غوغای محمود کریمی در شب سوم محرم: میترسم اینجا،از شامیان هر چه بگویی برمیاید

آخر میاید ،بابا برای بردنم با سر میاید

از گریه هایم، اشک زمین و آسمانها در میاید

کنج خرابه ،دارد برای دیدن دختر میاید

میترسم اینجا، از شامیان هر چه بگویی برمیاید

خلخال کم بود ،شاید برای بردن معجر میاید

گفتی رقیه، دارد صدایت از ته حنجر میاید

روزم سیاه است، در شام اولاد علی بودن گناه است

من را بغل کن، حالا که پاهایم رفیق نیمه راه است

در کوچه بازار، دستان گرم عمه تنها سرپناه است

اولاد زهرا، دستی که می گیرم به پهلویم گواه است

تا حرمله هست، هر شب بساط گریه و زاری به راه است

تنهای تنها، من و ماندم و تاریکی و آغو ش صحرا

ترسیده بودم، از ناقه افتادم تو هم بر نیزه بابا

دشمن رسید و، گفتم دلش حتما برایم سوخت اما

کوفی نامرد، انقدر سیلی زد که من افتادم از پا

آهسته رفتم، پیچید دور دست خود موی سرم را

جهت دیدن گزارش تصویری کلیک کنید

جهت دریافت صوت مراسم کلیک کنید