حجت الاسلام شهاب : مومن شدن به لوازم ایمانی نیست، به حقیقت ایمان است

کد خبر: 42701
مراسم شب پنجم محرم با سخنرانی حجت الاسلام سید عبدالحمید شهاب و مداحی حاج حیدر خمسه و حاج محسن عرب خالقی در هیئت الزهرا سلام الله علیها برگزار شد

وارث: مراسم شب پنجم محرم با سخنرانی حجت الاسلام سید عبدالحمید شهاب و مداحی حاج حیدر خمسه و حاج محسن عرب خالقی در هیئت الزهرا سلام الله علیها برگزار شد.


در ادامۀ خبر متن سخنرانی حجت الاسلام شهاب را می خوانید : 

حجت الاسلام شهاب : مومن شدن به لوازم ایمانی نیست به حقیقت ایمان است

ظهور نفاق

عرض ما به اینجا رسید که نفاق و منافق به عنوان یکی  از عوامل  دیگر در سلسه عوامل رویارویی بین امام باطل و امام حق وجود دارد و اگر این رذیله وارد بستر جامعه بشود جامعه را به انزوا می کشاند.

 ظهور مسئله نفاق در جامعه دینی است. متدینین دچار این آسیب می شوند و از آنجایی که طبقه متدینین از دو عنصر خواص و عوام تشکیل شده سستی اراده و تصمیم گیری برخواص به واسطه نفاق نتیجه می دهد یا به تعبیری آن بی غیرتی را خواص از امت یدک می کشند و در نهایت وقتی خواص از امت منافقانه بی غیرت و بی احساس و بی مسئولیت شدند انتظار مسئولیت از عوام الناس نباید داشت بلکه جهل بر آن ها حاکم است.

محور های چهار گانه امام حق

 در نهایت امام حق به تنهایی محور های چهار گانه ای داشت که من به یک مورد دیشب اشاره کردم آن هم نفاق در اصل ایمان به خداست.

نفاق در لوازم ایمانی

 نفاق به واسطه لوازم ایمان، نفاق با خدا از کانال لوازم ایمان، مومن مستمسکاتی دارد ورع، تقوا، خوف، رجاء و زهد. اینها وسایل ایمان اند. بعضی ها با این ها مردم را بازی می دهند. بعضی ها با این وسیله مردم را به انحراف می کشانند. که فریاد می زند مردم اتقو الله، اتقو الله خودش بویی از تقوا نبرده است. فریاد اوصیکُم بِتَقْوَی اللّه بلند است برای عوام الناس و مردم ولی خودش نه.

مومن شدن به لوازم ایمانی نیست به حقیقت ایمان است.

خب اینها بعد ضربه می زنند. اینها مسیر باطل را باز می گذارند که جسارت بکند بی حیایی بکند ورود بکند در حالی که اهل بیت پیغمبر صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله  هیچ وقت پذیرای این مسیر نبودند و همیشه هم ضربه از همین طبقه خوردند. سفیان ثوری در زمان امام باقر علیه‌السلام با حضرت آمد حج. ظاهرا عمره ای بوده امام هم محرم نبودند و لباس زیبایی به تن داشتند. داشتن طواف مستحبی می کردند این آقا هم یک خرقه ی پشم گونه ای تنش کرده بود. خلاصه فکر می کرد ته اسلام به گیس بلند و ریش بلند و وسط پیشانی آمده بالا و خرقه و از این چیزهاست حضرت باقر علیه‌السلام یک طواف کردند، آماده بودند برای دور دوم. آمد کنار  امام گفت:  یابن رسول الله صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله  باید به شما یک تذکر شرعی بدهم.  حضرت فرمودند طوافت را بکن. اگر می فهمید یعنی حرف مفت نزن. امام یک دور دیگر انجام دادن. آمد گفت: آقا یادم نمی رود جدتان خاتم الانبیاء صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله در مسجد خویش فرمود که از سعادت حاکم اسلامی این می باشد که النصیحت ائمه المومنین مردم نصیحتش کنن. من باید به شما تذکری بدهم. امام فرمود: طوافت را بکن دور بعدی آمد کنار امام و گفت: آقا مگر جدت نفرمود: من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميتة جاهلية من اگر الان این تذکر را ندهم و بمیرم به مرگ جاهلیت مردم. خلاصه  طواف تمام شد امام گفت: بیا پشت مقام ببینم مشکلت چیست؟ آمد پشت مقام نشست و حضرت فرمود: چه می خواهی؟ گفت: آقا شما پیشوای جامعه مسلمانانی مسلمین چشمشان را به شما دوختند شما لباس شیک و مرتب پوشیده اید و به فکر فقرای این جامعه نیستید؟ من که ماموم و شاگرد مکتب شماهستم یک خرقه پشمینه پوشیدم که تربیتی برای نفس خودم باشد و هم اینکه به فکر فقرای جامعه باشم.

