عرض ارادت‌هایی که شعر شدند
آسمان رو به تاریکی می‌زد و نماز مغرب و عشا ادا شده بود، ریسه‌بندی حرم نمی‌گذاشت که تو تاریکی شب را حس کنی و همه جا پر از صدای همهمه و شادی بود، صدای شعر در صحن‌های مختلف حرم پیچیده و صحن جامع رضوی مأمن گرم شاعرانی بود که با عشق خود برای امام مهربانی‌ها ابیاتی را سروده‌اند.
شاعران یکی یکی حاضر می‌شدند و ارادت خود را به ساحت خوبی‌ها عرضه می کردند، هر گوشه که می نشستی صدای دل‌انگیز شاعرانه‌ها را می‌شنیدی؛ روبروی گنبد طلا، چقدر زائر وجود دارد و صدای شاعران فضای معنوی حرم را دو چندان کرده است، سلام می‌دهند به امام غریب و می‌ایستند رو بروی گنبد، به همهمه‌ها که گوش می دهی می فهمی امام غریب ما چه مهمانانی با گویش‌ها و لهجه های گوناگون دارد، لبخندی گوشه لبت جاری می‌شود که این همه عاشق و دلداده برای امام غریب؟
سیدعلی موسوی‌گرمارودی، علیرضا غزوه، سیدرضا مؤید و محمدجواد غفورزاده(شفق) از شاعران برجسته کشور شروع به شعرخوانی در حرم رضوی کردند، یکی از دل شکستگی‌ها می گوید و یکی از درد غربت، یکی آرزوی پرواز دارد و یکی فقط سلامی به امام می‌دهد، شعرهایشان طولانی و پر از حرف نگفته بود، خوب که گوش می‌دادی مشاهده می‌کردی بعضی جاها با شاعر نقطه مشترک داری و او هم حرف دل تو را می‌زند.
بخش اول شعرخوانی با اجرای گروه سرود غدیر به پایان می‌رسد و بخش دوم را آغاز می‌کنند، گویی شاعران فضایی برای جولان دادن دیده‌اند و فرصت را مغتنم شمرده‌اند، چه حس خوبی است اینکه روبروی حرم ایستاده باشی و دل نوشته‌هایت را فریاد بزنی، صدایت در همه صحن‌ها بپیچد و مردم هم تو را با صدای صلوات تشویق کنند.
سر و صداها خیلی زیاد می‌شود، زائری می‌خواهد کنار گل‌ها عکس بگیرد و آن یکی چشمش به ریسه‌ها و به دنبال موقعیتی که گنبد و ریسه و سوژه‌اش در کادر به زیبایی ثبت شود، دنبال گوشه‌ای می‌گردم که خلوت‌تر باشد، آقایی را می‌بینم با لباس خادمان علی بن موسی الرضا(ع) و یک جعبه پر از نبات متبرک که دارد به زائران عیدی می‌دهد، عجب شور و هوایی در حرم حاکم شده...
غلامرضا سازگار، نادر بختیاری، عبدالجبار کاکایی و صابر خراسانی نیز در کنار دیگر شاعران گرانقدر کشور فضای حرم را پر از عطر دل انگیز شعر و سرور کردند، سعید بیابانی شاعر برجسته کشور هم وسط شعر هر شاعر ابیاتی می‌خواند که دل تو را پرواز می‌داد به بالاترین نقطه گنبد و آسمان حرم پر می‌شد از کبوترانه‌هایی که مرغ دل هر زائر در آن حضور یافته بود.
فضای عطر و شعر و نبات حرم امام رضا(ع)، گنبد و نقاره و سپند که در دست خادم امام رضا(ع) وجود دارد، کاش هر دل شکسته‌ای که قصد حضور کند بتواند به حرم بیاید و دل غمدیده خود را التیام بخشد، شب شعر در حرم رو به پایان است و فقط می‌توان زیر لب زمزمه کرد:
در این سپیده که میلاد آفتابی توست/ بخوان شکسته‌دلان را امام
نشد تمام شود شعر ناتمام امام/ تمام ثانیه‌ها مهر تو مستدام امام
/1102101305