حجت الاسلام شریف :شفاعت، یکی از نتایج بلای عظیم کربلا بود+ گزارش تصویری

پیغمبر صلی الله علیه و آله به مسجد آمدند و یکی از سیره هایشان این بود که می فرمودند: هر کسی بشارتی و مطلب قشنگی دارد، برای ما تعریف کند. خودشان هم می فرمودند. یک روزی یکی از خواب هایشان را تعریف کردند و فرمودند در خواب دیدم در مسیری حرکت می کنم و دو گله گوسفند به دنبال من حرکت می کردند. یک گله سیاه بودند و گله دیگر سفید بودند. گوسفندهای سیاه کم کم از اطراف من کم شدند ولی گوسفندهای سفید همچنان در کنار من بودند، تعبیر این خواب چیست؟ کسی از میان جمعیت گفت اگر اجازه می دهید من بر خواب شما تعبیر بگذارم. حضرت فرمودند: بگویید. عرضه داشت یا رسول الله آن گوسفندانی که به دنبال شما می آمدند و شما حکم چوپان آنها را داشتید امت شما هستند. آن گوسفندان سیاه پیروان شما از عرب ها هستند و گوسفندان سفید پیروان شما از عجم ها هستند. آن گوسفندان سیاه که با شما نماندند  عرب ها هستند که همیشه با شما نمی مانند. بعد گفت: این تعبیری که عرض کردم درست بود؟ حضرت فرمودند: بله و اگر خودم هم می خواستم آن را تعبیر کنم چنین تعبیر می کردم. بعد از مدتی آن شخص غیب شد و او را ندیدند. وجود مقدس خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله رو به اصحابشان کردند و فرمودند این شخص برادرم جبرئیل بود.

فرمودند اگر کسی امام حسین علیه السلام را در کربلا زیارت کند خدا را در عرش زیارت کرده است. جناب حبیب خیلی شخصیت ویژه ای است. در کربلا سه جا داریم که امام حسین علیه السلام شکسته شدند. یکی وقتی بود که شب عاشورا حضرت را ترک کردند. نه به این خاطر که تنها می شدند، ایشان در عالم ذر عهد بسته بودند که اگر شده است تنها بروند. جای دیگر بالای سر حضرت ابالفضل علیه السلام بود. جای دیگر که به تعبیری فرموده اند ابی عبدالله علیه السلام پیر شدند، بالای سر حبیب بود. این حبیب در خواب میرزای شیرازی می آید و میرزا از او می پرسد چه آرزویی داری؟ حبیب می گوید: آرزو دارم برگردم و به دنیا بازگردم و در مجلس عزای سیدالشهدا علیه السلام شرکت کنم و اینکه

یکی از نتایج این بلای عظیمی که در کربلا افتاد، شفاعت بوده است. هر جا روضه سیدالشهدا باشد، حرم سیدالشهدا علیه السلام است. در کامل الزیارات این روایت را می آورد که شقی به کربلا برود، سعید و خوشبخت بر می گردد. قفل ها در زیارت سیدالشهدا باز می شود. یکی از بزرگترین معجزات علی علیه السلام داشتن پسری چون امام حسین علیه السلام است. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند شبی که عروج کردم هیچ سوالی از من نکردند الا اینکه پرسیدند یا رسول الله از علی علیه السلام چه خبر؟ تا اینکه من گمان کردنم علی در آسمان ها مشهورتر از ما است. فرمودند در آسمان چهارم رسیدم و دیدم علی آنجاست. گفتم از ما سبقت گرفته ای؟ جبرئیل گفت: یا رسول الله با چه کسی صحبت می کنید؟ گفتم: با علی علیه السلام. گفت: این که علی نیست. گفتم: پس کیست: گفت: ملائکه به قدری برای علی بن ابیطالب علیه السلام دلتنگ می شدند که خداوند ملکی به شکل و سیمای علی علیه السلام خلق کردند. ملائکه آسمان وقتی دلشان برای ایشان تنگ می شود دور این فرشته طواف می کنند. امیرالمومنین را باید شناخت ولی نه این مدل هایی که ما می شناسیم.

پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمودند عمویم حمزه و برادرم جعفر را در خواب دیدم و پرسیدم بهترین اعمال چیست: گفتند اول اینکه به تشنه کامان آب بدهی. دومین این است که صلوات بر محمد و آل محمد بفرستی. سومین این است که به محبت امیرالمومنین علیه السلام برسی. گل سرسبدش محبت امیرالمومنین علیه السلام است. تکلیفی که ائمه علیهم السلام از ما می خواهند، شناخت اهل بیت علیهم السلام است. حال این شناخت باید در چه حدی باشد؟ ما باید در چه حدی امیرالمومینن علیه السلام را بشناسیم؟ آن معرفتی که محبت ایشان را می آورد در چه حدی است؟ ما باید در مقام نورانیت امیرالمومنین علیه السلام راه پیدا کنیم. هر کسی هم در حد وسع خودش می تواند. امیرالمومنین علیه السلام وقتی در مسیرشان به صفین به کربلا رسیدند جملاتی را فرمودند: اینجا محل پیاده شدن سوارکاران و بر زمین افتادن عاشقان است. اینجا محل به خاک و خون افتادن کسانی است که نه از قبلی ها کسی به پای اینها می رسد و نه از بعدی ها کسی به اینها می تواند برسد. این را امیرالمومنین علیه السلام یکی یکدانه عالم می گوید. علم انبیاء از علم اینها است. اینها همه شان حبیب و زهیر نبودند. یک عده شان مثل جناده بن عبدالرحمن بوده است. همه در این وادی نبوده اند. حبیب بالاتر شناخته بود و به همان اندازه هم امام حسین علیه السلام حالت انکسار در چهره شان می آمد. موقع نماز خواندن سیدالشهدا 12 تیر به تنش خورده بود و خودش ار هنوز نگاه داشته بود. اگر کسی حاضر است جان بدهد با ما بیاید. آن کسی که می خواهد همنشین من شود باید آماده جان دادن باشد. جناده یک جوان 13 ساله بوده است و موقع نماز خواندن خودش را ایستاده نگاه می دارد و آخ نمی گوید. شناخت اهل بیت این گونه است. سلمان از علمای روزگار شناخته شد. جناب ابوذر هم درجه ایمان دارد. هر کسی می خواهد زهد عیسی بن مریم علیه السلام را ببیند، ابوذر را بیبند.

سلمان و ابوذر برای این اصحاب اهل بیت علیهم السلام شدند که به دستورات اهل بیت علیهم السلام عمل کردند و از خودشان حرفی نزدند. تا وقتی خداوند خدایی می کند امیرالمومنین علیه السلام هم هستند. جوابی خوب است که از دهان مبارک امیرالمومنین علیه السلام خارج شود. شیعه ای خوب است که حرف خودش ار کنار بگذارد. امام صادق علیه السلام فرمودند: شیعه ما کسی است که هوای مولایش را بر هوی و خواست خودش غالب بداند، هیچوقت من نمی گوید. فرمودند می دانید کریم چه کسی است؟ گفت: کسی است که اگر به در خانه اش رفتی، آنقدر بی نیازت کند که دست پر شوی. لذا هر چه توسل کنیم که تا محرم ما را در حریم خودشان راه بدهند، ضرر نکرده ایم. اگر راه بدهند شامل کسانی می شویم که خداوند قلبمان را امتحان می کند. مومن ممتحن کسی است که هر چیزی از ما اهل بیت علیهم السلام به او بدهند می گوید می پذیرم، چون قلبش امتحان شده است.

/1102101304