حجت الاسلام موسوی صدیق : راه سیدالشهدا (ع) راهنمای ما است

یادمان باشد روزه گرفتن کم خوردن نیست  به اندازه خوردن است پرخوری نکنید. بعضیها هستند انقدر گشنگی میکشند که دچار توهم میشوند مثلا چیزی دیدند سیر سلوک معنوی را طی کردند نه این درست نیست بحث به اندازه خوردن است. خداوند غذا را قرارداده که  شما بخورید ولی به اندازه. این که گفتند شکم خالی از سفره کنار بروید معنی اش این نیست که به خود گشنگی دهید، خداوند عالم بر احوال ما است. این فرمودۀ امام علی علیه السلام است. فقط بلند شوید بعد خودتان میبینید که دیگر سیر شده اید حالا که فهمیدی میخواهید وضعتان خوب شود روزه بگیرید.

آیت الله بهجت نزد آقای قاضی میرفتند و به ایشان میگفتند صوفی من شما را فرستادم نجف راضی نیستم جز واجبات کاری انجام دهید در عبادات فقط از شما واجبات میخواهم.

هیئت رفتن خوب است ولی اگر موجب شود واجبات تو زیر سوال رود خوب نیست. مستحب بدون واجب به درد نمیخورد.

امام علی علیه السلام فرمودند به دنبال کمال بروید، کمال همان اصلی هاست.

یادتان باشد راه سیدالشهدا علیه السلام راهنمای ما است و اگر برای ما مشهود نشود یعنی راه را اشتباه رفته ایم.

چندین نوع صدقه داریم، یکی اینکه دل کسی را به دست آوردن و کسی را خوشحال کردن، یکی دیگر گفتن فضائل امام علی علیه السلام است. خدای متعال صدقه دادن را مدح کرده، ولی دو روش صدقه دادن را نمى‏پسندد، یکى صدقه ریایى که از همان اول باطل انجام مى‏شود، و دیگری صدقه ای که بعد از انجام آن، به وسیله منت و اذیت ثواب و ارزش آن از بین می رود. بطلان این دو قسم صدقه از این رو است که براى رضاى خدا انجام نشده و یا اگر هم برای رضای خدا بوده، شخص نتوانسته نیت خود را خالص نگه دارد، و با منت و اذیت آن را باطل کرده است.

نکته دیگر در کیفیت صدقه دادن، مخفی بودن آن است.

خداوند در قرآن دو قسم صدقه دادن را مطرح می کند، یکى صدقه آشکار و دیگرى پنهان، و هر دو را ستوده است. براى این که هر کدام از آن دو آثار و نتایجی دارند، اما صدقه آشکارا که خود تشویق و دعوت عملى مردم به کار نیک، و نیز مایه دلگرمى فقرا و مساکین است؛ چرا که مى‏ بینند در جامعه مردمى مهرورز هستند که به حال آنان ترحم مى‏کنند و اموالی را در جامعه براى آنان و رفع حوایجشان قرار میدهند، تا براى روز قیامتشان که روز گرفتارى است ذخیره‏ اى باشد. این کار باعث می شود که روحیه یاس و ناامیدى از فقرا زدوده شود و در کار خود داراى نشاط گردند و احساس کنند اگر سرمایه‏ دار کسب و تجارتى میکند، تنها براى منافع شخصی نیست و این خود آثار نیک بسیارى دارد.

اما آثار صدقه پنهانى این است که انسان از ریا دورتر است، آبروى فقیر محفوظ میماند و فقیر احساس ذلت و خفت نمیکند؛ پس می‏توان گفت: صدقه علنى نتیجه ‏هاى بیشترى دارد و صدقه پنهانى خالص‏تر و پاک‏تر انجام می‏شود. از آن جا که بناى دین بر اخلاص است، بنابراین عمل هر قدر خالص تر باشد فضیلت بیشتری دارد و به همین جهت خداى سبحان صدقه مخفی را بر صدقه علنى ترجیح داده و میفرماید: "اگر مخفیانه صدقه دهید برایتان بهتر است"

از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمودند: "هر چیزى را که خدا بر تو واجب ساخته، علنى آوردنش بهتر از آن است که مخفی و پنهانى بیاورى و آنچه را که مستحبّ کرده، انجام پنهانیش بهتر از انجام علنى آن است"

البته در صدقه دادن شخص باید اعتدال را رعایت کند؛ یعنی نه به گونه ای باشد که در صدقه دادن بخیل باشد و نه آن گونه صدقه دهد که برای خود مشکل ایجاد کند. وضع خوب شدن به این معنا نیست که جیبت پر پول شود رزق آن است که اتصال به خدا قوی باشد. آدم که نیازمند نیست ثروتمند تر  است  از آدمی که نیازمند است و پولی هم دارد برای رفع نیازش، مثل کسی که سرطان دارد و حالا یک یا دو ملیون پول دارد که به اروپا برود و خود را درمان کند. صدقه دهید از چیزی که خدا روزیتان کرده.

وجود نازنین امام حسن عسگری  علیه السلام میفرماید: " اهل ایثارکسانی هستند که خودشان به کاری یا به موضوعی نیازمندند ولی دیگران را مقدم میشمارند مثل  شیعه علی. افضل ایثار کردن این است که سراغ کسی روی که نیازمند است. اصل شفا در گذشتن است.

بهترین شیوۀ انسان ایثار است. کامل بودن هم نشانه هایی دارد.

میترسم از اینکه مومن ریا داشته باشد زیرا  خراب میکند همه چیز را.

زیاد استغفار بگویید. هر وقت دنیای قلب ما برای ظهور آماده شود، امام می‌ آید.

همیشه مومن کامل روی زمین هست، بکوشید تا کامل شوید. کسی که وجودش ایمان داشته باشد اگر حجت نباشد زمینی نیست. دوست خوب تو کسی است که عیبت را گوشزد کند ولی اگر میدانی ناراحت میشود نگو، عیب را باید هدیه داد .