حضرت باقر علیه‌السلام  فرمودند: اگر بی حیایی نکرده بودی حریمت را نمی شکستم خودت خواستی. امام فرمودند: اولا اگر من این لباس را تن کردم نظافت از شخصیت ایمان مومن است ثانیا پیشوا هستم ومردم با من ارتباط می خواهند بگیرند نوع لباس من اثر وضعی دارد برای مردم. قبای مطهر را زد کنار و فرمودند: زیرش را ببین. دید امام یک پیراهن پشمین سختی زیرش است فرمودند: این هم عهد محمد بن علی علیه‌السلام با خدا بود، به یاد فقرا و قیامت هم هستم قبای پشمین سفیان ثوری را آقا زد کنار، دیدن زیرش لباس حریر پوشیده است. فرمودند: این بود به یاد قیامت؟ حرام هم که مرتکب شدی با لباس حریر که نماز نمی خوانند.

 اینجور با لوازم ایمانی می آیند با مردم منافقانه رفتار می کنند  من حرف دیشبم را باز تاکید می کنم جوانها خدا نیاورد آن ساعتی که پرده نفاق برود کنار و حقیقت منافق مکشف بشود. قبل از اینکه کنار برود ما باید مسلح بشویم و الا این آب  لجن نفاق بریزد در جامعه جمع کردنش خیلی سخت است.

 درکوفه یک شخصی است به نام معقل کوفی. او با جناب مسلم در کوچه های بازار کوفی می گشت و یک لباس ساده ای بر تن کرده بود، آثار زهد و تقوا و ورع را رعایت می کرد. در حلال و حرام الهی گاهی مسلم به او می گفت چرا حرف نمی زنی؟ می گفت: می ترسم از حرفی که به زبانم جاری شود و رضایت خدا در آن نباشد. همین آدم راپورت چی  عبیدالله زیاد ملعون در خانه هانی هم بود. خبرها را هم رساند  و جناب مسلم شهید عمل منافقانه همچین آدمی می شود.

 لذا صرفا داشتن لوازم ایمان برای مومن ایمان را به همراه نمی آورد. مومن شدن به لوازم ایمانی نیست به حقیقت ایمان است که در قلب انسان است.

نفاق در عبادت

 سوم نفاق در عبادت است با سجاده و تسبیح و نماز شب و 50تا جمکران و 100 کربلا در پرونده دین مردم را به بازی می گیرد و این خیلی خطر دارد. مردم ببینند با نماز شب آدم  دارد می رود جهنم، این خطرناک است. این امام بر حق نمی تواند قد راست کند از بس این ها را دور اطرافش می بیند. آخر جانماز آب کشیدن هم حدی دارد بدون حدود مبانی دین را به سخره گرفتن، مبانی دین را به بازیچه حساب کردن جوابیه ای ندارد؟ قیامت آدم باید جواب حجت خدا را امام زمان عج ‌الله ‌تعالی‌ فرجه الشریف  را بدهد نسبت به خالقش مسئول است. نسبت به ولی اش مسئول است. ولی متاسفانه  این مردم بعضی هاشان از کانال عبادت منافقانه به میدان می آیند.

