در كتب مختلف تاريخي آمده است كه وقتي عمر سعد از كربلا به طرف كوفه حركت كرد و از آن مكان دور شد، گروهي از قبيله بني اسد كه ساكن قريه «غاضريه» بودند؛ آمدند و بر حسين ـ عليه السّلام ـ و اصحابش نماز خواندند و دفن كردند و حسين ـ عليه السّلام ـ را در همين مكاني كه هم اكنون مرقد مطهرش ميباشد به خاك سپردند و علي بن حسين را پائين پاي آن حضرت دفن كردند و براي ديگر شهداي اهل بيت و اصحاب كه در آن حوالي بودند حفرهاي كندند از جانب پاي آن حضرت و همه را با هم در يك جا به خاك سپردند و عباس بن علي را در آنجا كه به شهادت رسيده بود در راه «غاضريه»[1] دفن كردند و اكنون قبر او در آنجا ميباشد.
شيخ صدوق در عيون اخبار الرضا احاديثي در باب وفات موسي بن جعفر ـ عليه السّلام ـ روايت كرده است، که متولي دفن وکفن ونمازبرپيکر آن حضرت،[2] امام رضا ـ عليه السّلام ـ بوده با وجود اطنکه دربغداد حضورنداشت و در جاي ديگر امام صادق ـ عليه السّلام ـ ميفرمايد: جائز نيست امام را غسل بدهد مگر كسي كه امام باشد، و در احتجاج امام رضا بر واقفيه است كه علي بن حمزه به آن حضرت گفت: «ما از پدران تو روايت كردهايم كه متولي امر امام نميشود مگر امامي مثل او، حضرت در جواب فرمودند: مرا خبر ده كه حسين ـ عليه السّلام ـ امام بود يا نبود گفت: امام بود، امام فرمود متولي امر او كه شد؟ علي بن حمزه گفت: علي بن حسين ـ عليه السّلام ـ امام فرمودند: علي بن حسين كجا بود؟ او كه در زندان و محبوس به دست عبيدالله بود! علي گفت: پنهان و پوشيده از كسان عبيدالله بيرون رفت و متولي امر پدر شد و بازگشت، امام فرمود: آن كسي كه علي بن حسين را قدرت داد كه به كربلا آيد و متولي امر پدر گردد، قدرت ميدهد صاحب اين امر به بغداد آيد و متولي امر پدر شود و بازگردد، در حالي كه نه در زندان بود و نه اسير.[3] با توجه به كلام امام متوجه ميشويم كه متولي امر دفن امام حسين ـ عليه السّلام ـ كسي نبوده است مگر علي بن حسين كه امام بعد از او بوده است، چنانكه شيخ صدوق در اين مورد ميگويد: واقفيه بدين احاديث نتوانند بر ما ايراد كنند براي آنكه امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمود: جائز نيست امام را غسل بدهد مگر كسي كه امام باشد، پس اگر كسي به غير حق مرتكب اين نهي شد و امام را غسل داد به سبب اين عمل كه از او سر زده است، امامت امام لاحق باطل نميشود و نفرموده امام نيست مگر كسي كه امام سابق را غسل بدهد، اما نسبت به دفن اجساد طاهر شهدا به قبيله بني اسد از باب اين بوده است كه آنان امام سجاد را در اين امر ياري نمودهاند و طبق دستور آن جناب شهدا را به خاك سپردند.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1- درکربلا چه گذشت شیخ عباس قمی.
2- امام شناسی علامه تهرانی
.................................................................................................
پي نوشت ها:
[1] - شيخ مفيد، ا لارشاد، مؤسسه آلالبيت لاحياء التراث، قم، ج2، ص 114.
[2] - عمربن حسن فتال نيشابوري، روضة الواعظين، ص 222 (فصل في ذكر وفاته)، ص 232.
[3] - أبي محمد بن حسن الطوسي، غيبه الطوسي، ص 84، الكلام علي واقفيه، ص 2.