حجت الاسلام پناهیان : خدا خواستگار شماست + گزارش تصویری
وارث: مراسم احیای شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان در حسینیه آیت الله حق شناس با سخنرانی حجت الاسلام پناهیان و مداحی حاج مهدی سماواتی برگزار شد.
در ادامه متن سخنرانی حجت الاسلام پناهیان را می خوانید:
ما در چنین لحظه ها و مواقع مبارک و حساسی نه باید کار را زیاد حوالۀ گذشته بدهیم و وابسته ی گذشته بدانیم و نه کار را به آینده حواله بدهیم و به قول و قرار های خودمان برای آینده اعتماد بکنیم. این که می گویند انسان باید در زمان حال باشد، مربوط به شب های قدر است که خدا در این لحظه های حساس وضع خاصی را برای ما رقم زده است. چگونه از این شب بهره ببریم؟ آیا اگر انسان یک لحظه احساس خوب پیدا کند و نور به قلبش وارد شود، یک لحظه احساس محبت به خدا و پشیمانی از گذشته یا علاقه به ملاقات خدا پیدا کند و بعدش برود و سرد شود، درست است؟!
یک لحظه گرم شود و وجودش آتش بگیرد، آیا این یک لحظه به درد می خورد؟ بله، بعضی ها هستند که عوامانه حرف می زنند و می گویند این جلسات چه فایده ای دارد، فقط آدم را گرم می کند؛ پخته که نمی کند! عده ای به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می گفتند تا وقتی در مجلس شماییم، گرمیم. از اینجا که بیرون می رویم سرد می شویم. پیامبر صلی الله علیه واله فرمودند: اگر می توانستید بیرون از این جلسه که هستید هم گرمای خودتان را حفظ کنید، که مانند حضرت عیسی بن مریم روی آب راه می رفتید!
یعنی رسول گرامی اسلام این مورد را طبیعی می دانند. این مطلب بدی نیست که انسان یک لحظه در مجالس معنوی برود و گرم بشود، بعد بیاید بیرون و سرد بشود. دهه ی آخر ماه مبارک را از دست ندهید. نگویید ما شب قدر رفتیم و هرچه می خواستیم گرفتیم، اگرشب قدر به ما نداده باشند، شب بیست و دوم و شب های غیر از قدر می دهند؟! عوامانه نگاه نکنید. خیلی چیزها را امشب برایتان می نویسند و بعد گویند به شرطی به او می دهیم که قشنگ در خانۀ ما بیاید. پاک شدید، بعد شب بیست و چهارم را در خانه می خوابید! چیزهایی که برایتان نوشته اند را برنمی دارید.
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه واله وسلم، شب قدرشان خیلی عالی تر از ما بود، ما نباید خود را با ایشان مقایسه کنیم ولی دهۀ آخر را شب ها در مسجد می خوابیدند از بس که همیشه احیاء می گرفتند. آیت الله بهجت رضوان الله تعالی علیه می فرمودند: قرآن به سر گرفتن اختصاص به شب قدر ندارد. هرشب جمعه ای یا هر وقتی که خواستید به در خانۀ خدا بروید، قرآن به سر بگیرید و این دعاها را اجرا کنید. مردم ما نباید عوامی درِ خانۀ خدا بروند.
دهه ی آخر ماه مبارک رمضان را گرامی بدارید. هر شب جلسه بروید؛ هر جلسه ای که خودتان صلاح می دانید. بگویید می خواهم برای یک لحظه آتش گرفتن برم، یک لحظه سیمم وصل شود. مرحوم آیت الله حق شناس رضوان الله تعالی علیه روی منبر فرمودند: من دیشب خواب دیدم، به من گفتند جلسه ای که می روید، یک نفر آنجا نشسته است، به او بگویید برایم دعا کند. قلبش شکسته است، فتحی برای دلش پیدا شده و سیمش وصل شده است. من در همان جلسه به او گفتم برای من دعا کن. خود ایشان شاه راهی برای ارتباط با حضرت حق بودند، ولی وقتی کسی هست که برای یک لحظه سیمش وصل می شود، می گویند به او التماس دعا بگو.
