حجت الاسلام شریف: همه گلوگاه های عالم در اختیار امیر المومنین(ع) است

به تعبیر پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله، خدا عزیز و گرامی تر از علی بن ابیطالب علیه السلام ندارد.

هر کس به هر جا رسیده از نعمت ولایت امیرالمومنین علیه‌السلام است.

به تعبیر زیارت جامعه کبیره "فاز الفائزون بولايتكم"

اگر دنبال فهم و درک و تفسیر و حتی قرائت قرآن هستید، "عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ"

اگر دنبال فهم و درک و تفسیر و حتی قرائت قرآن هستید، علی مع القرآن و القرآن

اصلا مقام مولا علی علیه‌السلام ما فوق این حرف ها است و این ها فضائل اصحابشان محقق می‌ شود. چرا که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمود: عمار مع الحق و الحق معه

یا در اختصاص شیخ مفید دارد که هر کس سلمان را ، ابوذر را، مقداد را، عمار را حتی جابربن عبد الله را دوست داشته باشد. مؤمن است و الا کافر است.

در عرصات مرگ و منازل آخرت رشته کار در دست با کفایت ولایت است.

"من یمت یرنی من مومن او منافق" هر کس بمیرد مرا می‌ بیند خواه مؤمن و خواه منافق

اگر مؤمن باشد چشمش را روشن و اگر منافق باشد بر او سخت می‌ گیرند.

عبور از صراط که مرحوم صدوق در اعتقادات می‌ نویسد: آیه "و ان متکم الا واردها" در سوره مریم مربوط به صراط پیامبر صلوات الله علیه به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: یا علی! روز قیامت من و تو و جبرئیل روی صراط می‌ نشینیم و هر کس رد می‌ شود اگر جواز محبت و ولایت تو را داشت می‌ تواند عبور نماید.

در سکرات مرگ کار به دست با کفایت امیرالمومنین علیه‌السلام است.

سید حمیدی از شعرای خوب اهل بیت علیه‌السلام بود در لحظات پایانی عمرش برخی از شیعیان و مخالفین دور بسترش جمع شدند، ناگهان لکه سیاهی در پیشانی سید پدیدار شد و تمام صورتش را فراگرفت و سیاه کرد، مخالفین خوشحال و شیعیان ناراحت شدند.

دقایقی بعد نوری در پیشانی پدید آمد که همه صورت سید را فراگرفت. اینجا بود که سید به هوش آمد و شعری سرود و از دنیا رفت یک بیت اش این است.

کَذَبَ الزاعِمونَ اِنَّ عَلیاً لَم یُنجی مُحبَهُ مِن هِناتِ

مرحوم حجت الاسلام دکتر محمد هادی امینی نقل می کردند: که یک وقتی در نجف خدمت مرحوم آیت الله بحرالعلوم رسیدم. ایشان می گفتند مدتها بعد از رحلت علامه امینی در این اندیشه بودم که خدا چه معامله ای با پدر شما می می کند و امیرالمومنین علیه‌السلام چگونه مزد او را داده اند؟

تا اینکه شبی در عالم رویا مشاهده کردم شیعیان در جوار امیرالمومنین علیه‌السلام و در کنار حوض کوثر جمع هستند و به افراد به وسیله ظرفهای مخصوصی از آب کوثر نوشانده می شود. در این میان اعلام شد علامه امینی شرفیاب می شوند.

وقتی آمد، حضرت امیر علیه السلام خیلی او را تکریم و تجلیل کردند و فرمودند: با دست خودم از حوض کوثر به شما می نوشانم.

هرچه علامه عذر خواهی کرد  که من خجالت می کشم حضرت نپذیرفتند. بعد مولا به علامه گفتند: بیض الله وجهک لقد بیضت وجوهنا

خدا رو سفیدت کند که روی ما را سفید کردی. این آقای با عظمت که همه گلو گاه های  عالم در اختیار اوست که فرصت بیان آن ها در یک جلسه و ده جلسه نیست، وصیت می کند مرا شبانه دفن کنید و قبر مرا مخفی نگه دارید. چرا که مارا خوارج و دشمنانم بدنم را از قبر خارج نموده و جسارت نمایند.