حجت الاسلام ميرباقری : زیارت با معرفت انسان را می سازد +گزارش تصویری

وارث: مراسم ایام وفات حضرت عبدالعظیم علیه السلام و شهادت حضرت حمزه علیه السلام در هیئت فاطمیه تهران با سخنرانی حجت الاسلام سيد حميد ميرباقری و  مداحی حاج سید محسن گرسویی و حاج حسن خلج برگزار شد.

در ادامه خبر خلاصه سخنان حجت الاسلام سيد حميد ميرباقری  را می خوانید :

آن زیارتی مقام و جایگاه فوق العاده ای دارد که همراه با معرفت و شناخت است.

زائری که مزور (شخصی که در آن جا مدفون است) را زیارت می کند در حالی که شناخت و معرفت به او دارد او زیارت را فوق العاده میکند در بسیاری از روایات بهشت و اجر فراوانی را برای زائر در نظر گرفته اند آن جایی است که زیارت عارفا بالحقه باشد.

مثلا راجع به  زیارت حضرت رضا علیه السلام فرمایشی بسیار شنیدنی از امام صادق علیه السلام داریم که فرمودند :" نوه من در سرزمین خراسان و در شهری به نام طوس به شهادت می رسد، اگرکسی او را زیارت کرد در حالی که عارف به جایگاه او بود، من دست او را می گیرم و در قیامت او را وارد بهشت می کنم. حتی اگر گناهانی در نامه عملش باشد"

 راوی سوال کرد معرفت به جایگاه امام رضا علیه السلام چیست؟ حضرت فرمودند: "کسانی که امام رضا را به عنوان امام و معصوم و کسی که واجب الاطاعه باشد و باید در زندگی از او پیروی کنند بشناسند، اعتقاد داشته باشد به اینکه این امام غریبانه به شهادت رسیده هرکس او را به گونه ای که گفتم زیارت کند، خداوند اجر هفتاد شهید در رکاب رسول خدا را به او عنایت می کند".

در مورد حضرت معصومه سلام الله علیها همین قول وجود دارد که امام رضا علیه السلام فرمود: "هرکس خواهر من را در قم در حالی که معرفت به جایگاه او دارد، زیارت کند خدا بهشت را بر او عنایت می کند".

زیارت با معرفت انسان را می سازد.

یکی از معضلات امروزه جامعه ما تربیت فرزند است که این جلسات، روز عاشورا سینه زدن ها، روز شهادت ها شرکت کردن در این مراسم ها، محبت اهل بیت علیهم السلام را در دل ها زنده نگه می دارد. کار های عملی در زندگی هست که فرزندان را علاقه مند می کند، به طور مثال زمانی که شما کودک خود را به زیارت حضرت عبدالعظیم علیه السلام می برید.

حضرت محمد صل الله علیه و آله و سلم فرمودند: "فرزندانتان را با محبت من و اهل بیتم و قرآن تربیت کنید."

این محبت را همیشه با کتاب و با استدلال به آن معنا نمی شود به دست آورد. راه آن این است که سرشت کودک از دوران کودکی با محبت ابی عبدلله علیه السلام و امیرالمومنین علیه السلام گره بخورد.

زیارت عامل بسیار مهمی بر این محبت است.

اگر بخواهیم برای علایق و ویژگی های یک مومن متدین یک مصداق و نمونه آشکار و بارز پیدا کنیم، آن مصداق بارز عبارت از وجود مبارک حضرت عبدالعظیم سلام الله علیه است.

زیارت آن حضرت در این شب ها معرفت ما را نسبت به آن حضرت بیشتر می کند.

شخصی از ری به زیارت حضرت سیدالشهدا رفت و بعد در سامرا خدمت امام هادی علیه السلام رسید و ایشان فرمودند اگر به زیارت حضرت عبدالعظیم علیه السلام می رفتید مثل این بود که به زیارت سید الشهدا علیه السلام در کربلا رفته باشید"

این نشان می دهد این شخص، شخصیت بی نظیر و یا کم نظیری بعد از اهل بیت علیهم السلام داشته اند.

اما چه کرده اند که به این مقام رسیده اند؟

شناخت ایشان غیر از مساله زیارت می تواند یک سبک و روشی را در زندگی ما ایجاد کند.

چه کنیم ما نیز محبوب اهل بیت علیهم السلام شویم؟ همان گونه که این حضرت محبوب امام هادی علیه السلام است ما نیز همان رویه را ادامه دهیم.

یکی از ویژگی های این حضرت صفای باطن ایشان بوده است. ایشان انسان خوش نیت و خوش باطنی بوده اند.

