حجت الاسلام ادیب یزدی : بیست و سه سال کار پیامبر اکرم (ص) معرفی امیرالمومنین (ع) بود

هرچه اصرار میورزیم که واقعۀ مدینه و رمی جمرات امسال یک واقعه اتفاقی است و براثر اهمال گری و تسامح بوده نمیتوان باور کرد. چون دلایل متعددی مبنی بر عمدی بودن این مساله وجود دارد. در روز عید قربان و مقلدین و مراجع شیعی قبل از ظهر رمی میکنند تا راه باز شود برای ذبیحه. ذبح کند تا راه باز شود برای حلق، حلق کند تا از احرام دربیاید. برای همین حجاج ایرانی و حجاج شیعی خیلی عجله دارند زودتر بروند رمی کنند چون کلید عملیات و آغاز عملیات با رمی است. اهل سنت و فرقه های دیگر اسلامی رمی قبل از ظهر را جایز نمیدانند. لذا سنی ها فوج  فوج پشت سر جمعیت عقبه منتظر مینشینند تا اذان ظهر بشود. اذان ظهر که میشود یک مرتبه جمعیت اهل تسنن هجوم میاورند و در این هجوم معمولا کشته داریم.

امسال حجاج ما را که همیشه از چهار، پنج خیابان عبور میکردند داخل یک خیابان سوق العرب میکنند و از جلو یک مرتبه راه بسته میشود و از عقب هم اجازه نمیدادند کسی از منطقه دور شود. خود به خود جمعیت متراکم میشوند در هم به گونه ای که راه نفس کشیدن از مردم گرفته میشود! و بعد هم ماموران سعودی تماشا میکنند، آن حاجی فریاد بزند آب آب! اما اون نا نجیب آب بخورد وبقیه اش را هم در زمین بریزد ولی به آن حاجی ندهد که در حال جان دادن است! این طرز رفتار با مهمان است؟ هرچند مهمان نانوازی این ها سابقه دارد. مگر امام حسین علیه السلام مهمان آنها نبودند؟ و جالب است که اکثر این ها شیعه بودند. مالی شیعه بودند. هند شیعه بودند. از بحرین چند نفر شیعیان شهید شدند. از ایران اسلامی عزیز هم که همه شیعه بودند! آقا میفرمایند این ها لااقل مهاجر الی الله بودند و بعد از شهادت مهاجر علی الله بودند.ب ه نظر می‌ آید این بلاهایی که ما اصلا انتظارش را نداریم و یک مرتبه چنین ابتلاء سنگینی بر ملت مظلوم ما وارد میشود شاید خداوند دارد ما را آماده میکند برای مسائلی که در پیش داریم. اگر به کتاب شریف الزام الناصب فی احوالات امام الغائب مراجه بفرمایید دارد که در منا که محل امن است بدون شمشیر و بدون تیر خوبان کشته و درگیر میشوند. این ابتلاء الهی است و این غربالگری حضرت حق تعالی است که جان امت را برای درک وصل حضرت یار آماده میکند.

غدیر

بیست و سه سال کار پیامبر اکرم صلوات الله علیه معرفی امیرالمومنین علیه السلام بود. تعداد روایاتی که پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله دربارۀ مولای متقیان و شرح اضلاع شخصیت بینظیر حضرت امیر صادر شده بسیار زیاد است. پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله در خلوت و جلوت در صلح و جنگ و در ملاقات های انفرادی و اجتماعی و ... همه جا از امیرالمومنین علیه‌السلام سخن میگفتند. در جایی میفرمایند من مامورم به دوست داشتن علی بن ابی طالب. در مواقع مختلف و مواضع گوناگون پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله حضرت امیر علیه‌السلام را به همگان معرفی میکردند. بعد از اعلام مراتب رسالتشان به بستگان و فامیل و بزرگان قریش اولین کلامی که از لسان پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله به گوش رسید این بود که اول کس که با من بیعت کند جانشین و خلیفۀ من است و مولای متقیان در سن ده یا سیزده سالگی بلند میشوند و میگویند من با شما بیعت میکنم. همان جا پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمودند یا علی : انت خلیفتی و وصییی و وارثی من بعدی لحمک من لحمی و دمک من دمی.

همان روز اول که پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله رسالتشان را اعلام کردند مسالۀ وراثت و امامت و ولایت مولای متقیان را اعلام کردند. پیغمبر اکرم صلوات الله علیه در مواضع مختلف چه سیزده سالی که در مکه بودند و چه در ده سالی که در مدینه تشریف داشتند در این مدت روزی نبوده که پیغمبر از امیرالمومنین علیه السلام سخن نگفته باشند و اصلا رفتار پیغمبر با امیرمومنان غیر از رفتارشان با سایر مردم بود. وجود مبارک حضرت امیر پروردۀ دامان رسول خداست و از روز اول برای همین منظور آقا تربیت شدند.

مسالۀ امامت هم مسالۀ بسیار بسیار مهمی است. باید کسی باشد که از نظر ایمان هم از نظر علم و همچنین از نظر اقناع نفوس تشنۀ مردم راه بلد باشد. اصلا مسالۀ حضور حضرت امیر علیه‌السلام در کنار پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله بلافاصله بعد از امر نبوت مطرح میشود. روایت هم میفرماید: هیچ پیغمبری در این صدو بیست و چهار هزار نفر نبوده که جانشینی داشته است که خودش در تربیت آن جانشین نقش اول داشته و تمام فضایل و یافته های خود را به او بازمیگردانده و تحویل میداده که بعد از او بتواند مسیر را ادامه دهد. مخصوصا انبیاء اولوالعظم که هرکدام چند جانشین داشتند چون میدانید که حضرات انبیا اولوالعظم در بسیاری از مسایل با هم مشترکند. این پنج پیامبر اولوالعظم هرکدامشان چند جانشین داشتند نه تنها پیامبر اسلام.

بر حسب روایاتی که داریم در منابع مهدویت، در میان انبیا بعضی ها در غیبتند در میان اوصیا بعضی در غیبتند لکن سرور اهل غیبت امام عصر عجل الله تعالی هستند و دست همه شان به استدعا و التماس در خانه صاحب العصر و الزمان دراز است! مساله امامت یک مساله اصلی و قطعی در زندگی پیغمبر اکرم صلوات الله علیه و در رسالت آن حضرت است. بعضی ها خیال میکنند مساله امامت مساله فرعی است! گاهی اوقات بعضی دوستان از مسلمات شیعی کنار میگیرند برای اینکه دل بعضی ها را به دست بیاورند. این درست نیست! وقتی در امامت ما مشکل داشته باشیم در نبوت و توحید و معاد هم مشکل داریم! آنها معتقدند خدای تعالی در منظر واقع میشود این خلاف واقع است. خدای تعالی در هیچ شرایطی در منظر واقع نمیشوند. و اصل ایراد از امامت شروع میشود و به امامت ختم میشود. انشاالله در برافراشتن پرچم غدیر با کمال ایقان و ایمان محکم بایستیم. نوک سوزنی در خصوص غدیر کوتاه آمدیم ببینید چطور انکار کردند؟ لذا شیعه تجربه کرد و در خصوص جریان کربلا کوتاه نیامد و به هر قیمتی کربلا را زنده نگهداشت!