حجت الاسلام امامی زاده: امام صادق(ع) مبین احکام اسلام هستند.

چرا عنوان رئیس مکتب تشیع را به امام جعفر صادق علیه السلام نسبت می‌ دهیم؟

وقتی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله مبعوث شدند وقتی از غار حرا پایین آمدند، وارد یک جامعه ای شدند که فاقد هر گونه حیات معنوی و غرق در خرافات بود و زندگیشان در قتل و غارت یکدیگر می‌ گذشت. در اینکه پیامبر صلی الله علیه و آله توانستند در مدت 23 سال این اخلاق جاهلیت را ریشه کن کنند عوامل مختلفی وجود دارد: یکی از عواملش آیات قرآن کریم بود.

اسعد بن زراره از اهالی مدینه بود. در مدینه دو قبیله اوس و خزرج مدام در حال جنگیدن بودند و شمشیرشان را کنار نمی گذاشتند. زمانی یکی از این قبایل بر دیگری پیروز شد و چند نفر از آن قبیله ای که شکست خورده بودند آمدند مکه تا از مشرکین مکه کمک بگیرند تا بتوانند شکستشان را جبران کنند. اسعد بن زراره یکی از این افراد بود و نزد یکی از بزرگان مکه آمده بود و آن شخص به او گفته بود ما خودمان گرفتار مشکل بزرگی شده ایم. یک جوانی ادعای پیغمبری کرده است و فرزند یکی از بزرگان مکه است و به خدایان ما بد می‌ گوید و تمام جوانان ما را گمراه کرده است و ما نمی توانیم به شما کمک کنیم.

 اسعد بن زراره خیلی کنجکاو شد و گفت: کسی که این کار را کرده است کجاست؟ گفتند: کنار خانه کعبه. با بنی هاشم آنجا می‌ نشیند. اگر خواستی به آنجا بروی طواف کنی پنبه ای در گوشت بگذار که افراد را جادو می‌ کند. خیلی از جوانان ما را با همین حرفها گمراه کرده است. اسعد بن زراره پنبه ای در گوشش گذاشت و به سمت خانه کعبه رفت و یک دور طواف کرد، بار دوم طوافش دید رسول خدا صلی الله علیه و آله با چند نفر کنار حجر اسماعیل نشسته اند. با خودش گفت: پنبه را از گوشم در بیاورم ببینم چه می‌ گوید. پنبه را که از گوشش درآورد. شنید که پیامبر آیات 151 تا 153 سوره انعام را می‌ خواند که به دستورات ده گانه معروفند. پیامبر می‌ خواندند: "قُلْ تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّکُمْ عَلَیْکُمْ أَلّا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ لاتَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ إِیّاهُمْ وَ لاتَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ لاتَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتی حَرَّمَ اللهُ إِلّا بِالْحَقِّ ذالِکُم وَصّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ" ده دستور در این آیات آمده است. اسعد جلو رفت و به پیامبر صلی الله علیه و آله گفت: چه حرف های خوبی می‌ زنید اگر اینها را در شهر مدینه بزنید جنگ های بین ما تمام می‌ شود.

 به رسول خدا صلی الله علیه و آله  گفت: دین را بر من عرضه کنید؟ رسول خدا صلی الله علیه و آله شهادتین را برایش جاری کرد و مسلمان شد. بعد اسعد گفت: می‌ شود کسی را برای تبلیغ به مدینه بفرستید؟ و پیامبر صلی الله علیه و آله  هم کسی را فرستاد و همین زمینه ساز هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله به مدینه شد.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله در مدت 23 سال، آیات را به مردم رساند که به عصر تنزیل معروف بود و حضرت نتوانستند آیات را تاویل و شرح دهند. بذری پاشیدند و موجی را ایجاد کردند که قرار بود در زمان امیرالمومنین علیه السلام این موج به ساحل دلها برسد.

