حجت الاسلام خزاعی : هر کسی که بخواهد بنده خداوند شود راهی جز سیدالشهدا (ع) ندارد

ما زیارت عاشورا را اگر از زبان خدا بگوییم، با اینکه از زبان خودمان بگوییم متفاوت است. از زبان خدا اگر بخوانیم تمام اعضا و جوارحمان متوجه این می شود که خداوند متعال می فرماید اتفاقی که در روز عاشورا افتاد، بزرگترین مصیبت در جهان اسلام است. قرآن کریم می گوید: اسلام تنها دینی است که نزد خداوند اعتبار دارد و فقط اسلام است که ترویج داده شده است. مهم این است که از اول خلقت بشر تا روزی که قیامت برپا می شود، بزرگترین مصیبت در تاریخ روز عاشورا است. این را نه پیغمبر صلی الله علیه و آله و نه دیگر ائمه علیهم السلام می گویند، بلکه خود خداوند می گوید. بعد از عاشورا بخاطر این مصیبتی که انسان ها رقم زدند، خداوند بر تمام اهل زمین غضب کرد مگر کسانی که در زمره اصحاب امام حسین علیه السلام بودند.

اگر با این تصور زیارت عاشورا را بخوانیم تصورمان نسبت به سیدالشهدا علیه السلام تغییر می کند. در سلام زیارت عاشورا عرضه می داریم: سلام بر تو ای حسین، چه سلامی؟ سلامی که هر لحظه از شبانه روز این سلام بر تو ابلاغ می شود. این متنی از جانب خداوند متعال است. در قرآن کریم خداوند تنها به چند پیغمبرش سلام کرده است. « سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمینَ»1سلام بر نوح علیه السلام در هر دو عالم، «سلامٌ علی اِبراهیم»2سلام بر ابراهیم علیه السلام، «سلامُ علی آلِ یاسین»3در یک جا خداوند ویژه سلام می کند و می فرماید: سلام بر تو ای عیسی روزی که به دنیا آمدی و روزی که از دنیا رفتی و روزی که مبعوث می شوی. بیشترین سلام خداوند به حضرت عیسی علیه السلام است، اما به سیدالشهدا علیه السلام چگونه سلام می کند؟ سلام بر تو ای حسین که در هر لحظه از روز و شب بر تو سلام می شود. عظمت سیدالشهدا علیه السلام را نسبت به دیگر پیغمبران علیهم السلام نشان می دهد. سلام بر تو ای ابا عبدالله. آیا شما فکر می کنید، سیدالشهدا فرزندی به نام عبدالله داشته است که خداوند این لقب را برای او به کار برده است، یا منظور چیز دیگری است؟ به پیغمبر صلی الله علیه و آله لقب ابالقاسم داده شد، چون ایشان فرزندی به نام قاسم داشتند که از دنیا رفت و این کنیه روی ایشان ماند. در صورتی که امام صادق علیه السلام فرمودند: ابالقاسم از این رو بر پیغمبر صلی الله علیه و آله گفته می شود که: قاسم منظور مولا امیرالمومنین علیه السلام است که بهشت و جهنم را قسمت می کند و چون پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله در حکم پدر امیرالمومنین علیه السلام است این لقب را به پیامبر صلی الله علیه و آله نسبت داده اند. حال چرا به امام حسین علیه السلام لقب ابا عبدالله داده شده است؟ بعضی می گویند: برای حضرت علی اصغر علیه السلام داده شده است. برخی می گویند عبدالله فرزند یک روزه ای بوده است که در روز عاشورا به دنیا آمده است. اما حقیقت این لقب این است که در تشهد می گوییم: عبده و رسوله اول بنده است و بعد لقب رسالت را می دهیم.

راه سیدالشهدا(ع) راه بندگی است

هر کسی که بخواهد بنده خداوند شود راهی جز سیدالشهدا علیه السلام ندارد. کسی جز از راه امام حسین علیه السلام، نمی تواند به جایی برسد. اگر کسی در زمان موسی علیه السلام زندگی می کرد و یهودی بود و به دستورات دینش عمل می کرد اما موسی علیه السلام را دوست نداشت، اهل نجات بود. در اسلام اگر نماز را بخوانیم ولی علی بن ابیطالب علیه السلام را قبول نداشته باشیم هیچ کدام از عباداتمان قبول نیست. حتی اگر نماز را به همان شکل درستش خوانده شود ولی محبت و ولایت علی بن ابیطالب علیه السلام را قبول نداشته باشد، باز هم از جانب خداوند متعال پذیرفته نیست. اسلام بعد از پیغمبر می گوید شرطش محبت است. السلام علیک یا ابا عبدالله یعنی سلام بر تو ای پدر بندگان خدا. اینکه پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمودند: «أَنَا وَ عَلِيٌّ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّة»4 تفاوتی ندارد. همه اهل بیت علیهم السلام پدران ما هستند و مادرمان حضرت فاطمه سلام الله علیها هستند. این خیلی مرتبه بالایی است. سیدالشهدا علیه السلام پدر بندگان خدا هستند، چون راه سعادت را سیدالشهدا علیه السلام بر تمام بنده ها باز کردند. تعبیر غلطش این است که لعن برای عوام مردم است، اما همان شمر در روز قیامت طلبکار می شود، می گوید اگر من حسین را نکشته بودم، شما برای چه کسی گریه می کردید و گناهانتان آمرزیده می شد؟ چه کسی همچین چیزی گفته است. ما برای اینکه صفمان را از صف شما جدا کنیم برای امام حسین علیه السلام گریه می کنیم. محتوای عزاداری این است.

