دکتر رجبی دوانی : چرا همه امامان ما شهید می شدند؟

از سال 11 تا 95 هجری، دوران سختی بود که اساس اسلام با خطر نابودی کامل مواجه بود. یعنی با توطئه ای که بعد از پیامبر صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله صورت گرفت و خلافت غصب شد اساس اسلام در معرض نابودی بود. لذا تلاش اول مظلوم عالم علی علیه‌السلام بر این بود که اسلام را نجات دهد. امام مجتبی علیه‌السلام با صلح تلخ و سختی که داشتند نگذاشتند معاویه در پوشش خلافت و حاکمیت اسلام را نابود کند. امام حسین علیه‌السلام با خون پاک و هزینه سنگین توانستند بقای اسلام را بیمه کنند. حال اسلام نجات یافت ولی شیعه ای نبود در اینجا امام سجاد علیه‌السلام شیعه را احیا کرد. در روایت است فقط 3 تن بودند که مسلمان بودند و باقی مردم به ظاهر مسلمان بودند و در باطن مرتد بودند.

بخش دوم از امامت امام باقر علیه‌السلام تا پایان امامت امام کاظم علیه‌السلام :

حال که اسلام حفظ شد زمان تبین معارف مکتب است.از امام باقر به بعد امامان روشن کردند که اسلام در اعتقادات و اخلاق و احکام چه می گوید. امام باقر علیه‌السلام چنان علم خود را نشان داد که باقر العلوم نامیده شدند و امام صادق علیه‌السلام به اوج رساند این شکوفایی را. دوره امام باقر علیه‌السلام و امام صادق علیه‌السلام از نظر سیاسی دوره ای خاص بود. بنی امیه رو به ضعف رفت. از امام غافل شدند و امام فرصتی یافت تا شاگردانی را پدید بیاورد. بنی عباس که روی کار آمدند با استفاده از هیجان شهادت امام حسین علیه‌السلام و بعد زید ابن علی مردم را به سرنگونی بنی امیه دعوت می کردند و شعارشان این بود که فرد مورد پسند از خانواده پیامبر صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله را روی کار بیاوریم و خیلی ها فکر می کردند اولاد رسول الله صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله مد نظرشان است. ابتدای خلافت بنی عباس باز هم فرصت مناسبی برای بنی عباس بود. زیرا هنوز مستحکم نشده بودند و به صورت مستقیم هم نمی توانستند با امام مقابله کنند. لذا 4 سال اول امام صادق علیه‌السلام آزادی عمل داشت.

 فقه ما جعفری است و به نام امام صادق علیه‌السلام است. بیشتر از امامان دیگر حضرت مساله می گفتند به خاطر این فرصتی که داشتند. امام عسگری علیه‌السلام حتی یک بار هم حج نرفتند و در فشار بودند. امام علی علیه‌السلام را مهلت نمی دادند تا فقه بگوید. امام حسن علیه‌السلام و امام حسین علیه‌السلام در فشار زیادی بودند. از امام صادق علیه‌السلام بیش از 20 جلد کتاب فقهی و علمی به ما رسیده است. حتی شاگردان حضرت تماما شیعه نبودند. در این زمانها علمای اهل سنت مورد تعریف و هم قرار می گرفتند حتی از طرف دستگاه خلافت حرمتشان حفظ می شد.

 چرا همه امامان ما شهید شدند چون تلاش می کردند جامعه را از شقاوت نجات دهند. پس مردم به سمتشان می رفتند تا پیشوا قرارشان دهند. لذا خلیفه موضوعیت نداشت و خلفا احساس خطر می کردند از علم و تقوای امامان ما . اما از علم و تقوای علمای اهل سنت نه تنها احساس خطر نمی کردند بلکه به نفعشان هم بود. زیرا در مکتب اهل تسنن هر کس بر ما حاکم شود صرف اینکه مسلمان باشد اولی الامر است و اطاعتش واجب است. امام صادق علیه‌السلام توسط منصور دوانیقی به شهادت رسیدند. بزرگان می گویند دوره منصور برای امام صادق علیه‌السلام بدتر از دوره یزید و معاویه بر امام حسین علیه‌السلام بود. امام صادق علیه‌السلام آرزو داشتند امام رضا علیه‌السلام را ببینند اما دو هفته بعد از شهادت حضرت امام رضا علیه‌السلام  به دنیا آمد.

اما مجلس برای شهدا هم هست. سخن بسیار است در مورد این بزرگواران اما به عرایضی کم بسنده می کنیم. امام (ره) فرمود: شهدای ما مراحلی را یک شبه پیمودند که عرفای ما سالها مراقبت می کردند که آیا به آن مراتب برسند یا نه. هر شهیدی عظمت دارد نزد خدا اما شهید معرکه جنگ ویژگی خاصی نزد خدا دارد. سه دسته صاحب شفاعتند در روایات: پیامبران. علما و شهدا. شهدا در عرض پیامبران هستند. در روایت است با اولین قطره خوش شهید تمام گناهان حق الله او می ریزد و در مورد حق الناس او هم خدا افراد را می آورد و وساطت می کند که بگذرند حال زرنگی میخواهد که فرد در اذای بخشیدن او بهشت را بطلبد.

 شهادت در پرتو ولایت محقق می شود و کسی بی ولایت به شهادت نمی رشد. شهید ذوب در ولایت است. قیامت روز حسرت است اما فقط این حسرت در روز قیامت برای جهنمیان نیست. بهشتیان هم حسرت می خورند چون بهشت طبقات مختلف دارد که در دنیا این درجات را دریافت می کنند. همه اهل بهشت غبطه به جایگاه شهدا می خورند. لذا از دعای امامان ما شهادت بود و همه ائمه شهید شدند. همرزمان شهدا هم مانند شهدا هستند. قدر اینان را بدانید.

 شهدا در لحظه آخر لبخند می زنند ما روایت داریم که اهل بیت علیهم السلام را می بیند. حارص همدانی از شیعیان خاص علی علیه‌السلام است نقل می کند که شبی از شدت دلتنگی حضرت به خانه حصرت رفت که علی علیه‌السلام فرمود: هر کسی هنگام مرگ مرا می بیند و مومن به رحمت خدا امیدوار می شود و کافر از رحمت خدا مایوس می شود. فرهنگ شهادت را خائنین می خواهند از ما بگیرند. دوره سیاهی بود که عده ای  گفتند شهادت طلبی خشونت طلبی است. البته ناکام ماندند. می دانند رمز  ایستادگی نظام حمایت مردم است و حمایت مردم برای اعتقادشان است برای شهادت طلبی است. حال می خواهند این فرهنگ را از بین ببرد. تضعیف می کنند اعتقادات را مثلا می گویند حضرت رقیه علیه‌السلام وجود ندارد و شبهات دیگر. اعتقاداتمان را قوی کنیم.  

/1102101302