خطرناک ترین رتبه بعد از آن محور اول که نفاق در اصل ایمان بود که دیروز عرض کردم این رتبه چهارمی است که رسول  الله صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله  می فرمایند: نفاق الناس است. چه کسانی این نفاق را دارند عوام با عوام؟ نه اصلا سیاق روایت این را نمی رساند. آدم از روایت استباط می کند این نیست چون دوتا عامی جاهل نمی توانند برای هم پشت و رو بکشند. اتفاقا نفاق الناس مال عمل منافقانه خواص علیه عوام است رحم به هم نمی کنند.حالا شقوقش را عرض می کنم. عنایت بفرمایید رسول مکرم اسلام فرمودند: ثلاثٌ مَن کنَّ فِیهِ کانَ مُنافِقاً سه چیز اگر در میان مردم و بستر جامعه مومنین رواج پیدا کرد شعله های آتش نفاق رشد می کند وَ اِنْ صامَ وَ صَلّى وَ زَعَمَ اَنَّهُ مُسْلِمٌ  اگرچه این ها  نماز می خوانند اگرچه این ها روزه می گیرند اگرچه این ها جا افتاده که بچه حزب الهی هستند، متدینین هستند، نفاق در بستر جامعه دینی است اگر اینجوری هم بودند گول نخورید روزه ی مستحبی کثرت صوم وصلاة مومن از آن ها  آدم نمی سازد. پیغمبر خدا صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله  فرمود: تَنْظُرُوا إِلَى كَثْرَةِ صَلَاتِهِمْ وَ صَوْمِهِمْ وَ َ طَنْطَنَتِهِمْ بِاللَّيْلِ نگاه نکنید کسی که زیاد نماز می خواند و زیاد روزه می گیرد، زیاد اهل تهجد(شب زنده داری) است. انْظُرُوا إِلَى صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ ببینید آدم راستگویی هست؟ امانتدار هست؟

حالا همین جا اشاره می کند اولین شعله را در اینجا اینجوری بیان می کند: فرمود اولین نشانه نفاق با مردم این است که در امانت مردم خیانت می کند تا می گوییم خیانت در امانت یاد اسکناس نیافتید این پایین ترین رتبه اش است بزرگترین امانتی که خدا در دست ما قرار داده مخصوصا در دست خواص که آگاه هستند و حقیقت موضوع را درک کردند ولایت اهل بیت علیهم السلام  است امامت امام زمان عجل الله ‌تعالی‌ فرجه الشریف بزرگترین امانت خدا در زمین است. بنا به آیه اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ.

 محمد بن فضیل رسید خدمت امام کاظم علیه‌السلام  و پرسید یابن رسول الله صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله معنی این آیه چیست؟ این چه امانتی است؟ امام فرمود: الامانه هی ولایت من آل محمد صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله  آن بزرگترین امانت خدا، امانت ولایت ماست که به دست هر امامی و هر امامی به امام بعدی اش می دهد و هیچ اختصاصی به کس دیگری ندارد. بعد راحت بازیچه می گیرند شخصیت امام عصر  عجل الله ‌تعالی‌ فرجه الشریف را. این هم منافق است. با چهار تا خواب امام زمان عج ‌الله ‌تعالی‌ فرجه الشریف را می کند در حدسطح نازل پست ترین عنصر اجتماعی جامعه. انتشاراتی از مساجد مقدس کشور می آید همچین کتابی منتشر می کند که می بینی فقط مهدی فاطمه  سلام‌ الله‌ علیها در خواب هاست؟

این هم خیانت به امامت و ولایت می کند. این نفاق الناس است. مقام معظم رهبری فرمودند: ما هئیت سکولار نداریم هئیت بی دین نداریم هیئت مطلوب هیئتی است که معرفت زایی و بصیرت زایی بکند اینجاس هیئت مطلوب. هر کلامی نمی تواند دفاع کند از مقام امامت و ولایت. امامت  ولایتی که امثال حجربن عدی ها و عمار یاسر ها خون دادند برای یک لحظه ثبوت مقام امامت. تازه امام همه این شهدا در دفاع از امامت و ولایت صدیقه طاهره سلام‌ الله‌ علیها بود. او به همه یاد داد. او شفاف ایستاد پای امام زمانش.

