حجت الاسلام زائری: همه ی مصیبت ها مربوط به مال حرام است+ گزارش تصویری

 در ادامه خبر متن سخنرانی حجت الاسلام زائری را میخوانید:

در شرایط استجابت دعا یک نکته بحث معرفت است، به این معنا که انسان باور و یقین و اعتقاد داشته باشد که خداوند قادر مطلق است و توانایی و قدرت اجابت او را دارد. نکته ی دوم عمل بر اساس این معرفت و رفتار صحیح در زندگی است.

برگ درختان سبز در نظر هوشیار      هر ورقش دفتری است معرفت کردگار 

نکته ی سوم لقمه ی حلال و نان پاک و درآمد سالم است. این موضوع آن قدر اهمیت دارد که در روایتی داریم: عبادت ده جزء داریم. نه جزء آن کسب حلال است. درآمد حلال و روزی حلال آن قدر مهم است که اگر بود خودش خیلی کارها را انجام می داد.

ابر و باد و مه  خورشید و فلک در کارند    تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری

در زمان حضرت سلیمان روزی مرغی(پرنده ای) کنار نهر آبی رفت تا آبی بخورد. دید در آن جا بچه ها  در حال بازی هستند و به هم سنگ می زدند، ترسید که به او هم اصابت کند، به همین خاطر جلو نرفت. بالای درخت صبر کرد تا همه ی بچه ها بروند. بچه ها که رفتند دید پیرمردی با محاسن آمد. مرغ گفت او حتما به من کاری ندارد. جلو آمد که آب بخورد، پیرمرد او را گرفت. نزد حضرت سلیمان رفت و شکایت کرد. حضرت سلیمان گفت باید مجازاتش کنیم. مرغ گفت من مجازات و جریمه نمی خواهم. بگو ریشش را کوتاه کند. حضرت فرمود چرا؟ مرغ گفت من با ریشش گول خوردم!  بدبختی این است که ما گاهی به اسم دین و اسلام و مکتب کار بدی را انجام می دهیم.

مرحوم آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی از قول پدرشان که از علمای بزرگ تهران بودند، نقل می کردند: اگر ما یک لقمه نان حلال پیدا کنیم، به عنوان دارو به مریض لاعلاج می دهیم تا بخورد و شفا بگیرد. می دهیم مرده تا زنده شود!

راجع به همه چیز با مردم صحبت می کنیم، جز مال حلال. اگر بازار و کسب و کار درست شود جامعه درست می شود.  اگر مال حرام از بین برود بی حجابی و اخلاق مردم و بی عفتی درست می شود. همه ی مصیبت ها مربوط به مال حرام است. یک لقمه نان حرام دودمان فرد را به باد می دهد. تا چند نسل همه چیز به هم می ریزد.

از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت داریم: "أطِبْ کَسبَکَ تُستَجَبْ دَعوَتُکَ فإنَّ الرّجلَ یَرفَعُ اللُّقْمَةَ إلى فیهِ (حَراما ) فما تُستَجابُ له دَعوَةٌ أربَعینَ یوما"  «در آمدت را پاك كن تا دعايت مستجاب شود، زیرا هرگاه آدمى لقمه [حرام] به دهان خود ببرد، تا چهل روز دعایى از او پذیرفته نمى شود») بحار الأنوار : 93 / 358 / 16 (

هم امیرالمومنین علیه السلام و  هم حضرت زهرا سلام الله علیها در خطبه فاطمیه گفته‌اند: "تَرْکَ السَّرِقَةِ اِیجاباً لِلْعِفَّةِ" «جلوی دزدی را بگیرید،عفت درست می‌شود»

یکی از مشکلاتی که در جامعه داریم که مسالۀ حجاب را نمی توانیم حل کنیم، این است که سرنا را از سمت گشادش می زنیم نه از آن جایی که امیرالمومنین علیه السلام  فرمودند. پیغمبر صلی الله علیه و آله می فرمودند: می خواهید دخترانتان با حیا و با عفت و نجیب شوند؟ محبت علی بن ابی طالب را به آنها بدهید. اگر شخص عاشق علی بن ابی طالب علیه السلام شد، (چون که صد آید، نود هم پیش ماست) آن سر دنیا هم برود روسری اش را برنمی دارد.

نکته ی آخر توجه قلبی و حضور قلب و رقّت در هنگام دعا است. رقّت قلب و حال خوش و حال دعا پیدا کردن اساس و اصل نیست. اساس و اصل اعتقاد قلبی و مال حلال و خضوع و خشوع نسبت به خداست. اما رقّت قلب و حال دعا و گریه یک نشانه است. مثلا وقتی عزیزی را از دست دادید حتی اگر خوابش را نبینید برایش خیرات می کنید، چون اعتقاد دارید. ولی اگر افطار برای پدر مرحومتان خرما دادید و شب در خواب ایشان را دیدید به شما دلگرمی می دهد. اشک و رقت قلب همان دلگرمی است. در مناجات الشاکین می گوییم: "اِلهی اِلَیکَ اَشکُو قَلباً قاسیاً ... وعَیناً عَنِ البُکاءِ مِن خَوفِکَ جامِدةً" خدایا  به تو شکایت می کنم که دلم سنگین است. خدایا من از چشمم شاکی ام، زیرا چشم من اشک ندارد" رقت دل و اشک چشم نشانه است. لذا گفته اند هر وقت حال دعا پیدا کردید و دلتان شکست آن را قدر بدانید و غنیمت بشمارید؛ آنجا موقعیت دعا است چون حالتان حال دعا است و گفته اند یکی از آداب دعا توسل کردن است.

/الف.ب780