حجت الاسلام شهاب: خطر نفاق بدتر از کفر است

وارث: شام شهادت امام جواد علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام شهاب و مداحی  کربلایی حسن حسین خانی و کربلایی احمد زینعلی در حسنیه حضرت فاطمه سلام الله علیها برگزار شد.

در ادامۀ خبر متن سخنرانی حجت الاسلام شهاب را می خوانید:

امام حسین علیه ‌السلام می‌فرماید: «الناسُ عَبیدُ الدُنیا و الدّین لَعِقٌ عَلی اَلسِنَتِهِم یَحُوطُونَهُ مادَرَّت مَعایِشُهُم فَاِذا مُحِّصُوا بِالبَلاءِ قَلَّ الدَّیانُونَ.»¹

"مردم بنده دنیایند و دین بر زبانشان می چرخد و تا وقتی زندگی‌ هاشان بر محور دین بگردد، در پی آنند، اما وقتی به وسیله «بلا» آزموده شوند، دینداران اندک می ‌شوند."

دسته اول کسانی هستند که بنده این دنیا هستند و دین مثل آبنبات بچه در دهانشان است که مزمزه می کنند. تمام تلاششان این است که به دنیایشان برسند و وقتی یک امتحان برای آنها پیش بیاید، دینداران واقعی کم می شوند.

دسته دوم کفارند. کفر پنهانی نیست. همیشه آشکار است. نمرود عربده می کشید و می گفت آفتاب به ارادۀ من طلوع و غروب می کند. فرعون قهقهه مستانه می زد و می گفت: «انا ربکم الاعلی.»

ذات کفر این است که آدم وقتی حق را کشت، وحشی می شود. فریاد مستانه می زند.

افکار کافر، گناه آشکار است. مثل معاویه که گناه آشکار انجام می داد. عرق می خورد و زنا می کرد و خلاف شرع می کرد و تمام محرمات الهی در چشمش حلال بود.

دستۀ سوم منافقان هستند.

خطر نفاق

خطر نفاق بدتر از کفر است. انسان وقتی کافر را می بیند، فسقش را هم می بیند، نهایت می گوید من به عقلم رجوع می کند و دنبال کافر جماعت نمی روم.

اگر تاریخ را بخوانیم متوجه می شویم طمعِ اهل بیت پیغمبر صلی الله علیه و آله، منافقان آن هستند.

مسلم بن عقیل، شهید نفاق مسلمانان بود. اوج نفاق این است که چیزفهم های جامعه، -به تعبیری خواص جامعه- منافق باشند. این فاجعه است.

لذا اینکه این همه در مسیر مکتب تاکید به بصیرت شده، به خاطر همین است.

امام جواد علیه السلام فرمود: « لاتَكُنْ وَليّا لِلّهِ فىِ الْعَلانِيّةِ، عَـدُوّا لَهُ فِى السِّـرِ؛ اينگونه مباش كه در ظاهر با خدا دوستى كنى و در پنـهانى دشـمنى.»²

فقط در آشکارا به امام زمانت نگو دوستت دارم. بابی انت و امی یا آل رسول الله!

امیرالمومنین علیه السلام در نهج البلاغه می فرماید: کسانی که برای ما اهل هستند، قلیل اند. بعضی از آنها ادعای محبت ما را می کنند ولی «مستوحش له» برای ما خانواده وحشی شدند. پرسیدند به چه واسطه ای. گفتند به بلای نفاق.

داستان خواجه ربیع

در مشهد قبر فردی به نام خواجه ربیع است که برایش بقعه هم درست کرده اند. این فرد از آن افراد بود. از اسلام فقط نماز و سجاده را فهمیده بود. روز صفین، امام علی علیه السلام به او گفت:مرد حسابی اگر ملاکت از اسلام سجده است، حقیقت سجده جلویت ایستاده است. بلند شو. شمشیر بزن. الان من تنها هستم. گفت آدم شمشیر را بر صورت کسی می زند که دیشب صورت هایشان بر خاک افتاد و گفتند العفو؟

امام رفتند در خیمه شان نشستند. ابن عباس و مالک با هم آمدند در خیمه رفتند و دیدند امام سرشان را بین دو زانویشان گذاشته اند و اشک می ریزند. فریاد می زند: « الهی ملانی و خلصونی من هذه الامة» خدایا علی را از دست اینها نجات بده. در خواص امت نباید نفاق دیده شود. چون وقتی دیده شد ضریب آن پتانسیل بالای اعتقادات معرفت الامام- حقیقت امامت که هدایت می آورد- آنقدر ضعیف می شود که دشمن می آید روی عوام کار می کند. عوام را اسیر جهالت ها می کند.

