حجت الاسلام صدیقی: تقوا، حیات دل است
وارث: مراسم شب اول محرم با سخنرانی حجت الاسلام صدیقی و مداحی حاج حسین سازور در هیئت موج الحسین علیه السلام برگزار شد.
در ادامۀ خبر متن سخنرانی آیت الله صدیقی را می خوانید:
در خطبۀ همام امام علی علیه‌السلام به درخواست جوانی که از حضرت خواست برایش متقین را توصیف کند، گویا من دارم تقوا را می بینم، آیه ای از قرآن خواندند: خدا با کسانی است که تقوا دارند.
آدم باتقوا خدا را صاحب خودش می داند
تقوا یعنی با ترمز حرکت کردن، یعنی کنترل داشتن، یعنی ول نبودن، یعنی در برابر تیرهای شیطان در ایمان و ولایت سنگر گرفتن، یعنی در پناهگاه بودن. آدم بی تقوا، ول است. چشم و زبان و خودش ول است، صاحب ندارد. انگار بیرونش کرده اند و به او گفته اند کاری با تو نداریم. آدمی که ول نیست تقوا دارد، هوایش را دارند، کنترلش می کنند، در درون هم روی خودش کنترل دارد. اگر آدم ول نبود خدا را صاحب خودش می داند و خودش را ملک خدا می داند و "انا لله" را قبول دارد. یعنی می دانست ما ملک و مال خداییم. علت این که زمان مصیبت "انا لله" می گویند، این است که آدم خیال نکند اگر عزیزش از دنیا رفته، مال او بوده است، خیر این شخص مالک داشته است، مالکش او را برده است. تو حق گله کردن نداری. عالم ملک خداست. خودت هم مال خدا هستی. اگر عزیز تو رفته، منم مال خدا هستم و اینجا نمی مانم. منم رفتنی هستم. این سفری است که همه باید بروند. خداوند می فرماید: «کل نفس ذائقة الموت»1
تقوا داشته باشید، تقوا حیات دل است
خدا کسانی را که اهل تقوا هستند و می دانند مالک دارند و خدا را مالک خود می دانند، همراهی می کند.
خدای متعال با نازل کردن باران زمین را زنده می کند. امام صادق علیه‌السلام فرمودند: خداوند تنها زمین مرده را زنده نمی کند، دین مرده را هم زنده می کند. گناه، دل آدم را می میراند. گناه بیماری دل است و معلولیت قلب است. گناه پر و بال دین را می سوزاند. دل بی پرو بال نمی تواند پرواز کند، نزد امام حسین علیه السلام که در عرش الهی است نمی تواند برود. پس دلی که از گناه پر می شود قدرت پرواز از آن سلب می شود و رویش ندارد و مرده است. آب، حیات است، هر چیز زنده ای از آب زنده است. خداوند در قرآن می فرماید: «و جعلنا من الماء کل شى ء حى»2.
تقوا، حیات دل است. ایمان، حیات دل است. ذکر الهی، حیات است اما حیاتی است که با طهارت توام است. طهارت در ابعاد مختلف در اسلام مطلوب است، هم طهارت ظاهر، هم طهارت باطن.
یک موضوع خیلی مهم این است که انسان روحش را تمیز نگه دارد. از گناه دوری کند و آلوده نشود. امام علی علیه‌السلام فرمود: «ترکُ الخطیئةِ اَیْسَرُ مِنْ طَلَبِ التّوبَةِ»3 گناه نکردن راحت تر از گناه کردن و بعد توبه کردن است. بعضی ها می گویند گناه می کنیم و بعد توبه می کنیم. اگر عزرائیل آمد و اجازه توبه نداد چه می کنی؟ شخص خدمت موسی بن جعفر علیه‌السلام رسید و گفت: من اهل غنا و موسیقی و آوازخوانی های بد نیستم اما همسایۀ ما اهل اینها است، خانۀ ما متصل به خانه است، وقتی به دستشویی می روم صدای خواندن آنها می آید و من بیشتر در آنجا می مانم تا گوش کنم، آیا من گناه می کنم؟ امام فرمودند: آیا نمی ترسی که در همان لحظه عزرائیل برسد و در حالت گناه خداوند را ملاقات کنی؟
تقوا و ورع
ما در قرآن دو لغت داریم که دو پیام دارند: تقوا و ورع. تقوا یعنی بی گناهی و پرهیز از گناه. ورع یعنی پرهیز از شبهات، یعنی اصلاً نزدیک گناه نشویم. چیزی که امام حسین علیه‌السلام از ما انتظار دارد، و ما با آن حسینی تربیت می شویم، همین است.
امام حسین علیه السلام فرمودند: « الغیبة ادام کلاب النار»4 غیبت خورش سگ های جهنم است. اهل معنا صورت باطنی افراد در حال غیبت را سگ می دیدند. حال اگر کسی در حال غیبت بمیرد بسیار بدبخت است.
به گناه نزدیک نشویم، این بهداشت روح است. ما از مبتلا شدن به مرض گناه پیش گیری کنیم.
دعوت عملی به اسلام
چند نگاه عبادت است. یکی نگاه به پدر و مادر است. هر نگاهی که از روی محبت به آنها می کنید یک اجر برای آن نوشته می شود. پدر و مادر داشتن سرمایۀ کمی نیست. قدرشان را بدانید و به آنها احترام بگذارید. دست پدر و پای مادر را باید بوسید. این ادبِ مجلس امام حسین علیه‌السلام است.
شخصی به امام عرضه داشت مادر من مسیحی است، نجس است، من با او چه کنم؟ حضرت فرمود: بیش از سابق به او برس. به او محبت کن و دورش بگرد. رفت و بسیار به مادرش محبت کرد. مادرش گفت: تو مگر همان فرد سابق نیستی؟ چطور شده است که اینقدر با ما گرم می گیری و به ما می رسی؟ گفت: مادر جان من مسلمان شده ام، اسلام می گوید به مادرتان برسید. مادرش همان لحظه گفت: اشهد ان لا اله الا الله. امام صادق علیه‌السلام به او بشارت داده بود. این از غیب گویی های امام صادق علیه‌السلام بود. مادر آن شخص مسیحی بود ولی به آن شخص فرمود برو به او محبت کن نمازش را خودم می خوانم. آن شخص هم گفت من دینم گفته به مادرم محبت کنم. همین که آن شخص اشهد گفت، جان از بدنش خارج شد. یعنی یک رکعت هم نماز نخواند ولی مستقیم وارد بهشت شد. چه سعادتی بالاتر از این است. دعوت عملی به اسلام به این می گویند.
/1102101306
پی نوشت:
1. سوره عنکبوت آیه 57
2. سوره انبیاء آیه 30
3. الکافی، ج۲، ص۴۵۱
4. روضه الواعظین/ج2/ص470