حجت الاسلام پناهیان : شب عیدفطر را از دست ندهیم

وارث: مراسم شب سی ام ماه مبارک رمضان با سخنرانی حجت الاسلام پناهیان و مداحی سید مهدی حسینی در مسجد امام صادق علیه السلام برگزار شد

در ادامه خبر متن سخنان حجت الاسلام پناهیان را می خوانید:

انسان برای زندگی بهتر به متصل بودن به منبع روح و تدبیر و وحی نیاز دارد. روایت داریم: "مَن ذَكَرَ اللّه سبحانَهُ أحيا اللّه قَلبَهُ و نَوَّرَ عَقلَهُ و لُبَّهُ" هرکسی که به ذکر خدا بپردازد قلبش زنده می شود و دیگر گناه را دوست ندارد. کار خوب را دوست دارد. ما قدرت ذکر را داریم. هروقت دیدید به گناه متمایل هستید، بدانید ذکر کم گفته اید. در حکومت امام زمان امکان ندارد استاد دانشگاهی که اهل ذکر نیست در هیچ دانشگاهی تدریس کند. مرحوم زاهدی عارف جلیل القدر که درس تفسیر به شاگردانش می داد، از آنها پرسید به یاد خدا بودید؟ گفتند آقا ما در جلسه تفسیر شما بودیم! فرمود باشد ممکن است شما در درس تفسیر با این الفاظ و مباحث درگیر شده باشید و از یاد خدا غافل باشید. کسی که عقلش به ذکر نورانی نشده باشد، عقلش کورانی است! حالا هرچقدر هم کار کند به در بسته می زند. لب به معنای قدرت تفکر و اندیشه هم با ذکر خدا نورانی می شود، شخص اولوالالباب خواهد شد.

قرآن می فرماید: "مَن أعرَضَ عَن ذِكرِي فإنّ لَهُ مَعِيشَهً ضَنكاً"(طه 124) کسی که از یاد من روی برگرداند، زندگی اش را دچار مشکل قرار خواهم داد. در آیه ای دیگر داریم: "يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ" (منافقون 9) « اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد، [زنهار] اموال شما و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل نگرداند، و هر كس چنين كند، آنان خود زيانكارانند.» آیه ی دیگری می فرماید: "وَ مَنْ یَعْشُ عَنْ ذِکْرِ الرَّحْمنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطاناً فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ" (زخرف 37) هرکس ازذکر خدای رحمن روی گرداند یک شیطان برای او هم نشین قرار می دهیم. در جای دیگر قرآن می فرماید:"فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّى عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا" (نجم 29) پس تو نيز از کسی که از سخن ما رويگردان می شود و جز زندگی دنيوی را نمی جويد اعراض کن.

خداوند درباره تلاش شیطان برای این که ما به ذکر خدا نپردازیم می فرماید: "إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللّهِ وَعَنِ الصَّلاَةِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ"(مائده 91) «همانا شيطان میخواهد با شراب و قمار، ميانِ شما دشمنى و كينه ايجاد كند، و شما را از ياد خدا و از نماز باز دارد. پس آيا شما دست برمى‏داريد. »

به جای اینکه وقتی در گرفتاری افتادیم بگوییم ای وای چقدر بیچاره ام، ذکر بگوییم و به یاد قدرت خدا باشیم. بگوییم :"لاحول و لا قوة الا بالله العلی العظیم". خداوند می فرماید وقتی بنده ای این را بگوید من به ملائک می گویم مشکلش را برطرف کن.

درباره ی قلب کسانی که به ذکر خدا مشغول نیستند، امام علی علیه السلام می فرماید: "مَنْ غَلَبَتْ عَلَیْهِ الْغَفْلَةُ مَاتَ قَلْبُهُ" «کسی که غفلت بر او غلبه پیدا کند، قلبش می میرد.» وقتی حرف درست به او می زنیم نمی پذیرد. وقتی کسی حرف غلط به او بزند بی دلیل می پذیرد.