شخصی را برای حرف زدن پیش پیامبر خداصلی الله علیه واله می بردند. آن شخص توبه کرده بود و دلش شکسته بود. خدا فرمود به او التماس دعا بگو. گفت او گنهکار است ولی الان توبه کرده و دلش شکسته است و سیمش وصل شده است. بگو برایت دعا کند.
پس اگر یک لحظه سیمتان وصل شود هم خوب است. تا آخر رمضان لحظه های خوبتان را زیاد کنید. خدا بزرگوار است. می فرماید ملائکۀ من هرچند گناه کرده باشد، یک لحظه که سیمش وصل شده کافی است. بقیه را نمی بیند. ما به اشتباه فکر می کنیم یک لحظه داغ شدنمان اثر ندارد، روایت داریم خدا به بعضی از بندگانش، به خاطر آن یک لحظه، دیگر اجازه نمی دهد گناه کنند. می فرماید تو یک لحظه به من نگاه کردی و از صمیم قلب با من حرف زدی، من دیگر تو را از دست نمی دهم و تو را نگه می دارم.
کسی نگوید من به جلسه ای رفتم و پخته نشدم. رفتم گرم شدم و آمدم بیرون سرد شدم. دنبال آن یک لحظه ها بگردید. یک لحظه آرزوی خوب ولی عمیق. خدا خواستگار شماست؛ یک خواستگار سمج. شما را می خواهد. از بس در دنیا بر سر ما زدند دیگر خود را آدم حساب نمی کنیم. ولی خدا ما را آدم حساب می کند. اگر کسی پشت سر ما گناهکاران چیزی بگوید، خدا جوابش را می دهد. خدا ما را دوست دارد. روایت داریم اگر آدم بدی را ببینیم و پشت سر او بگوییم خدا این را نمی بخشد، خدا تمام خوبی های ما را در پرونده او می گذارد و او را می بخشد و بدی هایش را برای شما می گذارد.
می گوید برو، تا تو باشی دیگر کسی را از رحمت من نا امید نکنی؛ خدا در این حد هوای ما را دارد. اگر در این جلسات معنوی یک لحظه سیمت وصل شد، خدا آن یک لحظه را رها نمی کند؛ برایت نگه می دارد. وقتی درِ خانۀ خداوند متعال رفتی، کاری کن که این یک لحظه ها برایت پیش بیاید. توحید قلبی یعنی با تمام وجود خدا را صدا بزنی. آیت الله حق شناس رضوان الله تعالی علیه می فرمودند: «دعاکردن با ذهن مشغول به تعلقات، اجابت ندارد، باید توجه به حضرت حق داشته باشیم. خداوند عزیز و رحیم باید دردی در شما ببیند که دوا کند. اگر شما خود را فقیرِ درِ خانۀ خدا بدانید و فقر خود را به او ابراز کنید، غیرممکن است او لبیک نگوید.»
خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: "فإِذَا رَکِبُوا فِي الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِکُونَ" (عنکبوت 65) « و هنگامى كه بر كشتى سوار مىشوند خدا را پاكدلانه مى خوانند و[لى] چون به سوى خشكى رساند و نجاتشان داد بناگاه شرك مى ورزند» خداوند می فرماید این گونه مرا صدا بزنید؛ انگار که در کشتی ای هستی که طوفان زده شده و دیگر دستتان به جایی بند نیست. خداوند دنبال کسی می گردد که این گونه او را صدا بزند.
هرکس شب بیست و یکم می خواهد حاجتی بگیرد، بگیرد. اگر می خواهد استغفاری بکند، بکند. در شب بیست و سوم حاجت شخصی نداریم و می خواهیم فقط برای یک نفر، آن هم گرفتار و غریب مدینه، امام زمان عجل الله تعالی فرجهم الشریف دعا کنیم. به زمین و آسمان چنگ بزنیم. در آن شب کسی به کسی التماس دعا نگوید.
/الف.ب780
