حجت الاسلام تقیان : متقین شوق رسیدن به ثواب نعمات را دارند

احکام نمازگزار

مستحب است که انسان پاک ترین لباس را برای نماز استفاده کند. لباس نماز گزار شرایطی دارد و یکی از آن شرایط این است که غصبی نباشد. اگر لباس نماز گزار از پول رشوه یا دزدی یا پول با حرام تهیه شود نماز آن شخص باطل است. ولو یک جزئی از آن پول این چنین آمده باشد. مثلا خمس و زکات مالش را پرداخت نکرده باشد و برود لباسی برای نمازش بخرد، نمازش صحیح نیست.  یکی از شرایط لباس نمازگزار این است که مباح باشد و غصبی نباشد. دومین شرط این است که لباس نمازگزار از حیوان حرام گوشت تهیه نشده باشد. اگر با آن نماز بخواند نمازش باطل است. ولو اینکه بر لباسش یک موی گربه یا سگ باشد و اگر بر لباسش باشد نمازش باطل است. بعضی از لباس هایی که چرم است اگر یقین دارد لباسش چرم طبیعی است باید از حیوان حلال گوشتی باشد که ذبح شرعی شده باشد. آخرین نکته ای که باید نسبت به لباس نمازگزار توجه کرد این است که لباسش خالص ابریشم طبیعی و طلا بافت نباشد. البته این حکم مخصوص مردان است. یا اگر مردی همراهش انگشتر و زنجیر طلا باشد حرام است. برای خانم ها چه در نماز و چه در غیر از نماز مانعی نیست.

ویژگی های متقین

از ویژگی های متقین از خطبه علی بن ابیطالب علیه السلام، حضرت هشتمین ویژگی متقین را می فرماید: متقین شوق رسیدن به ثواب نعمات و شوق رسیدن به الی الله را دارند. می خواهند هر چه زودتر به ثواب نعمت هایی که خداوند فرموده است برسند و ایمان دارند. «شَوْقاً الَى الثَّوابِ وَ خَوْفاً مِنَ الْعِقابِ»¹ می ترسند از اینکه در گناهی قرار بگیرند و به آن ثواب نتوانند نائل شوند. امیرالمومنین علیه السلام می خواهند بفرمایند مومنین هیچ تعلقی به این دنیا ندارند و در مقابل کسانی که از تقوا دور هستند دلبستگی و تعلقشان به این دنیا بسیار زیاد است و این دنیا را جنت و بهشت خودشان می دانند. مومن این دنیا برایش سجن است. این دنیا مثل زندانی است و هر لحظه انتظار این را دارد که اجل مقرر برسد و به آن ثواب نائل شود و در گناه نیفتد. در شب های عملیات شهدا از هم سبقت می گرفتند. خداوند در نزد این متقین بسیار در روح و جانشان بزرگ جلوه می دهد. محکم ترین پشتوانه و تکیه گاهشان خداوند است. بنابراین اگر مشکل و گرفتاری و سختی در این دنیا برایشان به وجود آید به در خانه خداوند می روند تا این گرفتاری و مصیبت برطرف شود. حضرت موسی بن جعفر علیه السلام مریض شدند و در بستر بیماری افتادند و  برایشان طبیب آوردند و او دارویی تجویز کرد. حضرت رو به قبله رفتند و دست هایشان را بلند کردند و فرمودند: خدایا تو به من این بیماری را داده ای، از خودت هم شفایش را می خواهم. خداوند در روح و جسمش بزرگ جلوه کرده است.

همه مشکلاتی که برایمان به وجود می آید، در تمام این حالات برای متقین فرقی ندارد. حضرت می فرمایند: خداوند در روح و جان این ها بزرگ جلوه کرده است و غیر خدا برای اینها معنایی ندارد. روایت داریم حضرت داشتند صحبت می کردند عده ای سمت پیامبر صلی الله علیه و آله سنگ پرتاب کردند و به پیشانی ایشان خورد و بر روی صورت ایشان خون جاری شد. حضرت علی علیه السلام آن زمان نوجوانی بودند و به خانه رفتند تا حضرت خدیجه سلام الله علیها را خبر کنند. پیامبر صلی الله علیه و آله به سمت کوه رفتند. وقتی آنها آمدند تا حضرت را پیدا کنند، دیدند پیامبر صلی الله علیه و آله نشسته است رو به قبله و می گوید: مگر من چه می گویم که اینها به این صورت با من برخورد می کنند؟ این است که ما در مصیبت ها و مشکلات باید از جانب خداوند بخواهیم که مشکلاتمان را برطرف کنند.

ما، به دریا حکم طوفان می دهیم                                     ما به سیل و موج فرمان می دهیم

رودها از خود نه طغیان می کنند                                       آنچه می گوییم ما، آن می کنند

قطره ای کز جویباری می رود                                          از پی انجام کاری می رود²

این است که ما توسلمان را در مشکلات و سختی ها فقط از جانب خداوند باید بخواهیم تا رفع شود.

/1102101304

پی نوشت:

1.    

نهج البلاغه: خطبه 184.

2.    

گفتگوی خدا و مادر موسی پروین اعتصامی