حجت الاسلام پناهیان: در عرفه چه آرزویی کنیم؟
در ادامۀ خبر متن سخنرانی حجت الاسلام پناهیان را می خوانید:
دین در یک خانواده، دریک محیط کوچک، معمولاً و غالباً محبت و دوستی و آرامش و رحمت تولید می کند، موجب صلح و صفا می شود، موجب گذشت می شود؛ ولی دین معمولاً در یک جامعۀ بزرگ موجب اختلاف و دعوا و درگیری می شود. البته ما اولین درگیری که در جامعه بشری دیدیم، در یک خانواده بود. ولی نوعا و عموما و دین در محیط های کوچک، بیشتر رحمت و عطوفت ایجاد می کند و در محیط های بزرگ بیشتر دعوا و نزاع ایجاد می کند. این مقدمه را به این صراحت عرض کردیم تا به این سوال پاسخ دهیم که چرا امام محمد باقرعلیه‌السلام را به شهادت رساندند؟ چرا امامان ما را به شهادت رساندند؟چرا انبیاء همیشه با دشمنانشان درگیر بودند و چرا می خواستند پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله را که بعد از بعثتشان ایشان را امین مردم مکه می نامیدند، و همه به ایشان احترام می گذاشتند، به قتل برسانند. چرا امامان ما را به شهادت می رساندند؟ مگر امامان ما چه کار داشتند؟ اکثر امامان ما علنا کاری نمی کردند. عملا کار سختی نمی کردند، چون اصلا نمی شد که انجام بدهند. مستقیماً نرفته بودند کسی را ساقط کنند، ولی باز هم امامان ما را مظلومانه به شهادت می رساندند.
دلیل به شهادت رساندن اولیاء الهی چیست؟
چون دین در ذات خودش خاصیت هایی دارد، انبیاء و اولیاء الهی حرف هایی می زنند، که آن حرف ها قدرت طلب ها را به دشمنی وادار می کند و قدرت طلب ها به کمتر از این راضی نمی شوند که اولیای خدا به قتل برسانند.
امام رضا علیه‌السلام خدمت بسیاری به مامون کرد، اما در آخر مامون امام را به شهادت رساند. امام باقر علیه‌السلام در نهایت صبر و سکوت به سر می برد، ولی در دین حرف هایی وجود دارد که او نمی تواند نزند. حرف هایی وجود دارد، که اگر کسی بزند، دشمن پیدا می کند. این حرف ها باعث می شد ائمه معصومین را به قتل برسانند یا انبیاء الهی را استهزاء کنند.
قدرت ها در جوامع بزرگ بسیار حریصِ قدرت می شوند. خیلی از مردم درد قدرت پرست ها را نمی فهمند. نمی فهمند که در معرض چه امتحاناتی هستند. به خاطر همین است که از اول خلقت تا الان، جز برخی لحظات کوتاه قدرت ها همیشه دست طواغیت بوده است. اولیای خدا همیشه مظلوم و مردم همیشه محروم بوده اند.
الان همه در معرض قدرت و قدرت طلب نیستند، اما قدرت طلبان را می شناسند. پس باید قدرت طلب ها را کنترل کنند، دشمنی های آنها را با اولیاء خدا کنترل کنند.
کلامی از امام باقر (ع) که قدرت طلبان را آزرده می کند
یکی از حرف هایی که قدرت طلب ها را دشمن اولیای خدا می کرد و باعث می شد انبیاء و اولیای الهی را بکشند این بود:
قال الباقر (علیه السلام)، قال الله تعالی: «لاعذبن کل رعیه فی الاسلام دانت بولایه کل امام جائر لیس من الله، و ان کانت الرعیه فی اعمالها بره تقیه. و لاعفون عن کل رعیه فی الاسلام دانت بولایه کل امام عادل من الله و ان کانت الرعیه فی انفسها ظالمه مسیئه.»
خداوند متعال می فرماید: قطعا عذاب می کنم مردم مسلمانی را که بپذیرند ولایت و سرپرستی و ریاست کسی را که خداوند نگفته او باید رئیس باشد. اگرچه آن مردم اعمالشان نیکوکاری و تقوا باشد. قطعا می بخشم مردمی را که امام و ریاست یک فرد عادل را بپذیرند. اگرچه گناهکارو ظالم باشند.
این کلام از خداوند است. خداوند می فرماید کسی که دو خصوصیت داشته باشد: عادل باشد و از خدا باشد.