همچنین انسان مورد اعتمادی بوده اند. ویژگی دیگر این بزرگوار این بوده که ایشان انسان اهل تقوایی بوده اند. خلاصه معنای تقوا این است که در زندگی گناه نمی کرده اند.

امام صادق علیه السلام می فرماید : "خدای متعال به موسی نبی وحی فرمود: موسی هیچ چیز در زندگی تو به اندازه ترک گناه تو را به من نزدیک نکرده است"

حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام اگر در زندگی به این جایگاه رسیده است یکی از ویژگی هایشان این بوده که گناه نمی کردند.

ایشان انسان صحیح الاعتقادی بودند یعنی اعتقاداتشان درست و محکم بود.

از آفت های بسیار مهم دنیا و آخرت ما مساله ضعف اعتقاد است. اگر اعتقادات ما درست شد اخلاق ما نیز درست میشود، انسانی که آتش جهنم را باور کرد هرگز ربا را وارد زندگی خویش نمی کند.

در حالات امام صادق علیه السلام است که : امام صادق علیه السلام هنگامی که مصیبت می دیدند می فرمودند خدا را شکر که کسی را از دست دادم اما دین خود را از دست ندادم .

بزرگان ما دائم این دعا را در قنوت نماز خود داشتند و دارند:

"اللهم الجعل عواقب امورنا خیرا"

 در روایات و احادیث به ما تاکید می کنند اعمالی را انجام دهیم که عقاید ما محکم و پا بر جا شود. از چیز هایی که ایمان ما را محکم می کند، عمل به آن چیزی است که به آن ایمان داریم.

در بعضی روایات هست که این آیه را در قنوت نماز بخوانیم:

رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رحمة انك انت الوهاب

باراِلها، دل‌های ما را به باطل میل مده پس از آنکه به حق هدایت فرمودی، و به ما از لطف خویش اجر کامل عطا فرما که همانا تویی بخشندهٔ بی‌منّت

آنچه فرزندان ما را در دنیای امروز میتواند محکم نگه دارد، اعتقاد آن هاست.

راه های متعددی برای رسیدن به آن وجود دارد که یک راه آن لقمه حلال است و یکی دیگر از راه ها این است که در آن خانه گناه نشود.

اعتقاد مساله مهمی است به قدری که حضرت عبدالعظیم علیه السلام اعتقادات خود را به امام هادی علیه السلام عرضه می کنند و می فرمایند که اگر درست نیست به اصلاح آن را بپردازم.

ویژگی دیگری که عبدالعظیم حسنی علیه السلام را به شدت محبوب اهل بیت علیهم السلام کرده است جایگاه تعبدی عبدالعظیم حسنی است.

متعبد به دین و در مقابل امام معصوم داشت. کلام اول و آخر برایشان حرف امام بود.

به امام صادق علیه السلام گفتند به چه علت شما به این اندازه سلمان فارسی را دوست دارید؟

حضرت فرمودند: "نگویید سلمان فارسی، بگویید سلمان محمدی"

"می دانید به چه علت ما او را دوست داریم؟ سلمان سه ویژگی داشت: علم و دانش و علماء را دوست داشت"

در قیامت داریم سه چیز از ما شکایت می کند، یک قرآنی  است که در خانه کسی از آن سراغی نمی گیرد، مسجدی که خلوت است و عالمی که مردم از او استفاده ای نمی کنند."

"ویژگی دیگر سلمان این بود که فقراء را دوست داشت  و هم نشینی با فقراء بر اغنیاء و ثروتمندان ترجیح می داد و سومین ویژگی این بود که میل امیرالمومنین را بر میل خود ترجیح می داد"

در روایات در باب یاران حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف جملات و روایاتی است در روایات دارند که زمین به آن ها فخر می کند و درنده و پرنده از آن ها اطاعت می کند"

امام صادق علیه السلام می فرمایند: "آن ها نسبت به امام زمان خود از کنیز به ارباب مطیع تر هستند"

زندگی سید الکریم علیه السلام راه و تابلوی هدایت است که ما نیز محبوب قلوب پیغمبر و آل پیغمبر علیهم السلام است.

بعد از پیغمبر صلوات الله علیه، حضرت علی علیه السلام دائم می گفتند: وا حمزتا.

یعنی اگر حمزه بود اینگونه نبود.

پیغمبر صل الله علیه و آله و سلم زمانی که از احد برگشتند دیدند تمامی خانه ها برای شهدایشان عزاداری می کنند حضرت فرمودند: "عموی من گریه کن ندارد"

بعد تمامی اصحاب جمع شده و برایشان عزاداری کردند.