حجت الاسلام موسویان : کسانی که در راه اهل بیت نباشند از رحیمیت خداوند ساقط هستند

وارث: مراسم شب بیست و ششم ماه مبارک رمضان در هیئت بیت الزهرا سلام الله علیها با سخنرانی حجت الاسلام سید جلال موسویان و مداحی کربلایی کاظم جهانی و حمیدرضا اسدی برگزار شد.

در ادامۀ خبر متن سخنان حجت الاسلام  سید جلال موسویان را می خوانید:

نظام و حیات بر اساس رحمت توسعه پیدا کرده است.

وَ رحمتی وَسِعت کلِ شیء

 "به واسطه رحمتم تمام عالم را وسعت دادم" این تجربه برای ماست اما وجود نازنین امیرالمومنین علیه السلام می فرماید:

"تمام چیز هایی که در این عالم خلق شده بر اساس رحمت خلق شده است" یعنی علت تامه خلقت عالم و هرچیزی که در آن است بر اساس رحمت است.

معنای رحمت، علم با محبت خداست. در رحمت خداوند دو رحمت داریم که رحمت رحمانی و رحمت رحیمی هستند.

رحمت رحمانی خداوند علم خداست و رحمت رحیمی خداوند محبت خداست.

اگر کسی میخواهد در عوالم وجود به حیات طیبه دست یابد باید به دنبال رحیمیت باشد. رحیمیت وجود نازنین ابا عبدالله الحسین علیه السلام است. امام زمان عجل الله تعالی برای اداره جامعه خویش بعد از ظهور از ابزار رحمت استفاده می کنند نه ابزار وحشت.

اما چگونه می توانیم در امور مختلف زندگی به این رحیمیت دست پیدا کنیم؟                   

"انَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرَارَةٌ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لَنْ تَبْرُدَ أَبَدا"

شهادت امام حسين عليه السلام در دل‏هاي افراد با ايمان آتش و حرارتي ايجاد مي‏كند كه هرگز خاموش نخواهد شد.

ما در فضای هیئت به این درک نرسیدیم. به ابزار سیدالشهدا علیه السلام برای زندگی و اخلاق خودمان دست پیدا نکردیم.

چرا به این نقطه نرسیدیم که رحیمیت حسینی را به ظهور برسانیم؟

یکی از عوامل، معصیت است. هرچیزی که باعث شود بر محبتی که در باطن ماست تاثیر بگذارد معصیت است.

اما صادق علیه السلام فرمود: "محبت ما اهل بیت علیه السلام در قلوب شما مثل آیینه می درخشد" سوال کردند چه چیزی باعث می شود ما این محبت ها را خراب کنیم؟ پاسخ دادند: "با معصیت نقطه سیاهی در آن می گذارید که اگر آن را برطرف نکنید به روی محبت شما به اهل بیت علیه السلام تاثیر می گذارد"

تنها یک شاخه معصیت "گناه" است. یک شاخه آن "ذنب " و شاخه دیگر آن "اثم" است.

خداوند می فرماید یا رسول الله "هرچه ذنب از تو بود چه گذشته چه الان از تو بخشیدیم"

إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِينًا 

ما تو را پیروزى بخشیدیم [چه] پیروزى درخشانى

لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا"

تا خداوند از گناه گذشته و آینده تو درگذرد و نعمت‏ خود را بر تو تمام گرداند و تو را به راهى راست هدایت كند.

امت پیغمبر اگر راه پیغمبر صلوات الله علیه را نروند نتیجه آن "ذنب" می شود.

هرکاری که پسر کند به عهده پدر می نویسند و در کلام رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم داریم که می فرمایند: "من و علی پدر های این امت هستیم"

کسانی که در راه اهل بیت علیهم السلام نباشند از رحیمیت خداوند ساقط هستند.

"یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصادقین"

ای کسانی که ایمان آورده اید، تقوای الهی را پیشه کنید و با صادقین باشید.

صادقین به معنای اهل بیت علیهم السلام هستند.

ببینید راهی که انتخاب کرده اید به کربلا می رسد یا نه.

امام صادق علیه السلام فرمودند: "شیعیان ما هنگامی که از دنیا می روند با ماجرای کربلا امتحان می شوند"

چرا با جریان کربلا می خواهند مارا بسنجند؟ به دلیل اینکه کربلا ماجرایی است که انسان را به حرکت وا می دارد. اگر در مسیر امام حسین حرکت کنید می توانید شمول رحمیت امام حسین علیه السلام را درک کنید.

در دستورات روایی ما توصیه به پیاده روی کردند. آیا ما در راه امام حسین علیه السلام قدمی برداشته ایم.

هنگامی که ایشان حرکت کردند نه هزار نفر همراه ایشان بودند اما در شب عاشورا به نقل از سید بن طاووس اما حسین علیه السلام هنگامی که چراغ ها را روشن کردند با اهل بیت 42 نفر بودند. یعنی مابقی رحیمیت و مسیر امام را نمی خواستند. اگر کسی با امام حسین علیه السلام آغاز کند و با ایشان حرکت کند، نجات می یابد و هرکسی راهش را از ایشان جدا کرد غرق در معاصی می شود.

در زیارت عاشورا می خوانیم " ثَبِّتْ لِی قَدَمَ صِدْقٍ"

از راهی که می رویم برگشت نداشته باشیم.