عمر بن عبدالعزیز در زمان امام باقر علیه‌السلام کمی عدالت داشت. وقتی او از دنیا رفت امام فرمود: او الان در عذاب است. گفتند: چرا آقا؟ امام باقر علیه‌السلام فرمود: او "من الله" نبود. حتی فدک را برگرداند و به بنی هاشم رسیدگی کرد ولی به جهنم رفت. چون خدا نگفته بود در اینجا شما بایستد و رئیس باشد. اگر کسی کار خوب هم بکند، به هرحال باید دو ویژگی داشته باشد: عادل باشد و من الله باشد.
تحلیل سیاسی اش اینگونه است که اگر امامی عادل نباشد، نباید او را قبول کنیم. در این صورت حتی اگر آدم خوبی هم باشید، باید به جهنم بروید. بعضی ها می گویند بابا ولمان کنید می خواهید همه چیز را به زور سیاسی کنید!
اگر شما جلوی امامی که عادل نیست، بایستید. به هیچ کس ظلم نمی شود.
یکی از مسئله های قدرت طلبان از بین بردن اولیای خدا است چون اولیای خدا اینگونه حرف می زنند.
کلام امام باقر (ع) درباره امامت
امام باقر علیه‌السلام در مورد رئیس جامعۀ دینی، کلماتی دارند که البته قدرت طلب ها از آن بدشان می آید:
امام باقرعلیه‌السلام می فرماید: «ان الامامة لا تصلح الإمامة إلاّ لرجل فيه ثلاث خصال: ورع يحجزه عن معاصي الله، و حلم يملک به غضبه، و حسن الولاية علي من يلي حتي يکون لهم کالوالد الرحيم أو حتي يکون للرعيّة کالأب الرحيم»1
صلاح نیست امامت به دست کسی بیفتد، جز کسی که این سه خصلت را داشته باشد:
1. ورعی داشته باشد که او را از محرمات جدا کند.
2. بردبار باشد تا بتواند به واسطه آن مالک غضب خود شود
3. با زیردستان خودش خوب رفتار کند به گونه اي که رفتار او نسبت به مردم مانند رفتار پدري مهربان نسبت به فرزندان اش باشد.
جامعۀ ما به فرمودۀ امام (ره) از جامعۀ مدینه بهتر است. چون مردم ولایت فقیه را طوری پذیرفتند که در زمان پیغمبرصلی الله علیه و آله ولایت ایشان را نپذیرفته بودند.
روز عرفه
دعای عرفه را بخوانید. روز عرفه یک تنه می توانیم کل ماه رمضان را جبران کنیم. از امام حسین علیه‌السلام بالاتر برای دعا خواندن در روز عرفه نداریم. دعای امام حسین علیه‌السلام را در روز عرفه بخوانید.
اولاً آرزو کنید ای کاش من عرفات بودم، ثانیاً بالاتر از این آرزو، آرزو کنید ای کاش الان بین الحرمین بودم، دستتان را به پایتان بکوبید و بگویید کاش من الان کربلا بودم.
بعد دعا را شروع کنید چون این آرزو مقدمه اش کل این دعایی است که می خواهید بخوانید.
خدا اول به زائرین حرم امام حسین علیه السلام نگاه می کند بعد به کسانی که در عرفه هستند. بعد خواستید دعای عرفه را بخوانید، بگو خدایا من کجا دعا کجا؟ من اصلا دعا نمی خوانم. پس چرا آمده اید عرفه؟ چون سود می برید از این دعا. بگویید آمده ام دعا خواندن امام حسین علیه‌السلام را ببینم. دوست دارم وقتی با خدا مناجات می کنم، بشنوند.
بعد دعایتان را شروع کنید. بعد خداوند هرچه به حسین علیه‌السلام بدهد به ما هم می دهد.
دعای عرفه در یک کلمه دعای شکر است
در بعضی روایات فرموده اند: ثواب شکر از صبر بیشتراست. قرآن می فرماید: «قَلِیلٌ مِنْ عِبَادِی الشَّکورُ»2 کسانی که شکرمی کنند کم هستند. می خواهید در دعای عرفه عذرخواهی کنید، از کم بودن شکرتان عذرخواهی کنید. شکر را در برنامه زندگی تان بالا ببرید.
/1102101306
پی نوشت:
1. همان، ج27، ص 250، ح10
2. سورۀ سبا آیه 13