ما می خواهیم به منبع قدرت و انرزی و نو ر و حیات متصل باشیم تا زنده باشیم. چطور به ذکر خدا باشیم؟ دوتا راه حل دارد. هرطوری ک دلمان می خواهد. دیگری این که هرطوری که خدا دستور داده است. در مورد اول ما به ذکر خدا نخواهیم بود. چون خدا بزرگ است و ما همه عبد و مخلوق او هستیم و فاصله ما تا او خیلی زیاد است، حداقل بندگی و ادب ذکر اقتضا می کند که وقتی می خواهیم به یاد او باشیم از او بپرسیم من چگونه به یاد تو باشیم. خداوند فرموده است: نماز. یعنی آداب ویژه. چرا این ذکر قالب و آداب ویژه داشته باشد؟ چون ذکر خداست، نه بقیه. رابطه عبد و مولایی باید برقرار باشد.

قرآن می فرماید: "يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاء إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ"(فاطر15)خداوند متعال همان است که بزرگتر است و در اوج غناء است. آداب دریافت کردن از این خدای بزرگ آن است که کوچک شویم. پس اولین ذکر نماز الله اکبر است. یعنی خدایا من کبریایی تو را فهمیدم که آداب ذکر را رعایت می کنم. "اقم اصلاة لذکری". اصلی ترین ذکر ما نماز است. ببینید در نماز چقدر تواضع هست. رکوع و دو سجده در هر رکعت است و مداما الله اکبر هست.

به ذکر خدا باید بود، نه ذکر خودخواهانه. خودخواه ها به خدا راه ندارند، خدای خیالی را می پرستند. ما ترس از این را داریم که اگر نماز را به تاخیر بیندازیم، نمازمان به عنوان نماز خودخواهانه پذیرفته شود. لذا مرحوم آیت الله بهجت می فرمود نماز فقط اول وقت باشد، به همه جا می رسید.

حیات خود را در گروی ذکر بدانیم و ذکر را مودبانه طبق دستور به جا بیاوریم. کل برنامه زندگی باید دستوری باشد، تا ما دریافت کنیم و در ما اثر خوبی بگذارد. در مورد ذکر هم که این موضوع اختصاصی تر است.

شب عید فطر را از دست ندهیم. این شب همانند شب قدر است. حتی شاید انسان بیش از شب قدر بخشیده شود. شب عید فطر در زمین و آسمان جشن است. خداوند هر بنده ی گناهکاری را می بخشد، به اندازه ی کل ماه رمضان که بخشیده است، شب عید فطر می بخشد. اولیاء خدا شب عید فطر تا صبح نمی خوابند. حیفشان می آید که بخوابند. آدمی که شب عید فطر را نخوابد، صبح برای نماز عید فطر مست خواب است. آن مستی، مستی قشنگی است. مستی نماز عید فطر زیباست.

نماز عید فطر در مصلی تهران پشت سر نائب امام زمان را از دست ندهید. همه ی ماه رمضان یک طرف، این نماز یک طرف. با دعاهایی که در قنوت این نماز هست، متوجه می شویم نماز عید فطر زمان بارش بالاترین رحمت الهی است. مکرر دعا می کنیم که خدایا هرچه به پیامبر و آل پیامبر دادی، به من هم بده و هر خطر و ضرری که به آنها نرساندی، به من هم نرسان. ذره ای کمتر از آنچه که خدا به اهل بیت داده است قبول نمی کنید.

روایت داریم: "ذکر علی عبادة". ذکر علی بن ابیطالب و اهل بیت علیهم السلام هم متصل به ذکر خدا است. خودشان فرموده اند: "ان ذکرنا من ذکرالله". بعضی ها این مشکل را دارند که چرا در ذکر توجهشان عمیق نیست. یکی از راه های تمرین برای حل این مشکل ذکر امام حسین علیه السلام است. امام حسین علیه السلام لطف و عنایتی دارد که وقتی در خانهاش میروی یک لحظه عمیقاً تو را متوجه می کند و آن یک لحظۀ عمیق برای تمام عمر کافی است.

/الف.ب728