روضه به چه معنایی است؟

روضه اصطلاحش یعنی بهشت. در بهشت غم وغصه نیست. این بهشت برای این است که بگوییم از دشمنان اهل بیت علیهم السلام بیزار هستیم. از اینکه سیدالشهدا علیه السلام به شهادت رسیده اند ما بیزار هستیم. روضه تنها جایی است که هم تولی و هم تبری است. صلوات فرستادن فقط تولی است. لعن فرستادن فقط تبری است. تنها جایی که هم عملا و هم لسانا و هم فکری تول و تبری است در روضه است. من حسین علیه السلام را دوست دارم که برایش گریه می کنم. برای کسی که دوستش داشته باشم وقتی از دنیا برود گریه و عزاداری می کنم و ناراحتم که کسانی حسین علیه السلام را شهید کردند و تا آخر می گویم یالثارات الحسین. السلام علیک یا ابا عبدالله سلام بر کسی که راه سعادت را بر ما باز کردی. اگر تو نبودی ما انقدر نمی توانستیم به خدا نزدیک شویم. اگر تو نبودی ما چطور سره را از ناسره تشخیص می دادیم.

اسلام تاکید دارد که وقتی به یکدیگر می رسید، سلام کنید. سلام از سلم می آید، یعنی اینکه تو از من هیچ گونه آسیبی نخواهی دید. تنها ذره ای که بتواند تو را آزرده کند از جانب من نخواهی دید. تمام رضایت و رحمت ما در اختیار تو است. ذره ای از منِ خدا به تو هیچ ناراحتی، نخواهد رسید. اختیارات من همه اش به رضایت تو از دیگران بر می گردد. تو از کسی ناراحت باشی من هم از او راضی نیستم. اهل بیت علیهم السلام می فرمایند: ما اهل بیت با کسانی که با ما دوست هستند، دوست هستیم و با کسانی که با ما دشمن هستند، دشمن هستیم. سیدالشهدا علیه السلام راضی نمی شوند، به ما آسیبی برسد.

شرط امام حسین علیه السلام برای ما

خلاصه بحثی که کردیم این می شود که: سیدالشهدا پدر همه ما است و شرطی دارد و آن شرط هم این است که ما عبد باشیم. خدا را اطاعت کنیم و حلال و حرامش را رعایت کنیم. خداوند به امام حسین علیه السلام می فرماید تو از تمام گزندها محفوظ هستی و هر چیزی که بخواهد تو را اذیت کند، اختیار منِ خدا به آن چیز تعلق نمی گیرد. اگر ما در خط امام حسین علیه السلام و در راه ایشان باشیم، هیچ ذره و هیچ موجودی نمی تواند ما را آزرده خاطر کند. پس اگر ضربه ای خوردیم به دنبال این بگردیم که کجا از خط امام حسین علیه السلام خارج شده ایم. خوب بندگی کردن خدا و قبول ولایت پدرانه اهل بیت علیهم السلام ما را به جایی می رساند که جانمان را می دهیم.

سهل بن حسن خراساني خدمت امام باقر علیه السلام آمد و گفت: آقا نمی دانید من چه کرده ام؟ کل خراسان را آماده کرده ام که بیایند و بنی امیه را نابود کنند. حضرت فرمودند: یا سهل بن حسن برو داخل تنور بنشین. گفت: من چه کرده ام که می گویید داخل آتش بنشینم، از من بگذرید. حضرت فرمودند: بخشیدمت. هارون از آنجا می گذشت، حضرت فرمود: هارون بیا و به داخل تنور برو. هارون چشم هم نگفت. رفت پای تنور و داخل نشست. حضرت به غلام فرمودند: در تنور را هم ببندید حضرت به سهل بن حسن فرمود: از خراسان می گفتی؟ سهل گفت: آن شخص در تنور سوخت! حضرت فرمودند: بلند شو و در تنور را بردار، دید هارون در آتش دراز کشیده است و اصلا هم برایش مهم نیست. امام باقر علیه السلام فرمودند: این همه که گفتی یار جمع کرده ای، چند نفر مثل این در خراسان داری؟ گفت: نیست حتی یک دانه.

کسی که خوب ولایت اهل بیت علیهم السلام را بفهمد، خوب جانش را فدا می کند. در شب عاشورا تمام یاران امام حسین علیه السلام می دانستند فردا قرار است جانشان را فدا کنند.

/1102101304

پی نوشت:

1.  سوره صافات آیه 79
2. سوره صافات آیه 109
3. سوره  صافات آیه 130
4. بحارالأنوار 16 95 باب 6/ علل الشرائع، ج‏1، ص: 128