سروده آیت الله صافی گلپایگانی در مدح حضرت فاطمه معصومه(س)

کد خبر: 38719
​وبسایت دفتر آیت الله صافی گلپایگانی از مراجع عالی‌قدر تقلید، سه سروده معظم له در مدح حضرت فاطمه معصومه (س) را منتشر کرد.
وارث: وبسایت دفتر آیت الله «صافی گلپایگانی» از مراجع عالی‌قدر تقلید، سه سروده وی در مدح حضرت فاطمه معصومه(س) را منتشر کرد.

براساس این گزارش، «شفیعه محشر»، «مریم دوران» و «اختر برج حیا» سروده‌های این مرجع تقلید در مدح حضرت فاطمه(س) است که در سالروز تولد این بانو و آغاز دهه کرامت منتشر شده است.

متن کامل این اشعار در ذیل آمده است:


شفیعه محشر

این بارگه كه خاك درش مُشكِ اذفر است
بویش چو بوى خُلد برین روح‌پرور است
دار الشّفا و عـقده‌گشا و فرح‌فزاست
باب امان ز محنـت فرداى محشر است
طور حضـور و مطلـع نور و مطاف حور
آرامـگاه دختــر موســى بن جعفر است
خاتون دیــن‌پناه كه برهـان عزّتـــش
هر صبح و شــام، صیحه «الله اكبــر» است
هر كس درى و خانه و راهى گزیده است
چشم امید لطفى صـافى بر ایــن در است


مریم دوران

ای دختر دین و خواهر ایمان
ای مهر سپهر دانش و عرفان
ای اسوه شرم و عفت و عصمت
الگوی وقار و حشمتِ نسوان
ای بنت امام هفتمین، موسی
آن معدن صبر و حجّت یزدان
در چرخ وفا، تو مهرِ رخشنده
در برج حیا، تو اختر تابان
ای رونق دین احمد مرسل
ای پایه رفعتت بر از كیوان
بر اوج شرف، مثالی از زهرا
در قدس مقام، مریم دوران
در باغ كمال، نوگل یاسین
و از بحر كرم، تو لؤلؤ و مرجان
فیض تو رسد به كهتر و مهتر
كان جلوه بود ز رحمت رحمان
آباء تو جمله رهبران خلق
عالی‌قدَر و جلال و عالیشان
مهر تو به زخم‌ها همه مرهم
لطف تو به دردها همه درمان
دشواری كارها و سختی‌ها
از فیض عنایتت شود آسان
در وصف تو منطقم بود الكن
در قدر تو عقل واله و حیران
قم از تو شده است قـبّةالاسلام
فخرش به تو پایدار و جاویدان
میعاد تقرّب است و عشّ آل
كانون علوم بی حد قرآن
ای گوهر بحر رأفت و رحمت
ای عنصر جود، معدن احسان
بین «لطفی صافی» پریشان حال
سرگشته به تیه حسرت و خسران
طی كرده بهار عمر در غفلت
كرده است سیاه نامه از عصیان
از خوف گناه و هول روز حشر
چون بید، تنش همی بود لرزان
در خجلت از آن بود كه در فردا
ظاهر شود آنچه كرده در پنهان
با این همه خواهد از شما كاحوال
گردد به شفاعت شما جبران
با حبّ محمّد و ولای آل
امّید نجات دارد و غفران
بر احمد و آل، بی حد و بسیار
تسلیم و تحیات قادر سبحان


اختر برج حیا

ای كه دل افسرده و غمینی و مضطرّ * و ای كه تو را روزگار كرده مكدّر
خویش ز غم كن خلاص وگیر به اخلاص * رشته‌ای از چادر شفیعه محشر
بضعه خیر النّساء، صفیه یزدان * معدن جود و كرم، عزیز پیمبر
گوهر بحر كمال و حشمت و عصمت * اختر برج حیا، سلیله حیدر
طاهره و پاك، هم‌چو مریم عذرا * صاحب عزّ و شرف، حبیبه داور
مفخر قم عُشّ اهل بیت رسالت * شهر حدیث و محدّثین موقّر
منبع زهد و عفاف و دانش و بینش * مركز ایمان و قدس و معرفت و فرّ
همچو پدر، قبله حوایج مردم * كارگشای بشر ز كهتر و مهتر
روضه او طور طالبان تجلّی * مهد كرامات و معجزات مكرّر
خاك درش توتیای چشم خلایق * بوی رواقش حیات‌بخش و معطّر
حُرمت آن، هم‌چو حُرمت حرم و بیت *حجر ومقام و صفا و زمزم و مشعر
مرقد پاكش مطاف عالی و دانی * خطّ ولایش، شعار اكبر و اصغر
صاحب این نعت واین صفات نكو كیست؟ *حضرت معصومه دخت موسی جعفر
ای فلك رفعت و سپهر معالی * ای شرف دودمان ساقی كوثر
ای همه اسلاف تو اعاظم عالَم * حجّت و پیغمبر و امام و رهبر
«لطفی صافی» ز هول روز قیامت * سخت غمین و پریش باشد و مضطرّ
چـون پدر وچون برادرش به همـه عمر * بوده شما را مدیح‌خوان و ثناگر
چشم امّیدش بود به سوی شما باز * تا برهانیدش از جحیم مسعّر

/1102001307