نشانه نفاق

اولین نشانه نفاق در مردم این است که به بزرگترین  امانت خدا که ولایت اهل بیت علیهم السلام است خیانت می کنند. در عصر غیبت هم به ولی امرش خیانت می کنند. چون تفاوتی نیست مجرا همان مجرا است. حرف پنج شب قبل را تکرار می کنم. جوانها اگر در عصر غیبت عادت به مسئولیت پذیری و به تعبیر امیرالمومنین علیه‌السلام پایمردی در اعتقاد نداشته باشید مطمئن باشید همین الان اگر اعلام کنند  امام زمان عجل ‌الله ‌تعالی‌ فرجه الشریف ظهور می کند، فردا جلوی حضرت معلوم نیست چند نفر وسط میدان هستند و بقیه انتهای صندوق خانه ها هستند. آدم منافق چون ماهیت ندارد از درون خالی است یک روز موج سوار می شود هرجا موج در فراز باشد  آتش نفاق را می افزاید.

هر موقع در بستر جامعه حرف های نو افتاد حرف های جدید از دین آمد، به اسم دین ضربه به دین می زنند. هرکسی را مفسر دین حدیث و سنت می کنند. ملاک ها وشاخصه ها همه بروند کنار عوام هم منتظرندکه ببینند خواص و سران چه می کنند، تابعیت می کنند؟ پیغمبر صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله فرمودند: اگر دیدی چنین شرایطی در بستر جامعه مسلمین به وجود آمده است  اول بارش بر دوش من است. البته من لیاقت این عبارت را ندارم آنکه فهم در دین دارد ما بارکش علم هستیم.

فرمود: به محض این  که دیدی چنین حرکتی جامعه مسلمین را گرفت این وظیفه عالمان است که علمشان را رو کنند و بصیرت زدایی کنند، نقاط مثبت و منفی جامعه را مشخص کنند. اندیشه های باطل رابگذارند کنار.

پیغمبر صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله فرمود: اگر می خواهید عافیت در دنیا و آخرت داشته باشید سعی کنید به یک عالم متصل باشید. چون علما وارث انبیا هستند، مرزبانان دین هستند. نمیگذارند چنین حرکاتی حاصل بشود. سوم فرمود: یکی دیگر از نشانه نفاق مردم پیمان شکنی است. بزرگترین عهد معهود خدا روی زمین ولایت امیرالمومنین علیه‌السلام  و فرزندانش است. بعد می آید خائن به علی علیه‌السلام وفرزندانش می شود، پیمان شکنی می کند. پشت سرهم نقاط خطا آمده و او پذیرا نیست. خیلی خوب است آدم مثل حبیب باشد. در جوانی برای امام حسین علیه‌السلام زیر و رو نکشید در پیری هم پای امامش ماند. در ولایت پذیری هرچقدر شفاف باشید یا به تعبیر امام صادق علیه‌السلام نیاید آن زمان که ما زبانمان با امامان باشد و شمشیرهایمان رو به  ائمه علیهم السلام، اگر اینگونه بودید خریدار شما هستند. دشمن منافق اصلا عرضه نخواهد داشت به این بلوغ و ظهور این همه آگاهی ورود پیدا کند. این هنری است که شیعه باید در عصر غیبت رعایت کند که مبادا امام زمانش تنها بماند.


حجت الاسلام شهاب : مومن شدن به لوازم ایمانی نیست، به حقیقت ایمان است
حجت الاسلام شهاب : مومن شدن به لوازم ایمانی نیست، به حقیقت ایمان است