حجت الاسلام بی آزار تهرانی : آنچه که باید در غدیر ابلاغ میشد نقطۀ عطف امامت و رسالت بود

یک داستان

یکی از معلمان معاندی که گرایش وهابیت داشته است به دختر که برخورد میکند میگوید فردا باید ولی خود را بیاوری. آن دختر هم فردا دوست خود را میبرد. معلم میگوید من به تو گفتم ولی خود را بیاور رفتی دوستت را آوردی؟ دختر میگوید شما هزار و چارصد سال است میگویید ولی به معنای دوست است. شما این عقیده را دارید. اگر ولی یعنی بزرگتر و صاحب کمال و یعنی کسی که همۀ شئون تو تحت تصرف و ولایت اوست من به اندیشه شما عمل کررم. این معلم دیگر نتوانست صحبتی کند.

یوم الفرح

امام هشتم علیه‌السلام میفرمایند روز غدیر پنجاه اسم باطنی دارد. یکی از آن پنجاه اسم یوم الفرح هستش. یعنی روز شادی شیعه. روزی که اگر شما کمترین تجارت معنوی را بخواهید بکنید اگر شالوده و شاکله تان هم جدی است آن روز برای گل روی امیرالمومنین خودت را بشکن و لبخند به لبت داشته باش. روز غدیر یک روز نیست. سه روز متوالی است و این سه روز متوالی سند رد آن ادعایی است که میگویند پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله صدو بیست هزار نفر جمعیت را در گرمای حجاز جمعیت را نگه دارد و بفرمایند آنهایی که رفته اند بگویید برگردند و آنهایی که نرسیده اند منتظر میمانیم تا برسند چون من کار مهمی دارم. آن هم کاری است که امر خداوند است. حتی بعضی رفته بودند زیر درختان برگ پهن که آفتاب گزندشان نکند. پیامبر فرمودند همه از زیر درختان بیرون بیایید و در تابش خورشید قرار بگیرند. همه باید جمع شوید. چه چیز مهمی را پیامبر میخواهند بفرمایند که این طور همه را جمع کرده اند؟ میخواهند بگویند با علی دوست باشید؟ خوب این سند که برای همه شخصیت های اسلامی آن روز و همۀ دوران مشخص است همین که پیامبر محبوبۀ ذات خدا، ودیعه و یادگاری و جان جانانش حضرت صدیقه کبری سلام‌الله‌علیها را دست علی مرتضی سپرده یعنی بین همه آنهایی که آمدند در خانه مرا زدند آن کس که قابل است و اهلیت دارد علی مرتضی علیه‌السلام است. مهر فاطمه زهرا اگر علی بن ابی طالب را انتخاب کرده مهر نبوی هم متعلق به اوست. چرا؟ برای اینکه پیغمبر این مدال را برای دخترش داده است. خلیفه دوم میگوید علی مرتضی دوازده ویژگی خاص دارد اگریکی از این دوازده تا را به آل خطاب بدهند که کل آل خطاب یک سر و گردن از ابناء بشر بالاترند. یکی از آن دوازده ویژگی این است که پیغمبر خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله حضرت علی بن ابی طالب را منتخب قرار دادند برای اینکه هم وزن معنوی فاطمه سلام‌الله‌علیها باشد.

مدح حضرت علی علیه‌السلام از زمانیکه حضرت در قنداق بودند

دوستی پیغمبر را ابن آل حدید که شیعه نیست میگوید: سیره تابناک نبوی این بود که تقریبا هرروز در فضیلت علی مرتضی یک حرفی زده است. روزی نبود آل خود را دعوت به مهر علی بن ابی طالب نکند. علی مع القرآن و القرآن مع علی. علی مع الحق و الحق مع العلی. این ها تمامش در کتب اهل سنت به عنوان کلام صادر شده از لبان مطهر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله مطرح شده است. تواتر لفظی است. علی حبه ایمان و بغضه کفر. یا علی انت صراط المستقیم. پیامبر از آن لحظه ای که قنداق امیرالمومنین علیه السلام در دستشان بود و از خانه کعبه بیرون آمدند تا زمانی که پیامبر در دامان امیرالمومنین جان سپرد تمام عمرشان مدح علی ابن ابی طالب انجام داده اند. پس این کار جدیدی نیست که خدا در قرآن بفرمایند اگر این کار را انجام نداده باشی بیست و سه سال بعثت تعطیل میشود و هیچ کاری بنا بر مسیر ابلاغ دین خدا نکرده ای. اگر بحث خلافت صرف باشد که پیامبر در یک برهه ای کوتاه بخواهند بی مقدمه بیایند کسی را که مردم نشناسند و یک مرتبه بیایند مردم سالاری را کنار بزنند و بگویند ای مردم که تا الان سردرگم بودید این انسانی که الان میبینید جانشین من است. صحبت جانشینی هم در تمام غزوات مکررا تکرار شده است. که وقتی پیغمبر به غزوه تبوک رفتند مولا بی قرار شدند و فرمودند یا رسول الله جنگی نبود من کنار شما نباشم. پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمودند شما باید بمانید. مولا منقلب شدند و فرمودند رخصت نمیدهید مثل همیشه مثل پروانه دورتان بگردم؟ آقا فرمودند که علی جان : تو جانشین منی .همچنان که جناب هارون جانشین حضرت موسی بود. با این تفاوت که بعد از من پیامبری مبعوث نمیشود. اگر قرار به صحبت در مورد جانشینی بود که در قبل از پانزده سالگی حضرت علی علیه‌السلام هم در جمع خویشاوندانشان سه مرتبه اعلام کردند که کسی که اول ایمان آورنده به من و خدای من باشد جانشین من خواهد بود. در کل این جمعیت آن کسی که گفت یا رسول الله ذره ذرات وجودم محو عظمت شماست آقای ما امیرالمومنین علیه‌السلام بودند. و بعد از بار سوم پیامبر دست حضرت را گرفتند و فرمودند یا علی جان انت اخی و وصی و خلیفتی من بعدی لحمک لحمی و دمک دمی. پس صحبت خلافت هم خیلی وقت پیش انجام شده. آنچه که باید ابلاغ میشد یکی امامت بود و دیگری نقطۀ عطف رسالت و امامت بود. آنهایی که اگر پیامبر نگوید هیچ کاری نکرده است همین است. جان و هویت نظارت معصوم کنار قرآن در روز غدیر مطرح شد. پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله نقشۀ راهی را که الی الابد میتوان از آن مستفیذ شد به ما ارائه دادند. اولین چیزی که بعد از رحلت پیامبر مطرح شد این بود که گفتند حسبنا کتاب الله.