حجت الاسلام نقویان: قرآن کتاب تعریف اندازه های زندگی است + گزارش تصویری

در مفاهیم متفاوت در عالم وقتی به چیزی نیاز داشته باشیم، خود آن مفهوم باید بیاید؛ اسم و یاد آن تاثیری ندارد. تمام حقایق عالم همین طور است؛ جز خود خدا. خداوند می گوید اسم من کارساز است. در عبارات مختلف این را مشاهده می کنیم. "سبح اسم ربک الاعلی" و "بسم الله الرحمن الرحیم" و "اذکر ربک" و "علی بذکر الله". یاد و اسم خداوند کافی است.

دید مجنون را یکی صحرانورد در میان بادیه بنشسته فرد

صفحه اش صحرا و انگشتان قل بر مراد خویشتن می زد رقم

گفت کای مجنون شیدا چیست این؟ می نویسی نامه سوی کیست این؟

گفت: مشق نام لیلی می کنم خاطر خود را تسلی می کنم

چون میسر نیست با من کام او عشق بازی می کنم با نام او

یک دکتر ژاپنی به نام ایموتو چند سال پیش اسم خدا را روی آب برد و مولکول هایش را زیر دستگاه گذاشت و مشاهده کرد که مولکول ها شکل بسیار زیبایی پیدا کردند. می گویند هرکاری که می خواهی انجام دهی بسم الله بگو؛ چون این اسم در عالم اثر دارد. مولوی می گوید:

هرجا که هستی حاضری از دور بر ما ناظری

شب خانه روشن می شود چون یاد نامت می کنیم

در اسلام مقابله به مثل معنی ندارد. مقابله به حق داریم. دشمنی با کسی نباید باعث شود که از مرز اندازه های اخلاقی و عدالت آمیز خارج شویم. متاسفانه ما گرفتار افراط و تفریطیم. ولی خط کش قرآن بسیار دقیق است. ما در ته دلمان هم حق نداریم نسبت به رقیبمان حسادت بورزیم. قرآن می فرماید: "وَإِن تُبْدُواْ مَا فِي أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللّهُ." اگر در ته دلت مخفی هم کنی باز حساب می شود.

حکیم نظامی می گوید:

بد میندیش گفتمت پیشی عاقبت بد کند بداندیشی

کسانی که بعد از رحلت پیامبر صلی الله آمدند در خانه حضرت علی علیه السلام را زدند، قبلاً در ذهنشان و دلشان کینه ها و حسادت ها بود. آن کینه ها بعداً تبدیل به آتش شد. کینۀ در دل، شعلۀ دست شد. انسان مومن تلاش می کند با نفس خود مبارزه کند تا کینه ها را از دل پاک کند. اما حضرت علی علیه السلام می فرماید: دلت باید مملوء از مهربانی با مردم باشد. اگر کسی را بخشیدی بعداً دیگر پشیمان نشو. اگر می خواهی کسی را مجازات کنی، خوشحال نباش.

وقتی پدری می خواهد فرزندش را تنبیه کند ته دلش نالان است. ما از تربیت کودک در خانه گرفته تا معضل بزرگ سیاسی اجتماعی، در اندازه ها مانده ایم. در حکومت اسلامی بین خود مسئولین هم دعوا است. هم مسئولین و هم دانشمندان اسلامی. که مثلا حکومت اسلامی چقدر حق دارد در مسائل مختلف مثل پوشش بر مردم فشار بیاورد. ما الان در اندازه ها مانده ایم که چه کار باید بکنیم.

فقیه یعنی کسی که اندازه ها را به دقت می شناسد، معرفت عمیق روی اندازه ها دارد. قرآن کتاب تعریف اندازه های زندگی است. شب قدر شب اندازه گیری معرفت و حدود انسان است. انسان می تواند در آن شب به اندازه ای رشد و صعود کند که دلش فرودگاه فرشتگان شود و می تواند به اندازه ای سقوط کند که از حیوان پست تر شود. "اولئک کالانعام"

قرآن یک آهنگ و یک فرهنگ دارد.

گاهی شعر سعدی با آهنگ خوش یک خواننده خوانده می شود، ولی مهم این است که ببینیم فرهنگ سعدی چیست. فرهنگ سعدی این است که:

مسلم کسی را بود روزه داشت که بیچاره ای را دهد نان و چاشت

می گوید اگر می خواهی روزه ات قبول شود، باید به بیچارگان کمک کنی.

قرآن می فرماید نباید حرف بد بزنید. مگر در یک جا. وقتی به کسی ظلم شده است. "لا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ "

در علم رواشناسی جدیدا قانون لطف مکرر، حق مسلم مطرح می شود. که می گوید افراد با لطف کردن ، بعدا کم کم طلبکار می شوند. پس نیاید لطف کنیم. ولی این جمله غلط است. اگر وضع مالی مان خوب است، باید کمک کنیم حتی اگر حق بیاورد. چون قرآن می فرماید: "و فی اموالهم حق معلوم لسائل و المحروم." تو حقشان را داده ای، چیز زیادی نداده ای. باید خدا را شکر کنیم که آنقدری به ما داده است که توانسته ایم به بندگانش کمک کنیم.

قرآن کتاب اندازه هاست. اندازه ها اندک اندک از کمیت به سمت کیفیت می رود. در کیفیت اندازه ها ریز می شود. "فمن یعمل مثقال ذرة شراً یره." روی کیفیت ها بحث می شود. به سراغ کیفیت نماز می رویم و نه کمیت آن. حضور قلب در نماز که گفته می شود، مربوط به اندازه هاست، ولی اندازه های کیفی. دو رکعت نماز باکیفیت و باحال و بجا خوانده شود، پذیرفته تر از صدرکعت بدون کیفیت است.

/1102101306