خدا آن ساعتی را نیاورد که جهل مانند آبی روان در جامعه برای عوام امت جاری می شود.

کج باوری و کم باوری به مذهب که الان دانشگاه هایمان را گرفته و آقا به خاطر محاسنی که گذاشته در خیابان بین هم نوعانش محکوم است. البته الان مد شده است گاهی مدل ریش داعشی می گذارند! ما رفتیم محاسن را کوتاه که کردیم که نگویند داعشی است! یک چهره بچه مذهبی در جامع خیلی لگد می خورد و مشت می خورد. همۀ خطر را برون مرزی ندانیم. درست است که آن نامردان هم در آن طرف نشسته اند و تحریکات را حاصل می کنند ولی بستر، بستری شده که باید ببینیم خودمان در برخورد با امام زمانمان در عصر غیبت با نایبتش چه معامله ای می کنیم؟ شفاف؟ یا بقول امام صادق علیه السلام : «السنتکم لنا و سیوفکم علینا» زبان هایتان با ماست و شمشیرهایتان بر پشت ماست؟

امام صادق علیه السلام به خواص از اصحابشان می گفتند: «نفاق خواص و آگاهان کمر جعفر بن محمد را شکست. انتظار از تویی که چشیده ی مکتب هستی خیلی بالاتر از اینحرف هاست.»

ماها برخلاف اهل سنت هستیم. آنها می گویند از علی تا یزید همه، "خیر اصحاب الامة" هستند. حالا می خواهد علی سرکار باشد یا یزید سرکار باشد. هردو خلیفه پیامبرند. منطق و معنایشان هم این است که می گویند خوبی ها را بگیر و بدی ها را رها کن. که رها نکردند.

ولی برای ما روز قیامت، امام زمان ما، حجت بالغۀ خدا بوده است.

خدا سوال می کند: من حجت مفترض الطاعة ای به نام مهدی جلوی چشمت گذاشتم. قبل از مهدی من یازده پیشوای الهی، با قول و فعلش حجیت شرعی برای شما ایجاد کرد، چرا با مبنا و مکتب اینها که مکتب من بود پشت و رو بازی کردید؟ چه جوابی دارید که بدهید؟

اثرات نفاق

پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: « ثَلاثٌ مَن كُنَّ فيهِ كانَ مُنافِقا و إن صامَ و صلّى و زَعَمَأنّهُ مُسلِمٌ»³ سه چیز اگر در بین مردم بود، منافقان آن جامعه را بر اصل نفاق حکومت می کنند. اگرچه می بینی طرف مقابلت اهل نماز است، روزه می گیرد و جا افتاده که او بچه حزب اللهی است ته اسلام در دستش است.

اثر اول: «و إذا وَعَدَ أخلَفَ»، منافق پیمان شکن است.

منافق عهد نگهدار نیست، بزرگترین عهد معهود خدا روی زمین به نص صریح آیات و روایات ولایت ولی او است. قرآن می فرماید: «أَلَمْ أَعْهَدْإِلَيْكُمْيَا بَنِي آدَمَأَن لَّاتَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ»⁴

از امام صادق علیه السلام پرسیدند یعنی سنگ و چوب و بت و درخت نپرستند؟ فرمودند نه آن توحید محض، ولایت محمد و آل محمد است. تمام انبیاء وامدار این ولایت بودند. اگر آن را زمین گذاشتی، زمین خوردی.

اثر دوم: «و إذا ائتُمِنَ خانَ». منافق اهل خیات در امانت است. بزرگترین امانت خدا که ولایت اهل بیت علیهم السلام است، به آن خیانت می کنند.

اثر سوم: «و إذا حَدَّثَ كَذَبَ». اهل نفاق چون پایه و اساس و شالوده وجودی شان خاک و گل است متمسک به دروغ می شوند.

/1102101306

پی نوشت:

1. تحف العقول، ص 245.

2. بحار الانوار: ج78 ، ص365

3. ميزان الحكمه ج12، ص 346

4. سوره یس آیه 60