امروز این شکاف در بین مسلمین دلیلش آن شورای ننگین است. بعد از 25 سال خانه نشینی امیر مومنان  علیه السلام جامعه پر از فساد شده بود که حضرت یا باید مردم را راضی نگه می‌ داشتند یا انحرافات را از بین می‌ بردند. نتیجه این اتفاقات سه جنگ داخلی شد و بعد از این بیست و پنج سال حکومت ایشان را در نهایت مظلومیت به شهادت رساندند و تا صد سال قبر امام پنهان بود.

 پرونده مظلومیت امیرمومنان علیه السلام  و حضرت زهرا سلام الله علیها تا زمان امام جعفر صادق علیه السلام بسته بود و کسی جرات نمی کرد از مظلومیت آنها بگوید. امام صادق علیه السلام بودند که این پرونده را باز کردند و قبر امیرالمومنین علیه السلام را نشان دادند. به بهانه های مختلف امام صادق علیه السلام از مصیبت های مادرشان حضرت زهرا سلام الله علیها می‌ گفتند. نماز حضرت فاطمه سلام الله علیه   را امام جعفر صادق علیه السلام آموزش داده اند. امام صادق علیه السلام بارها می‌ فرمودند: ما فرزندانمان را بعد از حفظ قرآن کریم به حفظ خطبه فدکیه سفارش می‌ کنیم.

مظلومیت امیرالمومنین علیه السلام  به حسنین علیهم السلام هم انتقال پیدا کرد. دوران امام سجاد علیه السلام سخت ترین دوران شیعه بود و به آقا به چشم کسی نگاه می‌ کردند که پدرشان قیام کرده اند و مواظب بودند به بهانه خون خواهی دوباره قیام نکنند و شیعیان هم می‌ دیدند که آنها به اهل بیت رحم نکرده اند و ما جای خود داریم.

 آقا با حکومت مروان و حجاج بن یوسف سقفی مصادف شده بودند. اگر کتب احادیثی را بگردیم از امام سجاد علیه السلام و امام حسین علیه السلام ماهی یک روایت هم پیدا نمی کنیم. صحیفه سجادیه هم حالات شخصی آقایمان بوده است که جاری شده است. فرصتی برای تبین معارف دین نبوده است.

در دوران امام باقر علیه السلام فرصتی به وجود آمد، در دوران امام صادق علیه السلام که بیشترین سن را در میان امامان، ایشان دارند و بیشترین فرصت را ایشان داشتند و دوران امامتشان 34 سال بوده است و توانسته اند بالاترین معارف دین را عرضه کنند. چون بنی العباس به بهانه دفاع از اهل بیت حکومت را در دست گرفته بودند لذا به اهل بیت فشار وارد نمی کردند حتی ابومسلم خراسانی نامه ای برای امام صادق علیه السلام نوشت و گفته بود ما می‌ خواهیم حکومت را به شما تقدیم کنیم و امام صادق علیه السلام نامه را سوزانده بودند و فرمودند: چون با اجازه ما این کار را انجام نداده اید ما قبول نداریم.

ظلمی که بنی العباس لعنه الله علیه به اهل بیت علیهم السلام کردند بالاتر از بنی امیه لعنه الله علیه بود. بنی العباس نزدیک 500 سال به اهل بیت ظلم کردند.

امام صادق علیه السلام قرآن ناطق و رئیس مذهب توانستند معارف دین را تبین کنند. تا قبل از امام صادق علیه السلام خیلی از شیعیان احکام حج را هم نمی دانستند. ابوحنیفه رئیس یکی از فرقه های اهل سنت می‌ گوید: اگر صادق آل محمد صلی الله علیه و آله لب به سخن باز نمی کرد و اسرار حج را نمی گفت اسرار حج پوشیده می‌ ماند. امام صادق علیه السلام زمینه ساز مهدویت بودند و خیلی از روایات مهدویت را ایشان نقل کرده اند. دعای ندبه، زیارت عاشورا، دعای غریق، دعای فرج، دعای عهد را امام صادق علیه السلام نقل کرده اند.

/1102101304