضرت با قسم یاد کردن از مولود کعبه این را عرض کردند که من مولود کعبه، ولایتم در کعبه بود و پایان پرونده ام در مسجدی اتفاق می افتد که، هم تراز با بیت الله است.( مسجد کوفه محلی است که در آن نمازمسافر شکسته نمی شود چرا که هم تراز شده است با مسجد الحرام)

امام علی علیه السلام ولادتش در مسجد الحرام و شهادتش در مسجدی هم تراز با مسجد الحرام بود و امام علی علیه السلام " فزت و رب الکعبه " می گوید: آن مولود در این مکان مقدس مشهود می شود. مولود بیت الله مشهود بیت الله می شود. ما به مولود، ولید نیز می توانیم بگویم. پس این چنین نیز می توان گفت که، ولید بیت الله، شهید بیت الله می شود.

"فزت و رب الکعبه" قسم به خدای کعبه من به مقام رستگاری رسیده ام، آیه 73 سوره مبارکه توبه را حتما، بخوانید تا به این جمله برسید. " ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیم‏" امام علی علیه السلام  گزارش می دهد که به آن مقام رسیده است.